بزرگنمايي:

آریا بانو - اگرچه پیاده روی سبک در هر زمانی برای سلامتی شما مفید است، اما یک پیاده روی کوتاه ظرف مدت 60 تا 90 دقیقه پس از خوردن یک وعده غذایی می‌تواند به طور خاص برای به حداقل رساندن افزایش قند خون مفید باشد، زیرا در آن زمان سطح قند خون به اوج می‌رسد.

پیاده روی پس از صرف غذا به پاکسازی ذهن و هضم مواد غذایی خورده شده کمک می‌کند. دانشمندان دریافته اند که پیاده روی 15 دقیقه‌ای بعد از غذا می‌تواند سطح قند خون را کاهش داده و منجر به جلوگیری از ابتلا به عوارضی مانند به دیابت نوع 2 شود.
به گزارش فرارو به نقل از نیویورک تایمز، نتیجه پژوهشی تازه نشان می‌دهد حتی چند دقیقه پیاده روی نیز می‌تواند این مزایا را فعال کند.
در متا آنالیزی (فرا تحلیلی) صورت گرفته که نتایج آن اخیرا در نشریه Sports Medicine منتشر شده پژوهشگران به بررسی نتایج هفت پژوهش پرداختند که تاثیرات نشستن در مقابل ایستادن یا راه رفتن را بر معیار‌های سلامت قلب، از جمله سطح انسولین و قند خون مورد مقایسه قرار داده است. آنان دریافتند که پیاده روی سبک دو یا پنج دقیقه‌ای پس از صرف غذا تاثیر قابل توجهی در تعدیل سطح قند خون دارد.
دکتر "کرشاو پاتل" متخصص قلب و عروق در بیمارستان متدیست هیوستن که در این مطالعه شرکت نداشته می‌گوید:" هر کار کوچکی که انجام می‌دهید حتی اگر یک قدم کوچک باشد فوایدی خواهد داشت".
در 5 مطالعه‌ای که در این پژوهش مورد ارزیابی قرار گرفته هیچ یک از شرکت کنندگان به پیش دیابت یا دیابت نوع 2 مبتلا نبودند. دو مطالعه باقی مانده به بررسی افراد مبتلا و بدون چنین بیماری‌هایی پرداختند. از شرکت کنندگان خواسته شد که در طول یک روز کامل هر 20 تا 30 دقیقه دو تا پنج دقیقه بایستند یا راه بروند.
هر هفت مطالعه نشان داد که تنها چند دقیقه پیاده روی ملایم پس از صرف غذا برای بهبود قابل توجه سطح قند خون در مقایسه با نشستن پشت میز یا روی مبل کافی است. زمانی که شرکت کنندگان به پیاده روی‌ای کوتاه مدت رفتند سطح قند خون آنان به تدریج افزایش و سپس کاهش یافت.
برای افراد مبتلا به دیابت اجتناب از نوسانات شدید در سطح قند خون یک جزء حیاتی در مدیریت بیماری آنان است. هم چنین، تصور می‌شود که افزایش ناگهانی و کاهش سطح قند خون می‌تواند در ایجاد دیابت نوع 2 نقش داشته باشد.
هم چنین، ایستادن (البته نه در حد پیاده روی سبک) نیز به کاهش قند خون کمک کرد. "آیدان بافی" فارغ التحصیل دانشگاه لیمریک ایرلند و نویسنده مقاله حاصل از نتایج این ارزیابی می‌گوید:"نتایج پژوهش نشان داد که ایستادن فواید کمی داشت. در مقایسه با نشستن یا ایستادن، پیاده روی با شدت ملایم تاثیر قابل توجهی را نشان داد".
به این دلیل که پیاده روی سبک در مقایسه با ایستادن بیش‌تر ماهیچه‌ها را درگیر می‌کند و از سوخت غذا در زمانی استفاده می‌نماید که مقدار زیادی از آن در جریان خون در گردش است در نتیجه، تاثیر قابل توجهی دارد.
عضلات شما مقداری از آن گلوکز اضافی را جذب می‌کنند. شما هنوز همان وعده غذایی را می‌خورید، اما تاثیر آن بر بدن تان کاهش می‌یابد.
پیاده روی در بازه زمانی 60 تا 90 دقیقه پس از صرف غذا بهترین نتیجه را به همراه دارد
اگرچه پیاده روی سبک در هر زمانی برای سلامتی شما مفید است، اما یک پیاده روی کوتاه ظرف مدت 60 تا 90 دقیقه پس از خوردن یک وعده غذایی می‌تواند به طور خاص برای به حداقل رساندن افزایش قند خون مفید باشد، زیرا در آن زمان سطح قند خون به اوج می‌رسد.
هم چنین، توصیه می‌شود که برای انجام کار‌های خانه از خواب بیدار شده یا راه‌های دیگری برای حرکت بدن خود پیدا کنید. همین مقدار فعالیت نیز به کنترل سطح قند خون در فرد کمک می‌کند.
دکتر "یوان اشلی" متخصص قلب در دانشگاه استنفورد که با این مطالعه ارتباطی نداشته می‌گوید:"تحرک داشتن حتی مقدار کم آن نیز ارزشمند است و همان طور که این مطالعه نشان داده می‌تواند منجر به تغییرات قابل اندازه گیری در نشانگر‌های سلامتی شما شود".
پیاده روی‌های کوچک در طول روز کاربردی‌تر هستند
"بافی" که پژوهش هایش بر روی فعالیت بدنی در محیط‌های کار متمرکز است خاطر نشان می‌سازد که پیاده روی کوتاه مدت دو تا سه دقیقه‌ای در طول روز فعالیتی کاربردی‌تر است.
او می‌گوید:"افراد نمی‌خواهند بلند شوند و روی تردمیل و یا اطراف دفترشان بدوند، اما می‌توانند قهوه بنوشند و یا حتی برای قدم زدن به راهرو بروند".
برای افرادی که از خانه کار می‌کنند یک پیاده روی کوتاه بین جلسات برگزاری کنفرانس از راه دور یا پس از ناهار پیشنهاد می‌شود.
"بافی" می‌گوید:"هرچه پیاده روی‌های کوچک را در طول روز کاری عادی‌تر سازیم امکان پذیرتر خواهد بود. اگر در یک محیط سفت و سخت هستید آن زمان ممکن است مشکلات پیش ایجاد شوند".
دکتر اشلی می‌گوید اگر نمی‌توانید چند دقیقه را برای پیاده روی اختصاص دهید ایستادن می‌تواند شما را تا حدی به هدف نزدیک سازد. فواید فعالیت بدنی هرگز همه یا هیچ نیستند بلکه به صورت پیوسته وجود دارند. اثر تدریجی فعالیت بیشتر سلامتی بهتر است. به نظر می‌رسد هر قدم افزایشی، هر ایستادن یا راه رفتن سریع حاوی یک مزیت است.