بزرگنمايي:

آریا بانو - خراسان / شماری از بیماران قلبی که تحت عمل پیوند قلب قرار گرفته‌اند، می‌گویند علاوه بر دریافت قلب جدید، احساسات، علایق و حتی خاطراتی مرتبط با فرد اهداکننده را هم تجربه کرده‌اند. این پدیده که شاید در نگاه اول عجیب به نظر برسد، دانشمندان را به شگفتی واداشته و باعث شده تا آن‌ها به طور جدی چنین موردی را بررسی کنند. به گزارش «یورونیوز»، در واقع سوال این است که اگر بدن انسان قادر به ذخیره خاطرات در جایی غیر از مغز باشد، آیا ممکن است این خاطرات در فرایند پیوند اعضا منتقل شوند؟
تغییرات در سلیقه‌های غذایی با پیوند قلب
بر اساس مطالعه‌ای که امسال توسط پژوهشگران سعودی منتشر شده است، بیماران پس از پیوند قلب تغییراتی در سلیقه‌های غذایی و حتی موسیقی خود گزارش داده‌اند. جالب‌تر این که این تغییرات گاهی با علایق یا حتی نحوه مرگ اهداکننده مرتبط بوده است. برای مثال یکی از بیماران پس از دریافت قلب فردی که در اثر غرق شدن فوت کرده بود، به طور ناگهانی دچار ترس شدید از آب شد. همچنین زنی که قلب مردی علاقه‌مند به ناگت مرغ را دریافت کرده بود، به طرز غیرمنتظره‌ای به این غذا علاقه پیدا کرد. این زن که پیش از پیوند، رژیم غذایی سالمی داشت، پس از عمل به شدت تمایل داشت به رستوران کی‌اف‌سی برود و ناگت مرغ سفارش دهد. اما چه توضیحاتی برای این پدیده وجود دارد؟ دانشمندان چندین فرضیه برای توضیح این تجربیات ارائه کرده‌اند.
چرا و چطور؟
اولین احتمال «حافظه سلولی» است. به اعتقاد دانشمندان، ممکن است سلول‌های غیرعصبی بدن قادر به ذخیره خاطرات باشند و سلول‌های منتقل‌شده از اهداکننده ممکن است اتصالات عصبی گیرنده را تغییر دهند. تغییرات «اپی‌ژنتیکی» هم می‌توانند مسئول چنین پدیده‌ای باشند. اپی‌ژنتیک به تغییراتی در نحوه عملکرد ژن‌ها گفته می‌شود که بدون دستکاری یا تغییر در کد اصلی دی‌ان‌ای رخ می‌دهند. این تغییرات ممکن است موقتی باشند یا حتی به نسل‌های بعد منتقل شوند و پیوند عضو ممکن است این تغییرات را ایجاد کند. یکی دیگر از عوامل احتمالی، فشار روانی و جسمی ناشی از پیوند عضو است. این تجربه ممکن است موجب بروز علایمی شود که بیماران به اشتباه آن‌ها را به «خاطرات» اهداکننده نسبت دهند. عمل پیوند قلب، به دلیل اهمیت ویژه این عضو، تاثیر عمیقی بر زندگی فرد دارد و ممکن است این تاثیرات در قالب تغییرات شخصیتی یا رفتاری ظاهر شود. دانشمندان با این حال هنوز در این باره به قطعیت نرسیده‌‌اند و اعتقاد دارند برای اثبات چنین مواردی به تحقیقات بیشتری نیاز است. در عین حال آنان می‌گویند اگرچه شواهد قطعی برای تایید انتقال خاطرات از طریق پیوند عضو وجود ندارد، اما این یافته‌ها ممکن است دیدگاه‌های ما درباره حافظه و هویت فردی را تغییر دهند.