بزرگنمايي:

آریا بانو - سواد زندگی / سخت‌ گیری بیش از حد به خود می‌تواند به بذر ناخرسندی در زندگی‌مان تبدیل شود. در دنیای امروز، بسیاری از ما به دنبال کمال هستیم و خود را تحت فشار می‌گذاریم تا به استانداردهای غیرواقعی دست یابیم. این فشار نه تنها بر کیفیت زندگی‌مان تأثیر منفی می‌گذارد، بلکه می‌تواند باعث ایجاد احساس نارضایتی عمیق و دائمی شود.
سواد زندگی؛ توسعه توانمندی‌های فردی؛ مریم طرزی – در جامعه‌ای که موفقیت و پیشرفت به عنوان معیارهای اصلی ارزش‌گذاری می‌شوند، بسیاری از افراد به طور ناخودآگاه خود را در دام سخت‌ گیری بیش از حد گرفتار می‌کنند.
این رفتار می‌تواند ناشی از انتظارات اجتماعی، رقابت‌های مداوم یا حتی استانداردهای شخصی باشد که به مرور زمان شکل گرفته‌اند.
بازار
اما آیا این فشارهای داخلی و خارجی واقعاً ما را به سمت خوشبختی هدایت می‌کنند؟ واقعیت این است که ماحصل این سخت‌گیری‌ها غالباً ناخرسندی و نارضایتی عمیق است که نه تنها بر روحیه‌مان تأثیر می‌گذارد، بلکه بر روابط و کیفیت زندگی‌مان نیز سایه می‌اندازد.
در این مقاله به بررسی پیامدهای سخت‌گیری بیش از حد بر خود و راهکارهایی برای کاهش این فشار خواهیم پرداخت.
 مطالبه گیری و سخت گیری از حد که بگذرد سبب رنج و ناخرسندی شما می شود.
سخت می گیرد جهان بر مردمان بیش از حد سخت گیر؟
سخت گیری بیش از حد به خود 
طبیعتا دوست دارید همه چیز خوب پیش برود. با این حال، می دانید که برنامه ها و آرزوهای شما همیشه آنطور که انتظار داشتید پیش نمی روند.
این به این دلیل است که عوامل و رویدادهای پیش بینی نشده متعددی وجود دارند که کاملاً خارج از کنترل شما هستند.
با این وجود، عدم دستیابی به نتایج مورد انتظار می تواند شما را ناامید کند. در واقع، وقتی از خودتان بیش از حد انتظار دارید، و بیش از حد به خود سخت می گیرید، شرایط خیلی به دلخواه پیش نمی روند.
اگر خلاف این فکر می کنید، احتمالاً رسیدن به کمال را به یک هدف وسواسی تبدیل کرده اید.
این باعث می شود که شما احساس ناراحتی و نارضایتی کنید. علاوه بر این، رفتار بیش از حد مطالبه گر شما و ناسازگاری شما با خود و دیگران می تواند به یک مشکل واقعی تبدیل شود.
با این حال، زندگی در یک جامعه رقابتی اغلب اهداف دست نیافتنی را به شما تحمیل می کند. باید بدانید چه زمانی می‌توانید کمی بیشتر از خود طلب کنید یا چه زمانی باید پای خود را از روی پدال گاز بردارید.
مطالبه گری و سخت گیری در حد معقول
 چرا گاهی به خودتان اینقدر سخت می گیرید؟
اگر بیش از حد از خود مطالبه گری کنید، از شکست های خود آگاه خواهید شد و نمی توانید آنچه را که قصد انجام آن را دارید به دست آورید.
این باعث می شود احساس بدی داشته باشید. در واقع، شما خود را سرزنش و تنبیه می کنید و از درون احساس له شدن می کنید. این نگرش به هیچ وجه برای شما سودی ندارد.
سخت گیری بیش از حد به خود ایجاد احساسات منفی مانند نارضایتی می کند. این اغلب ناشی از موقعیت های تصوری است که حتی وجود ندارند. به همین دلیل، باید بپذیرید که اشتباهات بخشی از زندگی روزمره هستند و همیشه همه چیز آنطور که انتظار داشتید پیش نمی رود.
اینقدر انتظار از خود داشتن و به خود سخت گرفتن فضیلت نیست. برعکس، می تواند به نقصی تبدیل شود که شما و اطرافیان تان را بیازارد.
