بزرگنمايي:

آریا بانو - خراسان /مدرسه می‌تواند به ما ریاضی، تاریخ و خیلی چیزهای دیگر یاد بدهد؛ اما گاهی باید به‌خودمان یادآوری کنیم چیزهای مهمی هست که در مدرسه به ما نمی‌آموزند؛ به‌طور مثال فرایند آموزش و امتحانات در مدرسه به‌نحوی است که بسیاری از ما حتی تا بزرگ‌سالی تصور می‌کنیم هر کار پرفایده‌ای مثل مطالعه، یادگرفتن و... به‌هیچ وجه لذت‌بخش نخواهد بود.
از واقعیت‌های زندگی دور نشویم
ما در مدرسه تفکر انتقادی را یاد نمی‌گیریم و تصور می‌کنیم هر آن‌چه شنیدیم را باید قطعی تصور کنیم. برنامه ‌آموزشی مدرسه به شکلی است که مبتنی بر نمره است نه کنجکاوی و بر پایه حفظیات است نه درک مطالب و برای همین چنین رفتارهایی را در بزرگ‌سالی هم مرتکب می‌شویم. مدرسه بسیاری از اوقات در ازای مدرک تحصیلی که به ما می‌دهد ما را با بسیاری از واقعیت‌های زندگی که باید در تعامل با جامعه، خانواده و... به آن‌ها توجه کنیم بیگانه می‌کند. هرچند این روزها دوران مدرسه بیشتر ما تمام شده و اصلاً قرار نیست به فرزندان‌مان بیاموزیم که قواعد آموزشی را نادیده بگیرند؛ اما باید به‌خودمان یادآوری کنیم مدرک تحصیلی الزاما به معنای داشتن درک درستی از یک زندگی هدفمند و معنادار نیست.
خودمان را نادیده نگیریم
معلمان و والدین به ما می‌آموزند اول باید تکالیف مدرسه را انجام دهیم و بعد بازی کنیم، اول درس‌مان را بخوانیم و بعد سراغ دوست‌مان برویم. آن‌ها به ما تاکید می‌کنند جای درس خواندن پشت یک میز مرتب و با نور کافی است نه روی شاخه یک درخت و وسط صدای پرندگان. کم کم یاد می‌گیریم برای رسیدن به چیزهایی که دوست داریم مدام صبر کنیم و همیشه چیزهایی که جامعه تعیین می‌کند را در اولویت قرار دهیم. بزرگ تر که می‌شویم می‌گویند اول درس و دانشگاه را تمام کن بعد سراغ هنر برو. کم کم خواسته‌های ضروری و اهداف مهمی که به زندگی ما به عنوان یک انسان معنا می‌دهند و حس می‌کنیم می‌توانند ماموریت خاص ما در زندگی باشند را هم نادیده می‌گیریم. سراغ به نتیجه رساندن کاری که شاید هیچ کس جز ما قادر به انجامش نباشد نمی‌رویم و شجاعت لازم برای تحقق رویاهای درست و اهداف واقعی و در دسترس‌مان را نداریم. همیشه منتظر اجازه و تایید دیگران هستیم حتی اگر ندانیم چرا و چه کسی باید روی گام بعدی ما صحه بگذارد. برای همین بلاتکلیف می‌مانیم درحالی که دنیا افرادی را تحسین می‌کند که در چارچوب فرهنگ و هنجار جامعه، کارهای جدیدی انجام داده‌اند.
نویسنده : سیدمصطفی صابری | روزنامه‌نگار