بزرگنمايي:

آریا بانو - پژوهشگران تأکید می‌کنند که برای درک بهتر مکانیسم‌های کمبود ویتامین «ب12» و تاثیر آن بر عملکرد مغز، تحقیقات بیشتری لازم است. از آنجا که کمبود این ویتامین ممکن است یکی از عوامل قابل پیشگیری زوال شناختی باشد، انجام پژوهش‌های بیشتر می‌تواند به راهکارهایی موثر برای جلوگیری از افت عملکرد مغز منجر شود.

بر اساس این تحقیق، افراد سالمندی که سطح ویتامین «ب12» آن‌ها در محدوده‌ی استاندارد اما در سطح پایین‌تری از این محدوده قرار دارد، نشانه‌هایی از افت عملکرد شناختی و آسیب‌های مغزی دیده می‌شود. 
این افراد سرعت پردازش اطلاعات و واکنش‌های کندتری دارند و در اسکن‌های مغزی‌شان، ضایعاتی در ماده‌ی سفید مغز دیده می‌شود که با زوال عقل ارتباط دارد.
لزوم بازنگری در مقدار توصیه‌شده ویتامین «ب12» 
ویتامین «ب12» برای تولید دی‌ان‌ای، گلبول‌های قرمز و سلامت سیستم عصبی ضروری است. اما یافته‌های این تحقیق نشان می‌دهد که سطح پایین این ویتامین، حتی در محدوده‌ی مجاز، می‌تواند خطر کاهش توانایی‌های شناختی را به‌ویژه در سالمندان افزایش دهد. 
پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا در این مطالعه دریافتند که سالمندانی با سطح پایین‌تر ویتامین «ب12» در مقایسه با افرادی که میزان بالاتری از این ویتامین را در بدنشان دارند، بیشتر در معرض خطر آسیب به ماده سفید مغز قرار دارند؛ بخشی که ارتباط میان قسمت‌های مختلف مغز را برقرار می‌کند. نتایج همچنین نشان می‌دهد که این افراد در آزمون‌های سنجش سرعت پردازش شناختی و دیداری عملکرد ضعیف‌تری داشته‌اند. 
نتایج این پژوهش اخیرا در نشریه «Annals of Neurology» منتشر شده است. 
دکتر آری جی. گرین، نویسنده‌ی ارشد این مطالعه و استاد نورولوژی در دانشگاه کالیفرنیا معتقد است که یافته‌های جدید نگرانی‌هایی را در مورد استانداردهای فعلی درباره مقدار مورد نیاز ویتامین «ب12» برای بدن، ایجاد کرده است. 
او می‌گوید: «مطالعات قبلی که میزان مورد نیاز ویتامین «ب12» را برای بدن مشخص کرده‌اند، ممکن است نشانه‌های ضعیفی از تاثیرات عملکردی این ویتامین را نادیده گرفته باشند. بنابراین بازنگری در تعریف سطح استاندارد میزان ویتامین «ب12» در بدن و در نظر گرفتن شاخص‌های عملکردی می‌تواند به تشخیص زودتر و پیشگیری از افت شناختی کمک کند. »
سطح پایین ویتامین «ب12» با کاهش آسیب‌های عصبی مرتبط است
در این پژوهش، 231 فرد سالم که نشانه‌ای از زوال عقل یا اختلال شناختی نداشتند، مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین سنی این افراد 71 سال بود و از میان شرکت‌کنندگان پروژه «BrANCH»، که روند سالمندی مغز را مطالعه می‌کند، انتخاب شده بودند. 
میانگین سطح ویتامین «ب12» در خون این افراد 414.8 پیکومول بر لیتر بود، رقمی که به‌مراتب بالاتر از حداقل استاندارد 148 پیکومول بر لیتر در ایالات متحده است. پژوهشگران با در نظر گرفتن عواملی مانند سن، جنسیت، سطح تحصیلات و بیماری‌های قلبی-عروقی، میزان «ب12» فعال و قابل استفاده در بدن را ارزیابی کردند. 
نتایج نشان داد که افرادی که سطح فعال ویتامین «ب12» در بدن آن‌ها پایین‌تر بود، سرعت پردازش شناختی کمتری داشتند و این کاهش عملکرد با افزایش سن شدت می‌گرفت. این افراد همچنین واکنش‌های کندتری به محرک‌های دیداری نشان دادند که به معنای کاهش سرعت پردازش اطلاعات دیداری و کاهش کلی کارایی مغز است. 
خطر زوال عقل بیشتر از آن چیزی است که تصور می‌شود
تصاویر ام‌آرآی این افراد نشان داد که حجم ضایعات در ماده‌ی سفید مغز آن‌ها بیشتر است. این ضایعات می‌توانند با کاهش عملکرد شناختی، زوال عقل و حتی سکته مغزی مرتبط باشند. 
الکساندرا بودری ریچارد، یکی از نویسندگان این مطالعه، می‌گوید که سطح پایین ویتامین «ب12» ممکن است تاثیر بیشتری بر عملکرد شناختی داشته باشد و جمعیت گسترده‌تری را در معرض خطر قرار دهد. او تاکید کرد: «نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که شمار افرادی که تحت تاثیر پیامدهای منفی کاهش ویتامین ب12 قرار می‌گیرند، ممکن است بیشتر از آن چیزی باشد که پیش‌تر تصور می‌کردیم.» 
ضرورت تجدیدنظر در مکمل‌های ویتامین «ب12» برای سالمندان
او همچنین می‌گوید: «علاوه بر بازتعریف کمبود ویتامین ب12 پزشکان باید در مورد تجویز مکمل‌های این ویتامین برای سالمندان با علائم اختلالات سیستم عصبی، حتی در صورت داشتن سطح طبیعی ویتامین ب12 تجدیدنظر کنند.» 
پژوهشگران تأکید می‌کنند که برای درک بهتر مکانیسم‌های کمبود ویتامین «ب12» و تاثیر آن بر عملکرد مغز، تحقیقات بیشتری لازم است. از آنجا که کمبود این ویتامین ممکن است یکی از عوامل قابل پیشگیری زوال شناختی باشد، انجام پژوهش‌های بیشتر می‌تواند به راهکارهایی موثر برای جلوگیری از افت عملکرد مغز منجر شود.