بزرگنمايي:

آریا بانو - ایسنا /پژوهشی تازه راهکارهای جدیدی برای مدیریت و درمان سرطان‌ خون در زنان باردار ارائه کرده است. این دستورالعمل‌ها با هدف بهبود روند درمان و کاهش نگرانی‌های بیماران و خانواده‌های آنان طراحی شده‌ است.
انواع سرطان‌های خون مانند لوسمی حاد و لنفوم‌های تهاجمی، گرچه نادر هستند، اما می‌توانند چالش‌های جدی برای زنان باردار ایجاد کنند. بر اساس آمارها، از هر 100 هزار بارداری، حدود 12.5 مورد به این بیماری‌ها مبتلا می‌شوند و این میزان در حال افزایش است.
عواملی مانند افزایش سن بارداری، پیشرفت در روش‌های تشخیصی و افزایش مراجعه به سیستم‌های بهداشتی از جمله دلایل این افزایش هستند. درمان سرطان در دوران بارداری نیازمند تصمیم‌گیری‌های دقیق است، زیرا حفظ سلامت مادر و جنین به طور همزمان، چالشی پیچیده محسوب می‌شود.
یک گروه از محققان استرالیایی از دانشکده پزشکی مک‌کواری، به سرپرستی دکتر جورجیا میلز و با همکاری دکتر گیزله کیدسون-گربر، مطالعه‌ای را برای ارائه دستورالعمل‌های جامع و کاربردی انجام داده‌اند. هدف آن‌ها ایجاد راهنمایی علمی و قابل‌استفاده برای پزشکان بوده که شامل توصیه‌هایی درباره تشخیص، درمان، و مراقبت از بارداری‌های همراه با سرطان خون است.
این دستورالعمل‌ها بر پایه شواهد موجود و نظر کارشناسان طراحی شده‌اند و به صورت مشترک توسط متخصصان هماتولوژی، زنان و زایمان، و دیگر حوزه‌ها تدوین شده‌اند. در این فرآیند، حتی از تجربیات یک نماینده بیمار نیز برای درک بهتر نگرانی‌ها و مشکلات بیماران استفاده شده است.
نتایج این پژوهش نشان می‌دهند که درمان بسیاری از انواع سرطان‌های خون و حتی شیمی‌درمانی، در دوران بارداری امکان‌پذیر است. برای مثال، یک بیمار که در هفته هفدهم بارداری به لنفوم پیشرفته مبتلا شده بود، پس از تشخیص صحیح و درمان مناسب توانست فرزند سالمی را در هفته 32 بارداری به دنیا بیاورد. با این حال، تأخیر در تشخیص و درمان یا اطلاعات ناقص می‌تواند باعث ایجاد نگرانی‌ها و مشکلات جدی برای بیماران شود.
این دستورالعمل‌ها تأکید دارند که درمان باید با رویکردی چندرشته‌ای انجام شود و بیماران، اطلاعات دقیقی درباره بیماری، خطرات و درمان‌های ممکن دریافت کنند. همچنین بر اهمیت حفظ باروری، استفاده ایمن از داروها، و مراقبت‌های حمایتی در دوران بارداری تأکید شده است.
اهمیت این یافته‌ها در آن است که می‌تواند راه را برای بهبود کیفیت زندگی بیماران باز کند و از وقوع تجارب ناخوشایند مانند تأخیر در درمان یا مشاوره‌های غیرعلمی جلوگیری کند. این دستورالعمل‌ها از سوی انجمن‌های تخصصی استرالیا و نیوزیلند حمایت شده و در نشریه معتبر «لنست هماتولوژی» منتشر شده اند. انتشار این راهنما، گامی بزرگ در مسیر بهبود سلامت مادران و نوزادان به شمار می‌رود.