بزرگنمايي:

آریا بانو - باشگاه خبرنگاران /دانشمندان برای سال‌ها بر این باور بودند که زهره ممکن است محلی برای زندگی فضایی باشد؛ اما نتایج یک گزارش این آمال و آرزو را از بین برده است.
جواد فراهانی - پژوهشگران دانشگاه کمبریج ادعا می‌کنند که زهره هرگز آب مایع روی سطح خود نداشته است. آن‌ها دریافتند که زهره احتمالاً در طول تاریخ خود خشک بوده است و بدون آب مایع، تشکیل حیات در این سیاره تقریباً غیرممکن خواهد بود.
 ترزا کنستانتینو، محقق ارشد، دانشجوی دکترای دانشگاه کمبریج گفت: «در حالی که این امر، حیاتی مانند آن چه در زمین است را رد می‌کند؛ اما احتمال وجود اشکال زندگی غیر متعارف در محیط ابری خصمانه زهره را تقویت می‌کند.»
 ترزا کنستانتینو افزود: «هرگونه حیات بالقوه در ابر‌های سیاره زهره باید در شرایط کاملا متفاوتی به وجود آمده و تکامل یافته باشد و ممکن است برای زنده ماندن در ابر‌های اسید سولفوریک سازگار شده باشد، حیاتی که ما به طور کامل آن را نمی‌شناسیم.»
زهره و زمین نیز به دلیل جرم، اندازه، چگالی و فاصله مشابه از خورشید، اغلب سیاره‌های خواهر نامیده می‌شوند. در حالی که زمین غنی از آب مایع است و اتمسفر غنی از اکسیژن را حفظ می‌کند، زهره یک سیاره جهنمی است.
 ترزا کنستانتینو گفت: «زهره اکنون در مقایسه با زمین دارای شرایط سطحی بسیار شدید است؛ با فشار اتمسفر 90 برابر، دمای سطح به حدود 460 درجه سانتی‌گراد (860 درجه فارنهایت) و جوی سمی که عمدتاً از دی‌اکسیدکربن و ابر‌های اسید سولفوریک تشکیل شده است.»
با این حال، بر اساس مدل‌های اقلیمی، دانشمندان معتقدند 2 مسیر وجود دارند که زهره ممکن است به این راه برسد.
در سناریوی اول، زهره زندگی غنی از آب مایع را آغاز کرد تا این که یک اثر گلخانه‌ای فراری ناشی از فوران‌های آتشفشانی باعث افزایش غیر قابل کنترل دما شد.
در سناریوی دیگر، زهره همیشه یک سیاره خشک و غیر مهمان نواز بوده که شرایطی برای پشتیبانی از آب مایع نداشت؛ کنستانتینو و همکارانش به بررسی ترکیب فعلی جو زهره پرداختند.
از آن جایی که گاز‌ها دائماً از جو به فضا فرار می‌کنند، این مواد شیمیایی باید از درون سیاره جایگزین شوند تا جو پایدار بماند و هنگامی که آتشفشان‌ها فوران می‌کنند، گاز‌هایی را از درون سیاره آزاد می‌کنند تا جایگزین گاز‌های از دست رفته در فضا شوند.
این بدان معنی است که با محاسبه سرعت خروج مواد شیمیایی از جو و مقایسه آن با مواد شیمیایی باقی مانده، ستاره‌شناسان می‌توانند در مورد شرایط داخل سیاره اطلاعات کسب کنند.
اگر روزگاری زهره پوشیده از اقیانوس‌ها بود، انتظار می‌رفت که فوران‌های آتشفشانی آن نیز مقادیر زیادی بخار آب تولید کنند.
با این حال، محققان در مقاله خود که در مجله Nature Astronomy منتشر شد، دریافتند که فوران‌های آتشفشانی در زهره تنها حاوی حدود 6 درصد حجمی آب است که نشان می‌دهد این سیاره در تمام مدت خشک بوده است.