تصنیف “افسون سحر" نوای جاودانه عشق در صدای استاد غلامحسین بنان فرهنگی هنری

  بزرگنمايي:

آریا بانو - آخرین خبر / مرنجان دلم را که این مرغ وحشی
ز بامی که برخاست مشکل نشیند
تو می گفتی وفادارم محبت را خریدارم
ولی دیدم نبودی
تو گفتی آن حبیبم من که بر دردت طبیبم من
ولی دردم فزودی
بازار
تو می گفتی که روز و شب بود نام توام بر لب
ز عشقت بی شکیبم
دلم دیدم نمی جویی به لب هرگز نمی گویی
به جز نام رقیبم
من از بی خبری ز ناز و دلستانی تو
شدم فتنه بر آن محبت زبانی تو
غم خود به فسون در دل من چون بنشاندی
زدی بر دل من آتش و در خون بنشاندی
گر چه ای پری ز دوریت بی قرار و بی شکیبم
بر کنم دل از تو بس بود هر چه داده ای فریبم
من تحمل جفای تو بیش از این نمی توانم
گر فرشته ای دگر تو را از حریم دل برانم
گر چه ای پری ز دوریت بی قرار و بی شکیبم
بر کنم دل از تو بس بود هر چه داده ای فریبم
من تحمل جفای تو بیش از این نمی توانم
گر فرشته ای دگر تو را از حریم دل برانم

• پنجشنبه ۳۰ اسفند ۱۴۰۳ - ۱۶:۳۴:۵۸
• ۲۹ بازديد
• 
• آریا بانو
  

لینک کوتاه:

https://www.aryabanoo.ir/Fa/News/1376682/

نظرات شما

ارسال دیدگاه

خطا: درج دیدگاه در کادر مربوطه الزامی میباشد !

خطا: درج کد امنیتی الزامی میباشد !