بزرگنمايي:

آریا بانو - ایسنا / یک مشاور خانواده با بیان اینکه شیوه‌های فرزندپروری امروز در جهت مسئولیت دادن به فرزندان نیست، گفت: امروز در بسیاری از خانواده‌ها، دختران و پسران 20ساله مسئولیتی ندارند. شیوه‌های فرزندپروری امروز، مسئولیت‌پذیری را نادیده گرفته است. متأسفانه والدین به بهانه جبران اجحافی که درگذشته در حقشان شده مسئولیتی به فرزندان خود نمی‌دهند.
 دکتر مهناز عسگریان با بیان اینکه درگذشته زنان چندان به حق‌وحقوق خودآگاه نبودند که منجر به هضم و پذیرای بسیاری از خشونت‌ها بود، گفت: اما زن امروز نسبت به حق‌وحقوق و توانمندی‌های خود آگاهی یافته است اما در ابزارهای اجتماعی و قانونی که بتواند زن را حمایت کند کمبودهایی وجود دارد؛ بنابراین این مرحله گذار جایی است که اجتماع را با زن و آگاهی او به یک نقطه مشترک می‌رساند و قانون نیز متوجه شده باید زن را حمایت کند؛ اما از آنجایی‌که هنوز قوانین اجتماعی کامل و قوی نیستند، شاهد آن هستیم که زنان برای گرفتن حق، خودشان اقدام می‌کنند. 
این مشاور خانواده ادامه داد: اگر بتوان مرحله گذار را با ایجاد تعادل بین آگاهی زن‌ها و حمایت‌های دستگاه‌های قانونی و قضائی طی کنیم، قطعاً در آینده دریچه خوبی را به روی زنان خواهیم گشود. امروز بین سبک زندگی مدرن و سنتی قرار داریم و از سبک زندگی سنتی فاصله گرفته‌ایم و این در حالی است که آشنایی کاملی با سبک زندگی مدرن هم نداریم.
عسگریان که در برنامه‌ای رادیویی صحبت می‌کرد،‌ با بیان اینکه شیوه‌های فرزندپروری امروز در جهت مسئولیت دادن به فرزندان نیست، خاطرنشان کرد: امروز در بسیاری از خانواده‌ها، دختران و پسران 20ساله مسئولیتی ندارند. شیوه‌های فرزندپروری امروز، مسئولیت‌پذیری را نادیده گرفته است. متأسفانه والدین به بهانه جبران اجحافی که درگذشته در حقشان شده مسئولیتی به فرزندان خود نمی‌دهند.
وی معتقد است که نوجوانِ امروز باوجود پختگی عقلی و منطقی، هنوز نمی‌داند از زندگی چه چیزی می‌خواهد.
این مشاور با بیان اینکه ورود در ازدواج نوعی تعهد و مسئولیت مضاعف است گفت: یکی از مشکلات زنان در بعد اجتماعی ترس از شکست است. البته نسبت به قبل کمتر شده اما همچنان وجود دارد. همچنین زن تصور می‌کند اگر به مدارج بالای اجتماعی دست یابد، از زنانگی او کم شده و دیگر مادر و همسر خوبی نیست. اگر زنان ظرفیت بالقوه خود را شناسایی کنند می‌توانند بهترین خود را ارائه دهند.
این مشاور خانواده در پایان خواستار شد این شد که قانون‌گذاران باید نقش روانشناسان را در نگارش قوانین در نظر بگیرند تا بتوانند موارد کلیدی را گوشزد کنند.