بزرگنمايي:

آریا بانو - ایسنا / هورمون‌ها ممکن است پتانسیل درمانی برای جلوگیری از ایجاد چین و چروک و سفید شدن مو را داشته باشند.
بر اساس مطالعه جدیدی که در مجله Endocrine Society منتشر شده است، ممکن است بتوان از هورمون‌ها برای درمان و پیشگیری از علائم پیری مانند چین و چروک و سفیدی مو استفاده کرد.
به نقل از ساینس‌دیلی، تاکنون تنها تعداد محدودی از هورمون‌ها که عمدتا رتینوئیدهای موضعی و استروژن‌ها، به شکل درمانی به عنوان ترکیبات ضد پیری پوست مورد استفاده قرار گرفته‌اند. این مطالعه به بررسی دسته جدیدی از هورمون‌ها و خواص ضد پیری آنها پرداخته است.
مارکوس بوم (Markus Böhm)، نویسنده ارشد این مقاله، از دانشگاه مونستر در آلمان می‌گوید: مقاله ما هورمون‌های اصلی را نشان می‌دهد که مسیرهای پیری پوست مانند تخریب بافت همبند که منجر به چین و چروک می‌شود، بقای سلول‌های بنیادی و از دست دادن رنگدانه‌ها که منجر به سفید شدن مو می‌شود را تنظیم می‌کنند. برخی از هورمون‌هایی که مورد مطالعه قرار گرفتند دارای خواص ضد پیری هستند و ممکن است در آینده به عنوان عواملی برای جلوگیری از پیری پوست استفاده شوند.
پوست، بزرگ‌ترین عضو بدن و دچار پیری درونی و بیرونی می‌شود که ناشی از عوامل محیطی مانند قرار گرفتن در معرض نور خورشید است.
بوم می‌گوید: پوست نه تنها مورد هدف هورمون‌های مختلفی قرار می‌گیرد که مسیرهای پیری پوست را کنترل می‌کنند، بلکه خودش نیز مطمئنا بزرگ‌ترین و غنی‌ترین محل برای تولید هورمون علاوه بر غدد درون‌ریز معمول است.
برای درک بهتر ارتباط بین هورمون‌ها و پیری پوست، محققان هورمون‌های اصلی کنترل کننده پیری پوست، از جمله فاکتور رشد شبه انسولین 1، هورمون رشد، استروژن، رتینوئیدها و ملاتونین را مورد مطالعه قرار دادند. ملاتونین به طور ویژه به عنوان یک ماده بالقوه ضد پیری پوست مورد توجه قرار گرفته است، زیرا یک مولکول کوچک، ارزان، قابل تحمل و یک آنتی اکسیدان مستقیم و غیر مستقیم و همچنین تنظیم کننده متابولیسم میتوکندری است. برخی از هورمون‌های مورد مطالعه، علاوه بر این، اثرات زیستی شگفت‌انگیز و غیرمنتظره‌ای بر عملکرد پوست و پیری مو داشتند که توسط سندرم‌های کمبود ژنتیکی مخصوص مشخص می‌شود.
آنها همچنین نقش نوظهور غدد درون ریز دیگر، از جمله هورمون محرک آلفا ملانوسیت که مسئول رنگدانه پوست است، بخش‌های مختلف هیپوتالاموس-هیپوفیز- تیروئید، اکسی‌توسین، اندوکانابینوئیدها و پراکسی زوم‌ها را بررسی کردند و دریافتند که آنها بر استرس ژنوتوکسیک ناشی از اشعه ماوراء بنفش که نقش مهمی در ایجاد پیری نوری و سنتز رنگدانه در پوست و مو دارد، تاثیر می‌گذارند.
بوهم می‌گوید: تحقیقات بیشتر در مورد این هورمون‌ها ممکن است فرصت‌هایی را برای توسعه روش‌های درمانی جدید برای درمان و پیشگیری از پیری پوست ارائه دهد.