بزرگنمايي:

آریا بانو - جشنواره فیلم فجر / نشست پرسش و پاسخ فیلم سینمایی «شوهر ستاره» به کارگردانی در هشتمین روز از جشنواره فیلم فجر برگزار شد.
در هشتمین روز از جشنواره چهل و سوم فجر، نشست پرسش و پاسخ فیلم سینمایی «شوهر ستاره» با اجرای سونیا پوریامین و با حضور ابراهیم ایرج‌زاد (کارگردان)، علی اوجی و نرگس محمدی (تهیه‌کنندگان)،علیرضا برازنده (مدیر فیلمبرداری)، حامد بهداد، فریبا نادری، نازنین احمدی و هومن حاجی عبداللهی (بازیگران) برگزار شد.
 در ابتدای این نشست، ابراهیم ایرج‌زاد، کارگردان گفت: خیلی خوشحالم که بعد از پنج سال با فیلم سومم «شوهر ستاره» در جشنواره فیلم فجر حضور دارم. من فیلم «عنکبوت» را سال 98 ساختم و بعد از آن مسیر زیست ما به‌واسطه وقایعی چون شیوع بیماری کرونا و دیگر مسائل اجتماعی تغییر کرد. من هم سعی کردم به‌اندازه خودم اشاره‌ کنم به مشکلاتی که زنان این سرزمین با آن روبه‌رو هستند.
 او ادامه داد: هیچ پیامی جز این که زنان ایرانی شایسته احترام بیشتر هستند، در این فیلم سینمایی وجود ندارد. مردم ایران نشان داده‌اند که در کنار زنان هستند. من هم خواستم به‌اندازه خود سهمی در این مسیر داشته باشم.
 فریبا نادری، بازیگر فیلم اظهار کرد: این فیلم می‌تواند نقطه عطفی در کارنامه کاری من باشد. من پیش‌تر در انتخاب نقش اشتباهاتی داشتم و امیدوارم از این فیلم به بعد، انتخاب‌های درستی داشته باشم.
 علیرضا برازنده، مدیرفیلم‌برداری بیان کرد: درباره هر پلانی که ثبت می‌شد همراه با کارگردان کار مدت‌ها گفت‌وگو می‌کردیم. تلاشمان این بود با رسیدن به فهمی مشترک و ایجاد ارتباط میان پلان‌ها هدفی را که مدنظر بود دنبال کنیم و آن را پی می‌گرفتیم. امیدوارم نتیجه کار راضی‌کننده باشد.
 نرگس محمدی، تهیه‌کننده گفت: من همیشه از تهیه‌کنندگی ترس داشتم. وقتی این فیلمنامه را خواندم به علی اوجی گفتم دوست دارم «شوهر ستاره» اولین کار من در عرصه تهیه‌کنندگی باشد، زیرا این فیلمی است که مسائل مربوط به زنان را پیش می‌کشد.
 حامد بهداد،‌ بازیگر گفت: من در طول بیست و چند سالی که کار کرده‌ام، متوجه این نکته شدم که همیشه ما در شرایط انتخاب نیستیم. تجربه کردن در مسیر، اهمیتی بسیار دارد. ما در روند زندگی با آدم‌هایی آشنا می‌شویم،‌ گفت‌وگو می‌کنیم و میانمان تصویر و آرزویی شکل می‌گرفت و شروع به کار می‌کردیم. من با ابراهیم ایرج‌زاد سر کار «چای تلخ» ناصر تقوایی آشنا شدم و مسیر، ما را به همکاری در این اثر سوق داد.
 او ادامه داد: این که روایت چگونه است یا زبان فیلمساز چطور است و در این برهه تاریخی درباره زن چطور صحبت می‌کند را کنار می‌گذارم. دریافت من از فیلم این است که چه‌قدر آدم‌های تنها و بی‌نام و نشانی اطراف ما زندگی می‌کنند و ما از کنار آن‌ها می‌گذریم. در جامعه و در کنار خود ما، افرادی تبعیدی زندگی می‌کنند که هیچ‌کسی نیستند. من قصه این آدم‌ها را در اطراف خودم می‌بینم.
