بزرگنمايي:

آریا بانو - خراسان /2 سال پیش از شوهرم بعد از تقریبا 4 سال زندگی‌مشترک جدا شدیم. توافق کردیم که از هم جدا بشویم. حالا مشکلم این است که بعد از 2 سال، باز هم از نگاه‌های ترحم‌آمیز اطرافیان اذیت می‌شوم. نگاه شان سنگین است. به همین علت دوست ندارم که در جمع‌های فامیلی حاضر شوم. از یک طرف هم نمی‌خواهم گوشه‌نشین شوم. چه کنم؟ 
پاسخ مشاور:
مخاطب گرامی، طلاق در زنان باعث ایجاد بحرانی عاطفی شده و پس از گذشت زمان ابعاد موضوع گسترده شده و باعث بروز مشکلات حادتر می‌شود. هر چند که این مورد به روحیات فرد، اتفاقات گذشته، حمایت خانواده، حمایت‌های اجتماعی و موارد بسیاری بستگی دارد اما بیشتر اوقات زمان بسیاری طول می‌کشد که فرد بتواند به زندگی عادی خود برگردد. ابتدا لازم است بگوییم قاعدتا همه افرادی که اطراف شما هستند، کسانی نیستند که شما را قضاوت یا سرزنش کنند ولی حتی اگر در یک جمع یک نفر هم وجود داشته باشد که با طعنه و کنایه طلاق را به شما یادآوری کند یا حتی با سوال‌های سرزنش‌آمیز شما را مخاطب قرار دهد، کافی است که شما را به هم بریزد. این را در نظر داشته باشید تا زمانی که به زندگی‌تان سروسامانی دوباره ندهید و اعتمادبه‌نفس‌تان را باز نیابید این حساسیت شما کامل برطرف نخواهد شد. بنابراین پیشنهاد می‌کنیم قبل از هرچیز به خودتان در درجه اول کمک کنید که بتوانید از این شرایط گذر و به زندگی سلامی دوباره کنید و اما چند توصیه دیگر:
از اطرافیان دلسوز کمک بگیرید
توجه داشته باشید کسانی که به درد دل شما گوش می‌دهند و با شما همدلی می‌کنند، نگران شما هستند. اگر این افراد در رفتار خود زیاده‌روی نکنند بهترین کسانی هستند که می‌توانند به شما برای گذر از این شرایط کمک کنند. سعی کنید در اطراف خود از دوستان و آشنایانی که بدون قضاوت با شما همدلی می‌کنند و نحوه رازداری را به خوبی می‌شناسند، کمک بگیرید و درد دل کنید. این افراد حلقه اتصال ارتباط شما با دیگران و حتی خانواده خواهند بود و قاعدتا می‌توانند شرایط شما را به خوبی به آشنایان اطلاع دهند و در عین حال شما را سرزنش و متهم نمی‌کنند و با شما همدل و همسو هستند. از آن‌ها خواهش کنید قبل از این که درخواست کمک نکردید، شما را تحت محبت‌ها و ترحم‌های زورکی قرار ندهند. به آن‌ها یادآور شوید با احساس ترحم آن‌ها، شما احساس ناتوانی می‌کنید.
برای اطرافیان خود حد و مرز تعیین کنید
برای کسانی که به بهانه دلسوزی، آرامش شما را سلب می‌کنند و کارهایشان در نهایت به دخالت کردن منتهی می‌شود، حد و مرز تعیین کنید و اجازه ندهید اعتماد به نفس شما را دستخوش دلسوزی‌های کنترل‌گرانه‌شان قرار دهند. توجه داشته باشید در عین احترام در برابر آن‌ها قد علم کنید و از مهارت‌های ارتباطی درست برای جلوگیری از دخالت‌های‌شان استفاده کنید.
نویسنده: ‌ بنفشه دولت آبادی |‌ روان‌درمانگر و مشاور خانواده