بزرگنمايي:

آریا بانو - ایسنا / هادی مرزبان که از مدت‌ها پیش قصد دارد نمایش «نوبت دیوانگی» را روی صحنه بیاورد، از مشکلاتی که برای اجرای این نمایش داشته، سخن گفت و تاکید کرد که باید کفش آهنی بپوشیم و دنبال کار را بگیریم.
او در عین حال خبر داد که قرار است نمایش «پریزاد» را در تالار اصلی مجموعه تئاتر شهر روی صحنه ببرد.
این کارگردان پیشکسوت حدود 25 سال پیش برای نخستین بار نمایش «نوبت دیوانگی» را در تالار وحدت روی صحنه برد و در سه چهار سال اخیر بارها برای اجرای دوباره آن برنامه‌ریزی کرد اما هنوز زمان مشخصی برای این اجرا معین نشده است. با این حال مرزبان قصد دارد پاییز سال آینده نمایشنامه «پریزاد» نوشته سارا الهیان را در تالار اصلی مجموعه تئاتر شهر روی صحنه ببرد.
او در گفتگو با ایسنا درباره آخرین پیگیری‌هایش برای اجرای نمایش «نوبت دیوانگی» توضیح داد: ماجرای این تئاتر خیلی عجیب شده است. حدود سه چهار سال پیش قرار شد این نمایش را برای دومین بار روی صحنه بیاورم. حدود 25 سال پیش آن را اجرا کردم که آن زمان به دلایلی اجرای ما ناتمام ماند و همیشه آرزو داشتم دوباره آن را روی صحنه بیاورم، بخصوص که نسل جدیدی به تماشاگران تئاتر افزوده شده که اجرای اول این نمایش را ندیده‌اند.
او اضافه کرد: حدود 3 سال پیش با تالار وحدت صحبت کردم. متاسفانه در این 3 سال بارها درگیر تغییر مدیران و مسئولان این تالار شدم و باز هم متاسفانه بسیاری از مدیریت‌ها و کارها قائم به فرد است. یعنی برای انجام کاری با مدیری به توافق می‌رسیم و هنوز به مرحله اجرا نرسیده‌ایم که آن مدیر تغییر می‌کند و مدیری تازه می‌آید و روز از نو روزی از نو! به هر روی، باید کفش آهنی بپوشیم و دنبال اجرای کار بیفتیم.
مرزبان که در این مدت با چندین مدیر گوناگون رایزنی کرده است، یادآوری کرد: در دوره مدیریت آقای زین‌العابدین برای اجرای این نمایش صحبت کردم و ایشان خیلی از این اجرا استقبال کردند. همه کارها را انجام داده بودیم که ناگهان ایشان شغل دیگری گرفتند و ما را تنها گذاشتند. با مدیری که بعد از ایشان آمد، نیز صحبت کردم که بسیار کمک کردند و حتی تاریخ اجرا مشخص شد ولی ایشان نیز تغییر کردند و مدیری دیگر آمد که ظاهرا یکی از معاونان وزیر وقت بودند که من اصلا نتوانستم ایشان را ببینم و هر بار که خواستار برگزاری جلسه‌ای با ایشان می‌شدم، می‌گفتند ایشان گرفتار است که یکی دو بار آزرده شدم و گفتم قرار است ایشان کار جامعه هنری را راه بیندازند. تا اینکه آقای اللهیاری آمدند و قرار شد نمایش ما در مهر و آبانی که سپری کردیم، اجرا شود ولی بعد از چندی گفتند ظاهرا نامه‌ای از وزیر وقت ارشاد رسیده که باید در این تاریخ تالار را در اختیار هنرمندی دیگر بگذارند. در حالیکه گروه من بسیار بزرگ بود و فقط 50 بازیگر داشت. به هر حال سالن را برای ایشان خالی گذاشتند و متاسفانه هنرمند مورد نظرشان هم نتوانست کارش را به صحنه ببرد و ما هم بدون سالن ماندیم.
او با اشاره به پیگیری‌هایی که برای اجرای این نمایش انجام داده، افزود: آقای اللهیاری ما را به معاون خودشان ارجاع دادند و قرار شد اردیبهشت و خرداد سال آینده سالن را در اختیار داشته باشیم ولی مدتی بعد از شروع تمرین ما، ناگهان گفتند در این تاریخ دو سه گروه دیگر هم هستند و نمی‌توانیم سالن را بدهیم و این چنین بود که دیگر به حد دیوانگی رسیدم و به ناچار نزد خانم رضایی، معاون هنری جدید رفتم. خوشبختانه طی گفتگوهایی که با ایشان داشتم، متوجه شدم که فقط ژست مدیریتی ندارند بلکه طرف هنرمندان و در کنار جامعه هنری هستند. خانم رضایی با ما بسیار همراهی کردند و دستور دادند که تکلیف‌مان مشخص شود و این شد که بعد از تماس‌ها و پیگیری‌های مکرر ایشان، به تازگی به ما اعلام شد که می‌توانیم اردیبهشت و خرداد سال آینده سالن را داشته باشیم.
این کارگردان باسابقه افزود: البته کار ما پروژه سنگینی است و نمی‌توان آن را در این زمان کوتاه به نتیجه رساند. بنابراین در آخرین جلسه‌ای که با آقای اللهیاری داشتم، به ایشان گفتم شما هر زمان که برایتان مقدور بود، سالن را در اختیار ما بگذارید ولی زودتر به من اطلاع بدهید تا در فرصت مناسب، نمایش را آماده کنیم زیرا این نمایش ویژگی‌هایی دارد که به جز تالار وحدت، نمی‌توان آن را در تالار دیگری اجرا کرد.
مرزبان که پیگیری‌های دیگری را برای اجرای نمایشی دیگر با اداره کل هنرهای نمایشی انجام داده است، افزود: بعد از صحبت با معاون هنری و آقای اتابک نادری، سرپرست اداره کل هنرهای نمایشی، قرار شد مهر و آبان سال آینده نمایش «پریزاد» نوشته خانم سارا الهیان را در تالار اصلی تئاتر شهر اجرا کنیم که متن بسیار خوب و یک کار اجتماعی روز است و سال 97 به عنوان یکی از برگزیدگان بخش نمایشنامه‌نویسی جشنواره تئاتر فجر، جایزه گرفته است. برای اجرای این نمایش در مهر و آبان سال آینده با تئاتر شهر هم صحبت کرده‌ایم و قرار است به زودی این توافق را مکتوب کنیم.