بزرگنمايي:

آریا بانو - تسنیم/ کارل هاینتس رومنیگه که خود به عنوان بازیکن و مدیر موفقیت‌های زیادی را با بایرن مونیخ تجربه کرده، در گفت‌وگو با روزنامه آلمانی چاپ «آبندزایتونگ» چاپ مونیخ در خصوص انتصاب ونسان کمپانی به عنوان سرمربی بایرن در تابستان اخیر گفت: منصفانه است که بگوییم در ابتدا انتخاب کمپانی یک قمار برای همه ما بود. تابستان گذشته، مکس ابرل و کریستوف فراوند نزد ما آمدند و گفتند که مذاکرات خوبی با ونسان داشته‌اند. آنها متقاعد شده بودند که مربی مناسبی را برای بایرن پیدا کرده‌اند. سپس مکس از من خواست که با پپ گواردیولا صحبت کنم چون او مربی کمپانی در منچسترسیتی بوده است و ونسان کاپیتان تیمش بود. پپ در یک مکالمه یک و نیم ساعته به من توضیح داد که چرا مطمئن است که ونسان صد درصد گزینه مناسبی برای بایرن است. همان‌جا بود که با خودم گفتم، اگر پپ این‌قدر از او مطمئن است، همه چیز خوب پیش خواهد رفت.
وی همچنین با اشاره اینکه باشگاه بایرن مونیخ در سال 2008 یک سال پس از اینکه فرانک ریبری را از مارسی به خدمت گرفتند، پیشنهاد قابل توجهی برای این بازیکن را رد کردند، یادآور شد: ما پیشنهادی 85 میلیون یورویی را برای فرانک ریبری از انگلیس دریافت کردیم و باشگاه مورد نظر حتی حاضر بود یکی از بازیکنانش را نیز وارد این معامله کند. اولی هوینس ، کارل هاپفر و من ساعت‌ها در مورد آن با هم بحث کردیم. 85 میلیون یورو می‌توانست باعث رفع نگرانی ما برای آینده شود اما در نهایت کارل هاپفر بود که جمله قاطعی را که هنوز هم در باشگاه به آن عمل می‌شود، گفت و آن این بود که "ما نمی‌خواهیم یک باشگاه فروشنده باشیم، ما فقط یک باشگاه خریدار هستیم". این یک لحظه بسیار مهم برای آینده باشگاه بایرن بود. ما در نهایت ریبری را نگه داشتیم، قرارداد او را تمدید کردیم و پس از آن هم هیچ‌یک از بهترین بازیکنان‌مان را به فروش نرساندیم.
مدیر اجرایی پیشین باشگاه بایرن مونیخ درباره به خدمت گرفتن خاوی مارتینس از اتلتیک بیلبائو در سال 2012 اظهار داشت: همه ما در سال 2012 شوکه شدیم، چون فینال لیگ قهرمانان اروپا را به طرز ناامیدکننده‌ای از دست دادیم (شکست در ضربات پنالتی مقابل چلسی). ما آن فصل در سه تورنمنت دوم شده بودیم و یوپ هاینکس هم کاملاً فرسوده شده بود. سپس به مدت دو هفته به تعطیلات رفتیم و به نوعی موفق شدیم دوباره روی پاهای خود بایستیم. ما هر روز با هم صحبت کردیم و به سرعت در آن زمان نقل‌وانتقالات مختلف را انجام دادیم، از جمله جذب مانژوکیچ ، شکیری و دانته. همه آن خریدها فوق‌العاده نبودند اما وقتی به عقب نگاه می‌کنیم، آنها خریدهای خیلی مهمی بودند. خاوی مارتینس اما یک داستان خاص بود.
وی صحبت‌های خود را این‌طور ادامه داد: ما دو ماه در مورد خاوی بحث کردیم و دوباره دو روز قبل از پایان مهلت نقل‌وانتقالات از یوپ هاینکس پرسیدم که "آیا این بازیکن این کیفیت را برای ما به ارمغان می‌آورد تا فصل 2012 را دوباره تجربه نکنیم؟" که یوپ بلافاصله پاسخ داد "بله!". او کاملاً در مورد خاوی مارتینس قانع شده بود. سپس مدیر حقوقی خود را به مادرید فرستادیم تا چک رقم فسخ 40 میلیون یورویی او را در لیگ اسپانیا ثبت کند. سپس او به بیلبائو پرواز کرد و مارتینس را با خود به مونیخ آورد. در چهار هفته اول، او فقط 15 دقیقه بازی کرد. یک بار بعد از بازی به رختکن رفتم و از یوپ پرسیدم که آیا با خاوی مارتینس به مشکلی خورده‌ای که ما باید از آن آگاهی داشته باشیم. یوپ فقط گفت "خاوی هنوز آماده نیست. شما باید به من اعتماد کنید، من او را به حدی می‌رسانم که می‌خواهیم او در آن سطح باشد." و سپس مارتینس به یکی از مهمترین بازیکنان ما در راه کسب سه‌گانه قهرمانی تبدیل شد.
رومنیگه درباره فینال لیگ قهرمانان اروپا که بایرن با شکست دورتموند قهرمان شد، گفت: در سال 2013، زخم‌های سال 2012 برای شخص خود من بهبود یافته بود چون ما برای اولین بار در تاریخ بایرن سه‌گانه قهرمانی را به دست آوردیم. تیم ما، از جمله توماس مولر، فیلیپ لام، باستین شوین‌اشتایگر، مانوئل نویر، ریبری و روبن، همه با هم متحد بودند. آنها سزاوار آن قهرمانی بودند، اما رفتن به ورزشگاه ومبلی وحشتناک بود. ما یک ساعت و نیم در جاده بودیم و در لندن ترافیک دیوانه‌واری وجود داشت. من و اولی هوینس حتی کلمه‌ای با هم حرف نمی‌زدیم و بسیار استرس داشتیم چون درست بود که ما در بوندس‌لیگا قهرمان شده بودیم اما آن بازی تعیین می‌کرد چه کسی قدرت اصلی آلمان است؛ ما یا دورتموند.