بزرگنمايي:

آریا بانو - خراسان /مردی هستم متاهل و دارای یک فرزند. شرایطم خوب است. خانه و خودرو دارم. اما یکهو در 30 سالگی، به شدت احساس تهی بودن و پوچی کردم. احساس می‌کنم که درست از عمرم استفاده نکردم. راهنمایی کنید. 
مخاطب گرامی، همان‌طور که اشاره کردید به بسیاری از خواسته‌ها و آرزوهای خود در زندگی دست یافته‌اید اما تمامی این موارد خواسته‌های بیرونی شما بوده و حال متوجه برخی خواسته‌های درونی خود شده‌اید. به نظر می‌رسد که دچار نوعی بحران هویت در جوانی شده‌اید. انسان در هر مرحله از زندگی ممکن است با سوالاتی مواجه شود مانند: چه کسی هستم؟ به دنبال چه هستم؟ هدف از زندگی چیست و ... .
احتمالا درگیر بحران میان‎سالی شدید
شما در آستانه ورود به میان‎سالی با بحرانی مواجه شدید که بحران میان‎سالی نام دارد. هر چند مهم‌ترین بحران در زندگی، بحران نوجوانی است و طی آن هویت فرد شکل می‌گیرد و در راستای شکل‌گیری این هویت، فرد به پاسخ سوالاتی که در بالا اشاره شد، می‌رسد اما این بحران در هر سنی می‌تواند شکل بگیرد و تمام موضوعات زندگی و اهداف آن را تحت تاثیر قرار دهد. بنابراین پاسخ این سوال را باید در درون خودتان جست‌و‌جو کنید.
به اهداف و علایق‌تان خوب فکر کنید
بهتر است این سوالات را از خودتان بپرسید: این روزها ذهن‌تان درگیر چه موضوعاتی است؟ چه برنامه‌‌هایی برای آینده دارید؟ آرزوهای شما چیست؟ باید در نظر داشته باشید که برخی داشته‌ها در زندگی مانند خوشبختی و آرامش است. تا موقعی که آن را دارید متوجه اهمیت آن نیستید اما هنگامی که آن را از دست می‌دهید، به اهمیتش پی می‌برید. به هرحال به عنوان یک انسان در زندگی محدودیت‌هایی دارید که دست شما را برای رسیدن به برخی آرزوها می‌بندد مانند محدودیت عمر. فرصت انسان در دنیا برای رسیدن به اهدافش محدود است و از فرصت موجود هم، زمان مفید آن محدود به دوران قبل از پیری می‌شود. پس باید تمام شرایط را در نظر بگیرید و سپس اقدام به چنین انتخاب سختی کنید.
بازار
کیفیت رابطه را بازنگری کنید
اگر فکر می کنید که زندگی شما دچار روزمرگی و تکرار شده است، به فکر تغییر آن باشید. گاهی با وجود تمام امکانات و کامل بودن زندگی، برخی نیازها نادیده گرفته می‌شود. به عنوان مثال هیجان و تنوع در زندگی خودش یک نیاز است. حتی یک برنامه غذایی تکراری می‌تواند کیفیت زندگی را تحت تاثیر قرار دهد. انسان وقتی یک لباس را هم برای مدت طولانی می‌پوشد، احساس خستگی می‌کند و دوست دارد آن را تغییر دهد. خودرو، خانه، شغل و ... از این قبیل اند اما آیا زن و فرزند هم چنین هستند؟ اگر خوب دقت کنید انسان درباره دارایی‌های شخصی‌اش مختار است که هر طور می‌خواهد، تصمیم بگیرد و احساس مسئولیت چندانی برای تغییر دادن آن نمی‌کند اما درخصوص خانواده نمی‌توان به این راحتی چنین تصمیم گرفت که آن‌ها را رها کرد و سراغ دغدغه‌های شخصی را گرفت. شاید در چنین مواردی، احساس مسئولیت و تعهد باعث می‌شود که طور دیگری تصمیم بگیرید و به خانواده وفادار باقی بمانید.
نویسنده: دکتر رضا یعقوبی | روان‌شناس‌