آریا بانو - خبرآنلاین / انقراض همیشه اتفاق می‌افتد، اما دانشمندان در شرکت زیست‌فناوری کولوسال بیوساینسز در حال تلاش برای انجام کاری هستند که به گفته‌ی آن‌ها بهترین گزینه بعدی برای بازگرداندن حیوانات منقرض‌شده است:«مهندسی ژنتیک حیوانات زنده به گونه‌ای که ویژگی‌هایی شبیه به گونه‌های منقرض‌شده مانند ماموت پشمالو داشته باشند.»
 ماموت‌های پشمالو تا حدود 4000 سال پیش در توندراهای یخ‌زده اروپا، آسیا و آمریکای شمالی زندگی می‌کردند، تا زمانی که منقرض شدند.
کولوسال در سال 2021 زمانی که برنامه‌ی بلندپروازانه‌ی خود را برای احیای ماموت پشمالو و بعداً پرنده‌ی دودو اعلام کرد، سروصدای زیادی به پا کرد. از آن زمان، این شرکت بر شناسایی ویژگی‌های کلیدی حیوانات منقرض‌شده با مطالعه‌ی DNA باستانی متمرکز شده است، با هدف اینکه بتواند آن‌ها را از نظر ژنتیکی «در حیوانات زنده مهندسی کند».
دانشمندان خارج از این پروژه نظرات متفاوتی دارند که آیا این استراتژی برای حفاظت از محیط زیست مفید خواهد بود یا خیر.
کریستوفر پرستون، متخصص حیات وحش و محیط زیست در دانشگاه مونتانا که در این تحقیق مشارکت نداشته است، گفت: «شما در واقع چیزی را احیا نمی‌کنید، شما گذشته‌ی باستانی را بازنمی‌گردانید.»
روز سه‌شنبه، کولوسال اعلام کرد که دانشمندان آن‌ها به طور همزمان هفت ژن در جنین موش‌ها را تغییر داده‌اند تا موش‌هایی با موهای بلند، ضخیم و پشمالو ایجاد کنند. آن‌ها این جوندگان پرمو را به نام «موش پشمالوی کولوسال» نامیدند.
نتایج به صورت آنلاین منتشر شده‌اند، اما هنوز در یک مجله علمی منتشر نشده‌اند یا توسط دانشمندان مستقل بررسی نشده‌اند.
وینسنت لینچ، زیست‌شناس دانشگاه بوفالو که در این تحقیق مشارکت نداشته است، گفت: این دستاورد «از نظر فناوری بسیار جالب است».

لینچ گفت: دانشمندان از دهه‌ی 1970 در حال مهندسی ژنتیک موش‌ها بوده‌اند، اما فناوری‌های جدید مانند CRISPR «این کار را بسیار کارآمدتر و آسان‌تر کرده‌اند».
دانشمندان کولوسال پایگاه‌های داده‌ی ژن‌های موش را بررسی کردند تا ژن‌های مرتبط با بافت مو و متابولیسم چربی را شناسایی کنند. بت شاپیرو، دانشمند ارشد کولوسال گفت:« هر یک از این تغییرات ژنتیکی «در حال حاضر در برخی موش‌های زنده وجود دارد»، اما «ما همه‌ی آن‌ها را در یک موش واحد جمع‌آوری کردیم.»
آن‌ها این دو ویژگی را انتخاب کردند زیرا این جهش‌ها احتمالاً با تحمل سرما مرتبط هستند؛ ویژگی‌ای که ماموت‌های پشمالو برای زنده ماندن در استپ‌های قطبی پیشاتاریخی باید داشته باشند.
کولوسال گفت که ابتدا بر روی موش‌ها تمرکز کرده است تا تأیید کند که آیا این فرآیند کار می‌کند یا خیر، قبل از اینکه به طور بالقوه به ویرایش جنین فیل‌های آسیایی، نزدیک‌ترین خویشاوندان زنده‌ی ماموت‌های پشمالو، بپردازد.
با این حال، از آنجایی که فیل‌های آسیایی یک گونه در معرض خطر انقراض هستند، لام از کولوسال گفت که قبل از هر برنامه‌ای، «فرآیندهای زیادی و تشریفات اداری» وجود خواهد داشت. شرکت او بیش از 400 میلیون دلار سرمایه‌گذاری جذب کرده است.
متخصصان مستقل در مورد ایده‌ی «احیای گونه‌های منقرض‌شده» تردید دارند.
پرستون از دانشگاه مونتانا گفت: «شما ممکن است بتوانید الگوی موی یک فیل آسیایی را تغییر دهید یا آن را به سرما عادت دهید، اما این کار یک ماموت پشمالو را بازنمی‌گرداند. این کار یک فیل آسیایی را تغییر می‌دهد.»
با این حال، بهبود ویرایش دقیق ژن در حیوانات می‌تواند کاربردهای دیگری در حفاظت از محیط زیست یا کشاورزی حیوانات داشته باشد، بهانو تلگو، که در دانشگاه میزوری در زمینه‌ی زیست‌فناوری حیوانات مطالعه می‌کند و در این تحقیق جدید مشارکت نداشته است، گفت که او تحت تأثیر پیشرفت‌های فناوری کولوسال قرار گرفته است که به دانشمندان امکان داد تا دقیقاً مشخص کنند که کدام ژن‌ها را هدف قرار دهند.
لام گفت که همین رویکرد ممکن است روزی به مبارزه با بیماری‌ها در انسان‌ها کمک کند. تاکنون، این شرکت دو شرکت مراقبت‌های بهداشتی را راه‌اندازی کرده است.
منبع: ctvnews