بزرگنمايي:

آریا بانو - آخرین خبر / آثار بتهوون می تواند در کوتاه ترین زمان احساسی سرشار از مِهر و پاکی را هدیه کند کافیست با سادگی تمام به دنبال آن باشید ، اولین موومان یا بخش اول سونات معروف پاتتیک را می شنوید. 
قطعاً اجرای پیانو سونات معروف بتهوون با عنوان پاتِتیک دشوار تر از زیبایی شنیدن آن می باشد و دانیل بارنبویم نوازنده ی این اثر یکی از اجراهای ماندگار را به ثبت رسانده تا علاقه مندان به جهان هنر و موسیقی به ویژه نوازندگان فعلی از تحلیلی مشخص برای نواختن آن بهره مند باشند . 
سونات پیانو هشتم بتهوون با عنوان اپوس 13 در سال 1797 – 1898 نوشته شد زمانی که بتهوون شیفته ی موسیقی هایدن و تحت تاثیر موتسارت بود ، این سونات بیشتر با موومان دوم آن شناخته می شود که فضایی غم انگیز شاید داشته باشد اما به هیچ عنوان نمی توان عنوانی یکتا برای آثار موسیقی به ویژه آثار بتهوون در نظر گرفت. 

در نتیجه بتهوون برای این اثر و بسیاری از آثارش نامی مشخص قرار نداد تنها عنوان فُرم آثار را رعایت می کرد مانند این اثر که واژه ی پاتتیک توسط ناشر موسیقی بتهوون نام گذاری شد. 
قبل از شنیدن این اثر باید با آثار هایدن و فضای تماماً کلاسیکِ موسیقی آشنا باشید زیرا قبل از پدید آمدن دوره ی رمانتیک بتهوون یکی از آهنگسازانی بود که هیچگاه خودش را نیازمند دربار یا پادشاهان احساس نمی کرد و حاصل آن آثاری شد که تماماً از اندیشه و لحظات ماندگار زندگی بتهوون پدید می آمد نه دست اندازی یا سفارش های عجیب غریب دربار برای از بین بردن قدرت اندیشه ی هنرمند . 
بتهوون با تکیه بر استعدادش موسیقی نمی نوشت به عبارتی دیگر تعداد آثار برایش مهم نبود حتی در ابتدای نوازندگی اش بارها بر یک اثر تمرین می کرد و تصور نمی کرد که استعدادی دارد یا باید به سرعت مشهور شود ،‌ این اتفاق باعث شد پس از مشاهده ی دست خط بتهوون همیشه نوعی اعتراض یا احساسِ نبود تکامل را در او حس کنیم زیرا وقتی به آثار موتسارت یا هایدن روبرو می شویم قبل تر از شنیدن اثر می دانیم حدوداً با چه میزان از صدا یا ریتم و گام روبرو هستیم اما بتهوون در میان آثارش هیچ لحظه ی قابل پیش بینی ندارد و بررسی موسیقی بتهوون باید نت به نت صورت گیرد اگر به شکل کلی آن را بررسی کنیم در بسیاری از لحظات ممکن است فاقد هر گونه ارزش هنری باشد و به درستی برنستاین رهبر ارکستر این موضوع را تحلیل کرد. 

supports HTML5 video