بزرگنمايي:

آریا بانو - ورزش 3 /هفته به هفته و بازی به بازی زوج وینیسیوس و امباپه هماهنگ‌تر از قبل می شوند، موردی که در ابتدای فصل گفته می‌شد نقطه ضعف رئال خواهد بود.
رئال-خیرونا همان‌طور که انتظار می‌رفت، حالتی بینابینی داشت. نه می شد گفت آنچلوتی آن را کاملا جدی گرفته بود نه برعکس. این را می‌توان از غیبت والورده و رودیگر، در حالی که هر دو سالم بودند، متوجه شد. بازیکنان رئال با مدیریت انرژی و تنظیم تلاش‌هایشان بازی کردند، برخی بیشتر از بقیه، مثل همیشه. و یک آمار شگفت‌انگیز این را نشان می‌دهد: توجه کنید که تنش تا چه حد کم بود که رئال در مجموع فقط یک خطا مرتکب شد.
این بازی چند نکته مثبت به جا گذاشت. مهم‌ترین آن، بدون شک بازگشت داوید آلابا به ترکیب اصلی پس از 434 روز از مصدومیت شدیدش و بازگشت دوباره‌اش بود. هیچ‌کس دقیقاً نمی‌داند که او در این مقطع از فصل که چالش‌ها بیشتر می‌شوند، چقدر می‌تواند به تیم کمک کند، اما بازگشتش خوشایند است، چه کمکش زیاد باشد و چه کم.
خبر خوب دیگر این است که همکاری وینیسیوس و امباپه همچنان نشانه‌هایی از پیشرفت و تثبیت دارد. این موضوع با توجه به شرایط ویژه‌ای که در آن رخ می‌دهد، بسیار ارزشمند است.
اجازه دهید توضیح دهیم: وینیسیوس در شش بازی اخیرش در لالیگا گلی نزده بود و با وجود اینکه کیفیت هجومی‌اش با توانایی بی‌نظیرش در بر هم زدن تعادل حریف از سمت چپ همچنان برای تیم تعیین‌کننده است، گلزنی برایش محقق نمی‌شد. در این روند ضعیف گلزنی در لیگ از نوامبر تاکنون، که مصدومیت عضلانی و چند محرومیت هم به آن اضافه شده، او به‌ویژه به نظر نمی‌آمد که وسواس گل زدن به هر قیمت را داشته باشد. این در حالی است که می‌دید امباپه به‌حق مرکز توجه را به خودش اختصاص داده و رهبری‌اش روزبه‌روز بیشتر می‌شود؛ این خیلی چیزها درباره شخصیت او می‌گوید.
همه ستاره‌ها جاه‌طلب‌اند و از خودخواهی بی‌بهره نیستند. اینکه بتوانی این خودخواهی را مهار کنی، وقتی اوضاع آن‌طور که می‌خواهی پیش نمی‌رود، و همچنان با کسی که دارد جای تو را می‌گیرد سخاوتمند باشی، شایسته تحسین است. چون معمول نیست که این ارتباط آسیب نبیند، به‌خصوص در این سطح. وینیسیوس به معنای واقعی، یک نعمت بزرگ برای رئال و البته کیلیان امباپه است.

یک همکاری ایده‌آل
ارتباط بین این دو در طول این فصل موضوعی پیچیده بوده است؛ در ابتدا به نظر می‌رسید که در سمت چپ یکدیگر را تحت فشار قرار داده‌اند و امباپه ناراحتی خاصی از قرار گرفتن در نوک خط حمله نشان داد. اما با گذشت زمان و تمرین، شیمی بین آن‌ها در حال شکل‌گیری است و رئال مادرید از این موضوع سود می‌برد: آن‌ها در مجموع 45 گل (28 گل از فرانسوی و 17 گل از برزیلی) و 16 پاس گل (4 و 12 به ترتیب) به ثمر رسانده‌اند.
امباپه پیش‌تر راه موفقیت را پیدا کرده بود و پس از هت‌تریک مقابل منچسترسیتی در لیگ قهرمانان، چیز بیشتری نمی‌شد از او انتظار داشت، اما با این حال آنچلوتی عملکرد خوب او را حتی بدون گلزنی تحسین کرد: «او از پاسی که به وینیسیوس داد خوشحال بود. بارها بسیار خطرناک ظاهر شد. کنترلی فوق‌العاده داشت. چیزی که برای او اهمیت دارد پیروزی است.» حالا نوبت وینی بود که دوباره به سطح بالای خود برسد و به نظر می‌رسد این اتفاق در حال رخ دادن است: «وینیسیوس را در بهترین نسخه خودش دیدم. شاید می‌توانست کمی دقیق‌تر باشد، اما در نیمه دوم غیرقابل مهار بود. هر وقت روبه‌رو شد، کارش را خوب انجام داد. بازی‌ای در سطح خودش ارائه کرد.»