این نوع نگرش به هیچ چیز خوبی منجر نمی شود. زیرا شما نمی توانید از کسی بیشتر از توانایی او بخواهید و همچنین نباید انتظار داشته باشید که دیگران همان چیزی باشند که شما می خواهید. همه ما توانایی ها، سلیقه ها و آرزوهای یکسانی نداریم. همچنین همه ما زندگی را از یک منشور نمی بینیم.
مشکل عزت نفس
تقاضای بیش از حد باعث ایجاد استرس و اضطراب می شود. اگر فردی از خود انتظارات بالایی داشته باشد، به طور مداوم در تلاش است تا به کمال و ایده‌آل‌ها برسد. این نوع رفتار می‌تواند شامل تلاش برای دستیابی به بهترین عملکرد در کار، تحصیل، روابط یا هر جنبه دیگری از زندگی باشد.
افرادی که خود را تحت فشار قرار می‌دهند، ممکن است همیشه احساس کنند که باید بهتر عمل کنند و هیچ‌گاه از دستاوردهای خود راضی نباشند. این جستجوی مداوم برای کمال می‌تواند منجر به استرس، اضطراب و نارضایتی از خود شود، زیرا دستیابی به کمال در واقعیت ممکن نیست و معمولاً انتظارات غیرواقعی را به همراه دارد.
 انتظار بالا داشتن از خود ریشه در عزت نفس پایین دارد.
در نتیجه، وقتی به آن دست نمی‌یابید، احساس نارضایتی می‌کنید. این یک احساس سمی است که منجر به ناراحتی می شود. علاوه بر این، شما نسبت به انتقاد، خواه سازنده یا مخرب، مستعد و حساس هستید. برای مثال، نمی توانید با کسی که به شما می گوید چگونه کارها را انجام دهید، برخورد کنید.
منشأ این ناسازگاری عموماً با مشکل عزت نفس مرتبط است. به عبارت دیگر، شما خودتان را آنطور که هستید نمی پذیرید. اول، شما باید یاد بگیرید که به خودتان همانطور که هستید، با تمام نکات مثبت و منفی خود احترام بگذارید و دوست داشته باشید.
برای جلوگیری از تبدیل شدن تقاضا به یک مشکل، اولویت ها و آرزوهای شما باید تغییر کنند. به جای تعقیب کمال، باید از محدودیت های خود و دیگران آگاه باشید.
طرح خواسته های خود از دیگران باعث مشکلات عاطفی می شود. اگر پدر و مادر هستید، ممکن است شادی فرزندانتان را با درخواست مداوم از کامل بودن آنها ناامید کنید.
این باعث ایجاد احساس گناه و ناامنی بالقوه در فرزندان شما می شود زیرا آنها احساس می کنند که هرگز انتظارات شما را برآورده نمی کنند. علاوه بر این، آنها احساس می کنند کاملاً قادر به انجام این کار نیستند.
سخت گیری، مطالبه گری و روابط
سخت گیری بیش از حد به خود نیز می تواند بر روابط شما با شریک زندگی تان تأثیر بگذارد. بنابراین، باید بدانید که چگونه سطوح ناسازگاری را که به آن تسلیم می‌شوید و با آن شریک زندگی خود را به چالش می‌کشید اندازه‌گیری کنید تا رابطه را خراب نکنید یا به پایان نرسانید.
هنگامی که در یک رابطه هستید، تمایل دارید انتظارات خود را به شریک زندگی خود فرافکنی کنید. با این حال، وقتی انتظارات شما با رفتار همسرتان مطابقت ندارد، چه اتفاقی می‌افتد؟ رنج می برید و عصبانی می شوید.
حتی ممکن است آنها را به خاطر اینکه عامل ناراحتی شما هستند سرزنش کنید. این به این دلیل است که انتظارات شما برآورده نشده است. ممکن است متوجه شوید که شکایت می‌کنید: «تو قبلاً اینطور نبودی، تغییر کردی».
در نهایت، بکوشید میزان سخت گیری، مطالبه گری و انتظاراتی را که از خود و دیگران دارید، مدیریت کنید و برای خودتان حد و مرز تعیین کنید.
نیازی نیست که سهل انگار و بی خیال باشید! فقط با خودتان کمی مهربان تر باشید.
آگاه باشید که، حتی اگر تمام تلاش خود را برای انجام درست کارها به کار بگیرید، همیشه به نتایج مورد انتظار نخواهید رسید. در واقع، زندگی بی نقص نیست و شما هم اینطور نیستید.