بزرگنمايي:

آریا بانو - خبرآنلاین / اهدای جایزه اسکار به جوانان ایرانی برای یک انیمیشن، اتفاق بزرگ و حائز اهمیتی برای فرهنگ و هنر سرزمین ایران است که نباید به سادگی از آن گذشت!
پیام‌های تبریک نشانه های شور و شعف و احترام ارزشمند به هنرمندان ایرانی است اما نباید به این بسنده کرد بلکه باید در محافل و مجامع آن را مورد تحلیل و ارزیابی قرار داد و برای آینده برنامه‌ریزی دقیق‌تر و موفق‌تر انجام داد.
واقعیت این است که ابزارها و تکنولوژی های پیشرفت انیمیشن در اختیار جوانان ایرانی قرار ندارد. آنان با چنگ و دندان و کمترین امکانات آثار درخشان را خلق می‌کنند.
ایران قبلا دو جایزه اسکار بخاطر دو اثر داستانی دریافت کرده بود اما ساختار و شکل تولید انیمیشن بسیار فرق می کند.
اهمیت جایزه اسکار در آن است که بیش از ده هزار نفر از اعضا آکادمی در سراسر جهان که شامل کارگردانان، تهیه کنندگان و سایر عوامل فیلم هستند به طور سیستماتیک آثار مختلف را دیده، پسندیده و آرا خود را اعلام می‌کنند و پس از اعلام برنده اسکار هم موقعیت‌های طلایی برای نمایش و فروش آن اثر در سراسر جهان فراهم می شود.
مواضع صاحب اصلی این اثر یعنی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوان هم نشان از ذوق زدگی نداشت و ایضا سایر مسئولین سینمایی، در صورتی‌که می‌توانست در جایگاه رئیس جمهور و هیات دولت و یا کمیسیون فرهنگی مجلس هم این موفقیت بزرگ تبریک گفته شود.
بازار
امتیازی که برای خود ایران هم یک اعتبار و سربلندی و افتخار بود و هیچ قدرت رسانه‌ای همچون اسکار نمی‌توانست فضای تبلیغاتی مناسبی برای حاکمیت، نظام و مردم ایران فراهم آورد مگر آنکه حاشیه دریافت جایزه، دغدغه برخی بوده که نگاه بیهوده و عبس است.
در سایه سرو ساخته شیرین سوهانی و حسین ملایمی در نود و هفتمین دورهٔ جوایز اسکار در سال 2025 برندهٔ جایزهٔ اسکار بهترین انیمیشن کوتاه شد. این انیمیشن پس از جدایی نادر از سیمین (1389) و فروشنده (1394)، سومین اثر تاریخ سینمای ایران است که جایزهٔ اسکار را به دست آورده است.