بزرگنمايي:

آریا بانو - خراسان /قرار گرفتن کوتاه‌مدت در معرض آلودگی ذرات معلق هوا باعث می‌شود تا توانایی تفسیر احساسات و تمرکز بر انجام وظایف در افراد کاهش یابد و حتی عملکرد روزانه آن‌ها مانند خرید‌های هفتگی دشوار شود. به گزارش ساینس‌دیلی، دانشمندان کشف کرده‌اند که حتی مواجهه کوتاه‌مدت با غلظت بالای ذرات معلق (پی‌ام‌) در هوا بر قابلیت تمرکز بر وظایف، حوا‌س‌‌جمعی و رفتار اجتماعی مطلوب تاثیر منفی می‌گذارد.
نحوه انجام این پژوهش
محققان در این مطالعه شرکت‌کنندگان را به دو گروه تقسیم کردند: یک گروه را با استفاده از دود شمع در معرض سطح بالای آلودگی هوا و گروه دیگر را در معرض هوای پاک قرار دادند. توانایی‌های شناختی این افراد قبل و چهار ساعت بعد از مواجهه با آلودگی هوا آزمایش شد و محققان حافظه کاری، توجه انتخابی، شناخت احساسات، سرعت حرکتی-روانی و توجه پایدار شرکت‌کنندگان را اندازه‌گیری کردند. محققان نتایج مطالعه را در نشریه «ارتباطات طبیعت» منتشر کردند. نتایج نشان داد که آلودگی هوا، چه شرکت‌کنندگان به طور طبیعی از راه بینی نفس کشیده باشند چه از طریق دهان، بر توجه انتخابی و شناخت احساسات تاثیر منفی می‌گذارد. به گفته کارشناسان، التهاب ناشی از آلودگی ممکن است عامل این مشکلات باشد و تاثیر آن بر توجه انتخابی و شناخت احساسات مشهود بود، حافظه کاری اما این‌گونه نبود. این نشان می‌دهد که برخی عملکردهای مغزی در برابر آلودگی‌های کوتاه‌مدت بیشتر مقاومت می‌کنند.
کاهش رشد فکری و بهره‌وری نیروی کار
دکتر توماس فاهرتی، یکی از نویسندگان مقاله مربوط به این مطالعه، در این زمینه می‌گوید: «‌طبق شواهد محکم این مطالعه، حتی حضور کوتاه‌مدت در معرض ذرات معلق بر عملکردهای مغزی حیاتی برای فعالیت‌های روزمره، مانند خرید هفتگی، تاثیرات منفی فوری می‌گذارد». پروفسور فرانسیس پاپ، دیگر نویسنده این مقاله گفت: «کیفیت پایین هوا رشد فکری و بهره‌وری نیروی کار را کاهش می‌دهد و در دنیای پیشرفته امروز که بر توانایی‌های شناختی برتر تکیه دارد، پیامدهای اجتماعی و اقتصادی چشمگیری به همراه می‌آورد.» او افزود: «کاهش بهره‌وری به رشد اقتصادی آسیب می‌زند و همین نشان می‌دهد که در زمینه کیفیت هوا و اقدامات بهداشتی عمومی برای مبارزه با تاثیرات منفی آلودگی بر سلامت مغز باید قوانین سختگیرانه‌تری به‌‌خصوص در شهرهای آلوده وضع کرد». این مطالعه در کل نیاز به تحقیقات بیشتر برای بررسی تاثیرات بلندمدت آلودگی هوا، به‌ویژه بر جمعیت‌های آسیب‌پذیر مانند کودکان و سالمندان، و درک نحوه تاثیر آن بر عملکردهای شناختی را برجسته می‌کند. این مطالعه اولین تحقیقی است که به طور تجربی مسیرهای استنشاق آلاینده‌های ذرات معلق در هوا را به کار می‌گیرد و درمورد چگونگی تاثیر مسیرهای مختلف بر عملکرد شناختی بینش ارزشمندی ارائه می‌دهد. محققان بر لزوم تحقیقات بیشتر درباره تاثیرات بلندمدت و اقدامات حفاظتی بالقوه تاکید می‌کنند.