بزرگنمايي:

آریا بانو - ایسنا /محققان روش جدیدی برای یافتن درمان مناسب برای بیماران جوان مبتلا به سرطان ابداع کرده‌اند.
یک گروه پان کانادایی راه جدیدی را برای یافتن سریع درمان‌های شخصی برای بیماران جوان مبتلا به سرطان ابداع کرده‌اند. آنها با رشد تومورهای سرطان در تخم مرغ و تجزیه و تحلیل پروتئین‌های آنها به این روش جدید دست یافتند.
این گروه به سرپرستی محققان دانشگاه و موسسه تحقیقاتی بیمارستان کودکان بریتیش کلمبیا، اولین گروهی هستند که در کانادا این دو روش را برای شناسایی و آزمایش دارویی برای تومور یک بیمار جوان در زمان معالجه با هم ترکیب کرده‌اند.
موفقیت آنها در یافتن داروی جدید برای بیمار نشان می‌دهد که چگونه مطالعه پروتئین‌هایی موسوم به پروتئومیکس، می‌تواند مکمل ارزشمندی برای مطالعه ژن‌ها (ژنومیک) در درمان‌های مربوط به سرطان باشد.
پروتئومیکس: رویکردی مکمل برای شناسایی درمان
در حالی که ژن‌ها دستورالعمل‌های ساخت پروتئین را با خود حمل می‌کنند، پروتئین‌ها خود واحدهای سازنده‌ عملکردی سلول‌های ما هستند. بیشتر داروها با تغییر فعالیت پروتئین‌ها کار می‌کنند، بنابراین محققان به این فکر افتادند که آیا پروتئومیکس می‌تواند نقاط ضعف پنهان تومورها را که آزمایش‌های ژنتیکی به تنهایی ممکن است در کشف آن ناتوان باشد، آشکار کند.
پس از اینکه شیمی درمانی استاندارد شکست خورد و تومور در برابر دارویی انتخاب شده توسط ژنومیکس مقاوم عمل کرد محققان به پروتئومیکس روی آوردند و متوجه شدند که متابولیسم تومور به شدت به آنزیمی به نام SHMT2 متکی است.
استراتژی محققان استفاده از سرترالین، یک داروی ضد افسردگی رایج، برای مهار SHMT2 و قطع دسترسی تومور به یک منبع انرژی کلیدی بود.
تکثیر تومور در تخم مرغ
این گروه برای آزمایش ایده خود از روشی استفاده کردند که شامل رشد یک قطعه کوچک از تومور بیمار بر روی تخم مرغ است که به عنوان میزبان برای تومور عمل می‌کند. رشد یک تومور یکسان در خارج از بدن بیمار به آنها راهی داد تا در عرض چند هفته پاسخ دارویی شخصی‌سازی شده را آزمایش کنند.
این روش روند ارزیابی یک گزینه درمانی را به گونه‌ای سرعت می‌بخشد که با روش‌های سنتی امکان پذیر نیست. به سرعت می‌توان تایید کرد که آیا دارویی که از طریق پروتئومیکس شناسایی کرده‌ایم واقعا می‌تواند برای تومور بیمار مؤثر باشد یا خیر.
نتایج دلگرم کننده، اما نیاز به مطالعه بیشتر
نتایج امیدوارکننده بود اما کافی نبود. پس از شروع درمان سرترالین، رشد تومور بیمار کُند شد اما متوقف نشد و این بدان معناست که هنوز به درمان اضافی نیاز است.
در حالی که مطالعه بیشتری برای انجام دادن وجود دارد، این مطالعه نشان می‌دهد که رویکرد محققان می‌تواند توصیه‌های درمانی شخصی‌سازی شده را با سرعت کافی ارائه دهد تا در واقع به بیماران مبتلا به سرطان‌های نادر کمک شود.