بزرگنمايي:

آریا بانو - برترین ها /منوچهر محمدی تهیه‌کننده شناخته شده و قدیمی سینما در بخشی از میزگرد روزنامه ایران که با موضوع نظارت و توقیف در سینمای ایران برگزار شد، گفت: «من در یک دوره کوتاه حد فاصل سال 76 تا انتهای 77، مدیر کل نظارت و ارزشیابی بودم. طبق آمار، همان سه، چهار روز اول حدود سی و اندی فیلم در شکل‌های مختلف توقیف شده بودند که برخی‌ها را اسم می‌برم؛ اولی فیلم «بانو»ی داریوش مهرجویی بود که هفت سال توقیف بود.
من به عنوان مدیر کل نظارت و ارزشیابی به تنهایی در سالن نشستم و فیلم را دیدم. باور بفرمایید هر چه نگاه کردم که کجای این فیلم باعث توقیف هفت ساله شده، متوجه نشدم. گفتم لابد من نفهمیدم، بگذار یک‌بار دیگر فیلم را با دقت بیشتر ببینم. این‌بار با حساسیت تمام فیلم را دیدم، یعنی پیگیرانه جاهایی از صحنه را نگاه می‌کردم که نکند علامتی یا چیزی باشد که من متوجه نشده‌ام، باز هم هر چقدر گشتم چیزی پیدا نکردم.
فردای آن روز با مدیر کل قبلی تماس گرفتم تا از او که عامل توقیف فیلم بود دلیلش را جویا شوم. گفت در پرونده فیلم موجود است. به پرونده که مراجعه کردم با یک‌سری گزارش‌های مشکوک و بولتن‌های ضمیمه شده مواجه شدم که مبنا و اساس تصمیم‌گیری مدیران بوده است.
فیلم دیگری که پیگیر علت توقیف آن شدم، «نرگس» رخشان بنی‌اعتماد بود که با وجود نمایش در جشنواره و کسب چندین جایزه و همچنین اکران عمومی، در دریافت پروانه نمایش خانگی با توقیف مواجه شده بود. برایم عجیب بود فیلمی که حتی اکران عمومی هم شده چطور در عرضه شبکه نمایش خانگی توقیف شده است.
حدود 10 تا 11 فیلم دچار همین سرنوشت بودند. این بار از مدیر کل مربوطه پیشین خواهش کردم تشریف بیاورد و حضوری از ایشان دلایل توقیف را جویا شوم. برای خودم واقعاً شبیه آزمون جامعه‌شناسی و روانشناختی بود.
گفتم ببخشید شاید من خنگم و نمی‌فهمم می‌شود بگویید چرا مثلاً «نرگس» در شبکه نمایش خانگی توقیف شده است، گفت تو واقعاً نفهمیدی! گفتم نه به خدا، من دوست دارم از نظرات شما بهره‌مند شوم. گفت شما می‌دانید در ویدیو می‌شود تصویر را فیکس‌فریم کرد؛ یعنی یک جای فیلم را فیکس کرد و نگه داشت. گفتم خب خاصیت این تکنولوژی همین است. گفت اگر یک جوانی احتمالاً یک بخشی از این فیلم را فیکس کرد و با چهره بازیگر زن تلذذ جنسی (لذت جنسی) داشت، شما شرعاً مسئول هستید!