 ابراهیم ایرج‌زاد، بیان کرد: بهانه روایت من در کار فیلمسازی موضوع «خانواده» است. رکن هر نهاد اجتماعی خانواده است. اگر بستر صحیحی در خانواده نباشد آن آسیب‌ها به تمام جامعه بسط پیدا می‌کند. از این رو علاقه من در کار فیلمسازی نگاه به خانواده است.
نازنین احمدی، بازیگر گفت: صد در صد با علی اوجی به همکاری‌ام ادامه خواهم داد و خوشحالم که بخشی از این پروژه هستم. از ابراهیم ایرج‌زاد و دیگر عوامل کار تشکر می‌کنم.
 ایرج‌زاد گفت: من مجبورم با باز کردن پرانتزهایی هم حرف خود را بزنم و هم مخاطب بتواند در جامعه و سینماهای ایران به تماشای فیلم بنشیند. ما در جامعه ایران درگیر قشر رادیکالی حداقلی هستیم که نظراتش را به اکثریت بسط می‌دهد.
 علی اوجی بیان کرد: کار من فیلمسازی است و نه پیش‌بینی کردن درباره جایزه گرفتن یا نگرفتن. این که سیمرغ بگیرم یا نه به نظر هیات داوران بستگی دارد. خیلی خوشحالم که در این دوره نرگس محمدی، تنها تهیه‌کننده زن جشنواره است. من دوست دارم از همه عوامل فیلم که به ما کمک کردند تشکر کنم.
 فریبا نادری، بازیگر گفت: من در این فیلم نقش کمک بهیار را داشتم. برای خلق این کاراکتر پله پله جلو رفتم. صحبت‌های علیرضا برازنده و ابراهیم ایرج‌زاد در لحظه به لحظه کار کمک‌کننده بود.
 حامد بهداد بیان کرد: صحنه فیلمسازی، عرصه شوخی‌برداری نیست. اگر فیلمساز در ارائه تصویرش از جهان جدی باشد و غم هنرمندانه داشته باشد، بسیار کمک‌کننده است و در مسیر درباره هرچیزی تحلیل دارد و من خوشحال هستم که با او همکاری کردم. ضمن این که دوست دارم از طراح چهره این اثر تشکر کنم. نصف مسیر خلق نقش را ما با گریم خوب آمدیم.
ابراهیم ایرج‌زاد گفت: نقش یونس، بدون حضور حامد بهداد در این کیفیت به هیچ‌عنوان رقم نمی‌خورد. من هرروز که بیدار می‌شوم عادت دارم که اخبار روز را بخوانم. روزی خبری را می‌خواندم که مردی به کلانتری رفته و خود را برای قتل همسرش معرفی کرده است. بعد از شنیدن این ماجرا شروع به نوشتن کردم و تلاشم بر این بود که لحن زنانه در فیلم شکل بگیرد. حتی در این مسیر از ندا رسولی، نویسنده برای نوشتن متن کمک گرفتم و در بخش‌های دیگر نیز با بانوان گروه مدام تبادل فکری می‌کردم.
 او ادامه داد: فیلم صد دقیقه است و ما در دقیقه 92 سراغ پایان‌بندی می‌رویم. قصه با یونس شروع شده و با همان هم تمام می‌شود. وقتی درباره زنان صحبت می‌کنیم بخشی از این صحبت به مردان نیز باز می‌گردد و یونس نماینده این مردان است.
 هومن حاجی‌عبداللهی،‌ بازیگر بیان کرد: حضور در این فیلم برای من افتخار بود و برای بودن در این کار، نقش را متر نکردم.
 علی اوجی گفت: ابراهیم ایرج‌زاد هنگام ساخت فیلم من را غافلگیر کرد. او انگیزه‌ای بسیار و دغدغه‌هایی متفاوت دارد و امیدوارم موفق باشد.
 ایرج‌زاد گفت: یکی از مهم‌ترین وظایف کارگردان انتخاب درست بازیگر است. استاندارد بازیگران ما در سطح بین‌المللی چیزی کم ندارد. احساس می‌کنم مجموعه بازیگران این اثر بازی یکدستی را ارائه می‌دهند و به‌نظرم این اتفاقی است که باید بیفتد.
 علیرضا برازنده گفت: این فیلم در کادر چهار در سه روایت می‌شود. ابعادی که استفاده کردیم خلاف قاب عریض است. صحنه نیز بر اساس همین ابعاد چیده می‌شد.