بزرگنمايي:

آریا بانو - همشهری آنلاین / این داستان نشان می‌دهد که معلولیت محدودیت نیست و افراد باید اراده، ایمان و باور داشته باشند.
 بازیگر نقش طلا در سریال «سوجان» از جزییات ایفای نقش یک معلول گفت و عنوان کرد به دلیل موقعیت مشابه با وضعیت جسمی مادرش نقش را بهتر درک کرده است.
زهرا جهرمی بازیگر نقش طلا در سریال «سوجان» که این شب‌ها از شبکه یک سیما پخش می‌شود درباره فعالیت‌های خودگفت: تحصیلات من در زمینه بازیگری، کارگردانی و ادبیات نمایشی است و دکترای پژوهش هنر دارم و در همین زمینه تدریس کرده‌ام. در تلویزیون به‌عنوان گوینده، مجری و گزارشگر فعالیت داشته‌ام که ابتدا گویندگی رادیو و بعد گزارشگری تلویزیون را بر عهده داشتم و بعد هم به عنوان مجری در شبکه سه مشغول به کار شدم. وی اضافه کرد: در شبکه سه به‌عنوان مجری برنامه «خونه خوبه» در سال 1395 فعالیت داشتم و بعد در فیلم و سریال‌های مختلف بازی کردم که البته در کنار بازیگری، به‌عنوان بازیگردان، مدیر برنامه‌ریزی و دستیار کارگردان در پروژه‌های مختلفی فعالیت داشتم و خودم هم چند فیلم کوتاه ساخته‌ام.
بازیگر شخصیت طلا در «سوجان» درباره این نقش توضیح داد: نقش طلا واقعاً چالش‌برانگیز بود، چون به دلیل نشان دادن معلولیت این نقش باید ساعت‌ها موقعیتی را تحمل می‌کردم. البته این نقش برای من دور از ذهن نبود چون مادرم از ناحیه پا به نوعی فلج بود و از ویلچر و عصا برای راه رفتن استفاده می‌کرد. وقتی پیشنهاد این نقش به من داده شد به دلیل تجربه‌ای که با مادرم داشتم آن را پذیرفتم. خدا را شکر توانستم اجرای باورپذیری هم داشته باشم و مردم با این نقش ارتباط برقرار کردند.
وی درباره سختی‌های ایفای این نقش یادآور شد: به مدت 2 هفته، پاهای من کبود شده بود چون مجبور بودم روی تیغه پاهایم بایستم. انگار که زانو ندارید و این واقعاً برایم اذیت‌کننده بود. برای تمرین، یک پای مصنوعی بسته بودم و از عصاهایی استفاده می‌کردم که کمکم کند تا سخت‌تر راه بروم و تمریناتی داشتم که من را اذیت می‌کرد. با این حال با این نقش دوست داشتم نشان دهم که معلولیت محدودیت نیست و آدم‌ها باید امیدوار باشند. این بازیگر درباره موقعیت مشابه نقش خود و مادرش عنوان کرد: سال‌ها کنار مادرم بودم و از دید ترحم آدم‌ها واقعاً ناراحت می‌شدم. مردم همیشه با نگاه ترحم‌آمیز به مادرم و من که از او مراقبت می‌کردم یا ویلچر را حرکت می‌دادم، نگاه می‌کردند و این نگاه‌ها آزاردهنده بود. از طرف دیگر هنوز معابر شهری برای این عزیزان تعبیه نشده و این وضعیت واقعاً تأسف‌برانگیز است. البته این عزیزان خودشان باور قوی دارند و من آنها را تحسین می‌کنم.
 خوشحالم که نقش طلا ارتباط خوبی با مخاطبان برقرار کرده است. سریال «سوجان» دیده می‌شود و برای من افتخاری است که در میان این همه مدیا، «سوجان» دیده می‌شود. مردم نشان دادند که قصه‌گویی را دوست دارند و می‌خواهند قدرت زن را ببینند. در این قصه هم، زنان متعددی هستند که اقتدار دارند، اما با چالش‌های زیادی روبه‌رو می‌شوند.

این بازیگر در توضیحاتی درباره نقش خود گفت: طلای این داستان قربانی است، برخلاف آنچه که به نظر می‌رسد او قربانی مناسباتی است که در زمان پهلوی نمایش داده می‌شود و گرفتار خانواده‌ای سنتی است که در بین آنها انتخاب‌های دشواری داشته است. به نظرم مردم زندگی خود و والدین‌شان را در داستان می‌بینند و این ارتباط عمیقی را ایجاد می‌کند.
این بازیگر با آرزوی اینکه دوست داشت مادرش زنده بود و این سریال را می‌دید، بیان کرد: این داستان نشان می‌دهد که معلولیت محدودیت نیست و افراد باید اراده، ایمان و باور داشته باشند. من دوست دارم همه معلولان این قصه را ببینند و ببینند که طلا با اراده می‌گوید «من می‌خواهم زندگی کنم» و آنها هم این اراده و ایمان را دریافت کنند. سریال «سوجان» به کارگردانی حسین تبریزی هر شب از شبکه یک سیما روی آنتن می‌رود.