بزرگنمايي:

آریا بانو - ایسنا /اولین آزمایش انسانی روی سلول‌های بنیادی اسپرم با هدف معکوس کردن ناباروری مردان در حال انجام است که تاکنون نتایج مثبتی را نشان داده است.
یک درمان ابتکاری می‌تواند روزی به بازیابی باروری در مردانی که توانایی تولید اسپرم را ندارند، مانند بازماندگان سرطان یا کسانی که دارای اختلالات ژنتیکی خاصی هستند، کمک کند.
به نقل از آی‌ای، اکنون دانشمندان اولین کارآزمایی بالینی پیوند سلول‌های بنیادی اسپرماتوگونیال(SSC) را انجام داده‌اند که مستلزم استخراج سلول‌های بنیادی تشکیل دهنده اسپرم و کاشت مجدد آنها در بیضه‌ها برای القای تولید اسپرم است.
دکتر جاستین هومان(Justin Houman)، استادیار اورولوژی در مرکز پزشکی سدراس-سینای(Cedars-Sinai) که در این مطالعه شرکت نداشته است، می‌گوید: اگر پیوند سلول‌های بنیادی اسپرماتوگونیال(SSC) تصفیه شده و ایمن باشد، می‌تواند یک تکنیک انقلابی برای بازگرداندن باروری برای مردانی باشد که توانایی تولید اسپرم را از دست داده‌اند.
در ایالات متحده، حدود 645 هزار مرد بین سنین 20 تا 50 سال به آزواسپرمی مبتلا می‌شوند که اصطلاحی پزشکی برای عدم وجود اسپرم در مایع منی است.
موفقیت جدیدی برای بازیابی باروری
اسپرم‌ها از سلول‌های بنیادی اسپرماتوگونیال که حتی قبل از بلوغ در بیضه‌ها حضور دارند، تشکیل می‌شوند و پس از افزایش سطح تستوسترون بالغ می‌شوند. با این حال، شرایط پزشکی و درمان‌هایی مانند شیمی‌درمانی می‌تواند منجر به آسیب سلولی شود که به نوبه خود منجر به فقدان کامل سلول‌های بنیادی اسپرماتوگونی و منجر به ناباروری می‌شود.
پزشکان می‌توانند با جراحی، سلول‌های بنیادی را از بیضه‌ها از طریق سوزنی که داخل بیضه می‌رود، مجموعه‌ای از لوله‌های کوچک درون بیضه بازیابی کنند. سپس آنها به فریز کردن این سلول‌ها ادامه می‌دهند و بعداً سلول‌های بنیادی اسپرماتوگونیال می‌توانند از طریق روشی مشابه دوباره مستقر شوند.
امید این است که این سلول‌ها در نهایت با لوله‌های منی‌ساز هماهنگ شوند و پس از بازگشت به بدن شروع به اسپرم‌زایی کنند.
تحقیقات تاکنون نتایج مثبتی را در پیوند سلول‌های بنیادی اسپرماتوگونیال نشان داده است، به طوری که موش‌ها و میمون‌ها می‌توانند توله‌های خود را بعد از این عمل بزایند، اما اکنون گزارش شده است که ممکن است انسان نیز بتواند همین کار را انجام دهد.
یکی از مقالات اخیر در پایگاه اسناد مقدماتی medRxiv نشان می‌دهد که مردی در اوایل بیست سالگی اولین کسی بود که با استفاده از سلول‌های بنیادی اسپرماتوگونیال خودش که قبل از دریافت شیمی‌درمانی برای سرطان استخوان در کودکی حفظ شده بود، با این روش تحت درمان قرار گرفت.
چالش‌های پیش رو
در حال حاضر، شاخص‌های اولیه مثبت به نظر می‌رسند. این پیوند به بافت بیضه این جوان بیست ساله آسیبی وارد نکرده و سطح هورمون او همچنان ثابت است، اما هنوز اسپرمی در منی او پیدا نشده است.
یک توضیح محتمل این است که تنها تعداد کمی از سلول‌های بنیادی در دوران کودکی برای به حداقل رساندن خطر جمع آوری شده است که ممکن است مقدار تولید اسپرم بالغ را محدود کند.
با این حال، این روش خطراتی نیز دارد. دکتر هومان هشدار داد سلول‌های پیوندی در بیمارانی که سابقه سرطان خون دارند، می‌توانند حامل جهش‌های ژنتیکی باشند و به طور بالقوه منجر به تومور شوند.
حتی اگر بیماران سلول‌های بدن خود را دریافت کنند، خطر کمی برای ایجاد پاسخ ایمنی نیز وجود دارد.
ضمن اینکه پرسش‌های اخلاقی به قوت خود باقی است، به‌ویژه در مورد اینکه آیا کودکان خردسال می‌توانند رضایت معنی‌داری برای نگه‌داری طولانی‌مدت از سلول‌هایشان بدهند یا نه.
هومان گفت: ما باید با احتیاط و با نظارت دقیق پیش برویم. این یک علم امیدوارکننده است، اما هنوز روزهای اولیه آن است.