بزرگنمايي:

آریا بانو - بسیاری از ما نمی‌توانیم در حالت نشسته انگشتان پای خود را لمس کنیم، اما ناتوانی در لمس انگشتان پا لزوما به این معنا نیست که انعطاف‌پذیری پایینی دارید.

بیایید این حرکت را امتحان کنیم: روی زمین بنشینید، پاهای خود را صاف و کشیده نگهدارید و درحالی‌که زانوهایتان خم نشده است، تلاش کنید به سمت جلو خم شوید و انگشتان پای خود را لمس کنید. آیا می‌توانید این کار را انجام دهید؟
نگران نباشید؛ شما تنها کسی نیستید که توانایی انجام این کار را ندارد. اما چرا برخی افراد می‌توانند انگشتان پای خود را لمس کنند، در حالی که دیگران نمی‌توانند؟
انعطاف‌پذیری مهم است
یکی از مهم‌ترین دلایلی که ممکن است باعث شود فرد نتواند انگشتان پای خود را لمس کند، محدودیت در انعطاف‌پذیری است. این موضوع بیشتر به عضلات همسترینگ (گروهی متشکل از سه عضله که پشت ران قرار دارند) و همچنین عضلات قسمت پایین کمر مربوط می‌شود.
این وضعیت که نمی‌توانید دست خود را به سمت جلو بکشید و انگشتان پایتان را لمس کنید، نشان‌دهنده‌ی سفت‌بودن عضلات کمر و همسترینگ است. به عبارت دیگر، هرچقدر این عضلات سفت‌تر باشند، حرکت شما محدودتر خواهد بود و نمی‌توانید راحت به جلو خم شوید. البته اگر دلیل اینکه نمی‌توانید انگشتان پایتان را لمس کنید همین باشد، ممکن است بتوانید با انجام تمرینات به آن دست پیدا کنید.
فعالیت‌هایی مانند یوگا و تمرینات کششی می‌توانند به شل‌شدن و انعطاف‌پذیری بیشتر عضلات کمک کنند. اما باید مراقب باشید خودتان را تا حد درد کشیدن تحت فشار قرار ندهید؛ زیرا اگر عضلات شما آسیب ببینند (مثلاً پاره شوند)، دیگر احساس انعطاف‌پذیری نخواهید داشت و دچار مشکل خواهید شد.
اما انعطاف‌پذیری همه چیز نیست
درحالی‌که توانایی لمس انگشتان پا اغلب به‌عنوان معیاری برای سنجش تناسب اندام یا انعطاف‌پذیری درنظر گرفته می‌شود، ناتوانی در لمس انگشتان پا لزوما به این معنا نیست که ازنظر آمادگی جسمانی بسیار ضعیف یا انعطاف‌ناپذیر هستید. ممکن است دونده ماراتن باشید ولی نتوانید انگشتان پای خود را لمس کنید. گاهی اوقات، این امر به ساختار بدنی بستگی دارد.
عامل مهم دیگری که روی توانایی لمس انگشتان پا تاثیر دارد، نسبت طول بازوها و تنه به پاهایتان است. ممکن است کسی بسیار انعطاف‌پذیر باشد، اما اگر بازوها و دستانش نسبت به پاهایش کوتاه باشند، حتی در حداکثر انعطاف‌پذیری هم ممکن است نتواند انگشتان پای خود را لمس کند؛ زیرا بازوها و انگشتانش به اندازه کافی بلند نیستند که به آن برسند.
پس وقتی یادتان می‌افتد که در کلاس‌های ورزش مدرسه نمی‌توانستید این حرکت را انجام دهید، ناراحت نباشید. شاید دلیلش این نبوده است که آمادگی جسمانی نداشته‌اید، بلکه شاید پاهای بلند و بازوهای کوتاه شما موجب شده است نتوانید این کار را انجام دهید.
به یاد داشته باشید ناتوانی در لمس انگشتان پا لزوما به این معنا نیست که انعطاف‌پذیری پایینی دارید. این توانایی می‌تواند یکی از نشانه‌های انعطاف‌پذیری باشد ولی مهم‌ترین معیار نیست و نباید خیلی روی آن تمرکز کنید.
درواقع، انعطاف‌پذیری جنبه‌های مختلفی دارد و فقط به لمس انگشتان پا بستگی ندارد. به‌گفته‌ی کارشناسان خم‌شدن به جلو و لمس انگشتان پا حرکتی نیست که نیاز باشد در طول روز به‌طور مرتب انجام دهیم. بنابراین لزومی ندارد توانایی انجام دقیق این حرکت را داشته باشیم.