آریا بانو - دیجیاتو /بی‌وزنی در فضا تأثیر مستقیم بر سلامت استخوان‌ها دارد.
محققان ناسا در مطالعه جدید متوجه شدند موش‌هایی که به فضا فرستاده شده‌اند، آسیب‌های جدی به استخوان‌هایشان وارد شده است.
استخوان‌های ران این موش‌ها که در فضا تحت تأثیر میکروگراویتی قرار گرفتند، دچار حفره‌های بزرگ و آسیب‌های قابل توجهی شدند. این در حالی است که بخش‌هایی از استخوان‌ها مانند ستون فقرات کمری به طور شگفت‌انگیزی دست نخورده باقی ماند.
بی‌وزنی چگونه باعث کاهش تراکم استخوان در فضا می‌شود؟
براساس گزارش «Journals.plos» مطالعه جدید ناسا روی گروهی از موش‌هایی که 37 روز را در ایستگاه فضایی بین‌المللی سپری کرده‌اند، نشان می‌دهد که کاهش تراکم استخوان در فضا یک مشکل جدی است. بررسی‌های انجام‌شده روی استخوان‌های این جانداران نشان داد که نواحی تحمل‌کننده وزن مانند ران و مفاصل زانو دچار تحلیل و حفره‌های بزرگی شده‌اند، در حالی که ستون فقرات آن‌ها نسبتاً دست‌نخورده باقی مانده است.
بازار

این کشف نشان می‌دهد که نبود نیروی گرانش، عامل اصلی کاهش تراکم استخوان در فضا است. برخلاف تصور قبلی که تشعشعات فضایی یا کمبود نور خورشید را عامل اصلی این مشکل می‌دانست، این مطالعه مشخص کرد که استخوان‌هایی که معمولاً تحت فشار وزن بدن قرار دارند، بیشتر در معرض تحلیل قرار می‌گیرند. این مسئله شبیه به روند استفاده کن یا از دست بده در سیستم عصبی است که در صورت عدم استفاده، عملکرد خود را از دست می‌دهد.
چگونه می‌توان از کاهش تراکم استخوان در فضا جلوگیری کرد؟
این تحقیق که طولانی‌ترین مطالعه ناسا روی جوندگان در فضا محسوب می‌شود، تأکید دارد که برای جلوگیری از کاهش تراکم استخوان در فضا، روش‌های ورزشی شبیه‌سازی گرانش ضروری هستند. دانشمندان پیشنهاد می‌کنند که فضانوردان باید از تجهیزات ورزشی مخصوص مانند تردمیل‌های مجهز به مهار یا دستگاه‌های شبیه‌ساز وزنه‌برداری استفاده کنند تا فشار کافی به استخوان‌های خود وارد کنند.