بزرگنمايي:

آریا بانو - «آپنه خواب» وضعیتی است که باعث وقفه در تنفس هنگام خواب می‌شود. در سال 1979، دکتر کالین سالیوان، پزشکی در سیدنی استرالیا، یک آزمایش پیشگامانه برای درمان این مشکل انجام داد. اولین بیمار او که یک کارگر ساختمانی بود، از خستگی شدید ناشی از بیدار شدن‌های مکرر شبانه رنج می‌برد.

به نقل از العربیه، سالیوان به جای جراحی از دستگاهی که تازه اختراع کرده بود استفاده کرد: دستگاه «فشار مثبت مداوم راه هوا» یا «سی‌پَپ». این دستگاه با استفاده از فشار هوا راه هوایی بیمار را باز نگه می‌داشت و به او اجازه می‌داد پس از سال‌ها به راحتی بخوابد. این اختراع به یکی از درمان‌های اصلی آپنه خواب تبدیل شد، که اکنون نزدیک به یک میلیارد نفر در سراسر جهان، عمدتاً به دلیل افزایش نرخ چاقی، از آن رنج می‌برند.
اگرچه دستگاه‌های سی‌پپ به میلیون‌ها نفر کمک کرده‌اند، اما برای همه مؤثر نیستند. مشکلاتی نظیر عدم تناسب ماسک، نبود راهنمایی مناسب، و ناراحتی اغلب استفاده از این دستگاه‌ها را دشوار می‌کند. حدود نیمی از کاربران سی‌پپ در نهایت روند درمانی را متوقف می‌کنند، که منجر به افزایش خطر بیماری‌های قلبی، سکته مغزی و دیابت می‌شود.
نوآوری‌هایی از جمله پلتفرم‌های ابری، خدمات پزشکی از راه دور، و لوازم جانبی مانند بند‌های چانه‌ای، استفاده از سی‌پپ را بهبود بخشیده‌اند. درمان‌های شناختی-رفتاری نیز به حل مشکلاتی مانند اضطراب یا ترس از فضای بسته مرتبط با این دستگاه‌ها کمک می‌کنند.
درمان‌های جایگزین نیز در حال ظهور هستند. دارو‌های جدیدی مانند «تیرزپاتاید»، که دارویی برای کاهش وزن است، در کاهش شدت آپنه خواب با مدیریت چاقی نویدبخش بوده‌اند. دارو‌های دیگر مانند «آتوموکستین» نیز بر تقویت فعالیت عضلات راه هوایی تمرکز دارند. با این حال، این درمان‌ها نیاز به تحقیقات بیشتری برای تأیید ایمنی و اثربخشی بلندمدت دارند.
تغییرات سبک زندگی، شامل کاهش وزن، رژیم‌های گیاهی و تمرینات هدفمند گلو، روش‌های عملی هستند که درمان‌های پزشکی را تکمیل می‌کنند. درمان‌های موقعیتی و بهبود بهداشت خواب، مانند دریافت نور خورشید صبحگاهی، نیز می‌توانند علائم را کاهش دهند.
برای موارد شدید، گزینه‌های جراحی مانند ایمپلنت یا بازسازی راه هوایی توصیه می‌شود، اگرچه این روش‌ها تهاجمی بوده و همیشه مؤثر نیستند. دستگاه‌های دهانی سفارشی که دندان‌پزشکان متخصص می‌سازند نیز یک راه‌حل دیگر هستند.