بزرگنمايي:

آریا بانو - مهر /هر چند هیئت مدیره، مدیرعامل و پیشکسوتان و هواداران پرسپولیس اصرار دارند که کریم باقری به عنوان سرمربی کارش را تا پایان فصل ادامه دهد، اما مشخص نیست وی بتواند در دیدارهای آینده هم موفق باشد.
تعطیلات زمستانی رقابت‌های لیگ برتر فوتبال ایران با پایان دور رفت مسابقات فصل جاری در حالی آغاز شد که همچنان تکلیف سرمربی پرسپولیس مشخص نیست.
پرسپولیس که فصل را با خوان کارلوس گاریدو آغاز کرده بود پس از عملکرد پر فراز و نشیب با مرد اسپانیایی در 13 هفته به بن بست رسید تا کریم باقری هدایت این تیم را به طور موقت بر عهده بگیرد.
برکناری ناگهانی گاریدو چاره‌ای جز اصرار رضا درویش مدیرعامل و همچنین اعضای هیئت مدیره باشگاه به انتخاب کریم باقری باقی نگذاشت تا او تنها یک ماه پس از بازگشت به کادر فنی پرسپولیس ناچار به پذیرش هدایت موقت سرخپوشان پایتخت شود.
باقری با تمام بحران‌های روحی و روانی توانست پرسپولیس را برای دو دیدار مقابل خیبر خرم آباد و هوادار تهران آماده کند و ماحصل تمرکز این تیم و کاهش فشار روحی چیزی جز کسب دو پیروزی مهم برای پرسپولیس نداشت.
بدون شک بردهای پرسپولیس در دو بازی اخیر کمک بسزایی در حفظ سرخ‌ها در بالای جدول و ماندن در جمع مدعیان لیگ برتر کرد اما روی دیگر سکه برای کریم باقری و پرسپولیس می‌تواند کاملا متفاوت باشد.

اصرار طرفداران پرسپولیس برای ماندن کریم باقری می‌تواند رابطه مستقیم با محبوبیت او داشته باشد. بی شک طرفدارانی که پرسپولیس را سال هاست تشویق می‌کنند بازی‌های کریم باقری را با پیراهن این تیم به خوبی در یاد و خاطر خود نگه داشته اند.
با این حال اصرارهای مکرر و پیوسته مدیریت باشگاه پرسپولیس به احتمال فراوان چیزی جز برداشتن فشار از روی دوش آنها در تعیین سرمربی نداشته باشد اما بر هیچ کس پوشیده نیست پرسپولیس مقابل تیم‌های رده چهاردهم و شانزدهم جدول در پایان دور رفت به برد رسیده است. پیروزی‌هایی که به لحاظ روحی توانست وضعیت این تیم را خیلی بهتر کند اما قطعا قابل سنجش فنی برای تیمی که مدافع عنوان قهرمانی نیست نمی‌تواند محسوب شود.
باقری با آگاهی از اینکه پرسپولیس روزهای سخت فراوانی در نیم فصل دوم در مصاف با تراکتور، سپاهان، استقلال و حتی گل گهر سیرجان و فولاد خوزستان دارد حدود فنی خود را به خوبی شناسایی کرد تا با آگاهی از وضعیت این تیم و همچنین بازیکنان اصرارها را انکار کرده و پیشنهاد سرمربیگری را نپذیرد.
باقری به خوبی می‌داند باید میراث دار مربیانی نظیر برانکو ایوانکوویچ، یحیی گل محمدی و اوسمار ویه را باشد. او بدون شک دوست ندارد محبوبیت خود را که مدیون بیش از دو دهه صبوری در قامت بازیکن و مربی در پرسپولیس بوده است، برای ادامه حضور در جایگاه سرمربی از دست بدهد و شعارهایی را با باخت‌های احتمالی و عدم نتیجه‌گیری بشنود که برای او و پرسپولیس چندان خوشایند نیست.
بنابراین مدیران پرسپولیس باید قید اصرارهای فراوان خود به باقری را بزنند و دنبال نقشه راهی بروند که سرمربی موقت بارها آن را تکرار کرده است: «پرسپولیس مربی خوب خارجی در زمان فعلی می‌خواهد».