آریا بانو - خبرآنلاین / سینمای هند نه تنها با جذابیتهای فراوان خود توانسته است در ایران و دیگر کشورهای آسیایی طرفداران زیادی پیدا کند، بلکه این سینما توانسته است مرزهای فرهنگی را بشکند و به یک زبان جهانی تبدیل شود. از زمان فیلمهایی مانند «شعله» تا امروز، سینمای هند همچنان جایگاه ویژهای در دل مردم ایران دارد. این سینما با داستانهای عاشقانه و مفاهیم انسانی، همچنان بخش بزرگی از تجربه فرهنگی مردم ایران را شکل میدهد. از زمانی که سینما وارد ایران شد، فیلمهای خارجی جاذبه خاص خود را برای مردم داشتند. اما اگر بخواهیم یک نقطه عطف در تاریخ سینمای ایران و هند ذکر کنیم، باید از اکران فیلم "شعله" یاد کنیم. فیلمی که از سالهای ابتدایی اکرانش در سینماهای ایران، در دل مردم جای باز کرد و تا مدتها به عنوان نماد سینمای هند در ایران شناخته میشد. شاید تصور کنید که سینمای هند بهطور ناگهانی در ایران محبوب شد، اما در واقع این سینما سالها پیشتر از «شعله» وارد ایران شده بود و به تدریج در دل ایرانیان جای خود را باز کرد. در ابتدا، بیشتر فیلمهای عربی در سینماهای ایران نمایش داده میشدند. اما با قطع روابط فرهنگی ایران و کشورهای عربی، سینمای هند به تدریج در کانون توجهات قرار گرفت. بسیاری از فیلمهای هندی که وارد ایران شدند، داستانهایی عاشقانه و پر از احساسات انسانی داشتند که همزمان با ریشههای فرهنگی مردم ایران ارتباط برقرار میکرد. در زمان صفویه، ارتباطات فرهنگی ایران و هند در عرصههای مختلف هنر، از جمله گچکاری، کاشیکاری و هنرهای صوفیانه شکل گرفت. این ارتباطات تاریخی باعث شد تا سینمای هند با ریشههای فرهنگی ایران همخوانی داشته باشد و مردم ایران بهراحتی با فیلمهای هندی ارتباط برقرار کنند. همین ویژگیها موجب شد تا سینمای هند در ایران با استقبال بسیاری روبهرو شود. برای بررسی کلی سینمای هند به اطلاعات موثقتری نیاز بود، به همین دلیل با «التفات شکریآذر»، نویسنده پژوهشگر سینمای هند به گفتوگو پرداختیم که در ادامه میخوانید. «شعله» نقطه عطف سینمای هند در ایران اما در میان فیلمهای هندی، «شعله» بیشک نقطه عطفی در معرفی سینمای هند به ایرانیان بود. این فیلم در سالهای پس از انقلاب به سینماهای ایران وارد شد و استقبال از آن حیرتانگیز بود. این اثر ترکیبی از عشق، دوستی و مفاهیم انسانی را به زیبایی در خود گنجانده بود و همین موضوع باعث شد تا مردم ایران آن را به شدت دوست داشته باشند. علاوه بر آن، قدرت نمایشی و جذابیت داستانهای سینمای هند، بهویژه در بخشهای عاشقانه، توانست باعث جذب مخاطبان زیادی شود. شاید برای بسیاری از ایرانیان، «شعله» با شخصیتهای جذاب خود و داستانهای پر از احساس، نوعی فرار از واقعیتهای اجتماعی و فرهنگی ایران بود. فیلمهای هندی به نوعی برای ایرانیها فرصتی بودند تا در دنیای اسطورهای و خیالی هند سفر کنند و خود را در آن فضا و داستانها پیدا کنند. سینمای هند و تاثیر آن بر ایران از چه زمانی آغاز شد؟ داستان سینمای هندی در ایران به زمانهای دور برمیگردد. قبل از ورود فیلمهای هندی به ایران، فیلمهای عربی بیشتر در ایران نمایش داده میشدند. در آن زمان، حتی زیرنویسهای فیلمها به ندرت وجود داشت و اگر هم بود، یک نفر بلندگو در سالن میگذاشت و بهطور همزمان فیلم را برای مخاطبان توضیح میداد. آیا میتوان گفت که فیلم شعله نقطه عطفی در ورود سینمای هند به ایران بود؟ نه، اینطور نیست. سینمای هند، خیلی پیش از شعله به ایران وارد شد. این اتفاق به زمانهای دورتر باز میگردد. یکی از نقاط عطف، زمانی بود که جمال عبدالناصر ارتباطش با شاه ایران قطع شد و روابط فرهنگی بین ایران و کشورهای عربی تحت تاثیر قرار گرفت. در این دوره، فیلمهای هندی وارد ایران و با استقبال خوبی روبهرو شدند. این فیلمها بهویژه داستانهای عاشقانهای که داشتند مخاطب ایرانی را جذب میکردند. سینمای هند در ایران محبوبیت زیادی پیدا کرد چون ریشههای فرهنگی مشترک زیادی داریم. در دوره صفویه و شاه عباس، بسیاری از هنرمندان ایرانی به هند سفر کردند و هنرهای ایرانی مانند گچکاری، کاشیکاری و حتی هنرهای صوفیانه را به هند بردند. این ارتباطات فرهنگی باعث شد که در طول تاریخ، ایران و هند از لحاظ هنری و فرهنگی تاثیرات متقابل زیادی داشته باشند. از طرفی، در هند داستانهایی مانند داستانهای ایرانی را به تصویر کشیدند و این به سینمای هند رنگ و بوی خاصی داد.