بزرگنمايي:

آریا بانو - خراسان / پسری 22 ساله هستم. تا حالا بارها و بارها عاشق شدم اما شرایط ازدواج ندارم چون دانشجو هستم. از این که هر چند وقت یک بار عاشق یکی از همکلاسی‌هایم می‌شوم، خسته شدم. هر دختری را که می‌بینم، مثل بعضی فیلم‌های کمدی، تصور می‌کنم که همان همسر رویاهای من است! چطور ذهنم را مدیریت کنم؟
پاسخ مشاور:
مخاطب گرامی، وقتی یک نیاز بدون پاسخ می‌ماند، تمام ذهن و بدن هماهنگ می‌شود تا به آن هدف برسد. درخصوص شما هم گویا چنین است. دقیقاً در شرایط سنی قرار گرفته‌اید که یک نیاز طبیعی سربرآورده و توجه شما را به خود جلب کرده است. به‌نظر می‌رسد یکی از دلایل داشتن باورهایی که به آن اشاره کردید، تاثیر مشاهده فیلم‌های عاشقانه است. فیلم‌ها معمولا ساخته تخیل فیلم‌نامه‌نویس است و برای شخصیت‌های همان فیلم ساخته شده و شما اگر می‌خواهید به نیازتان پاسخ دهید باید فیلم خودتان را به نمایش بگذارید. برای این کار نیاز به یک کارگردان دارید. این کارگردانی را می‌توانید خودتان به عهده بگیرید یا از یک روان‌شناس کمک بگیرید اما بازیگر نقش اول این فیلم خودتان هستید.
باور اشتباه‌تان را به چالش بکشید
این‌که فکر می‌کنید همسر آینده‌تان را اتفاقی خواهید دید و نباید از دستش بدهید، یک باور اشتباه است و می‌توانید آن را به چالش بکشید. به راستی هم اکنون غیر از همکلاسی‌های‌تان دیگر چه گزینه‌هایی برای ازدواج وجود دارد؟ خوب طبیعتا وقتی تنها افرادی که هر روز به چشم‌تان می‌آیند و مقابل شما قرار می‌گیرند همکلاسی‌های شما هستند، تنها به آن‌ها فکر خواهید کرد. می‌توانید به خانواده هم بسپارید که به شما در یافتن گزینه‌های بیشتر کمک کنند. حتی اگر فکر می‌کنید همکلاسی شما گزینه مناسبی است، برای این کار اقدام کنید.
به ازدواج دانشجویی هم فکر کنید

یکی از باورهای اشتباه جوانان در سن ازدواج این است که در دوران دانشجویی نمی توانند ازدواج کنند در حالی که تجربه بسیاری از دانشجویان متاهل نشان می‌دهد که زندگی متاهلی باعث افزایش تمرکز آنان در مطالعه و نهایت استفاده از وقت و زمانشان برای فارغ التحصیلی و یافتن شغل شده است.
هیجان‌تان برای ازدواج را تنظیم کنید
راه حل دوم این‌که اگر واقعاً فکر می‌کنید که شرایط ازدواج را ندارید باید از فشار ذهنی که به شما وارد می‌شود، بکاهید. چطور؟ برای کاستن از فشار ناشی از این نیاز می‌توانید درباره آن صحبت کنید. این کار در اصطلاح نوعی«تنظیم هیجانی» است که در بهترین حالت می‌تواند در حضور روان شناس اتفاق بیفتد اما در سایر موارد شما هم می‌توانید به تنهایی این کار را انجام دهید. به عنوان مثال برجسته کردن فعالیت‌های مفید دیگر که نیاز به سرمایه‌گذاری ذهنی و هیجانی دارد مانند حضور در انجمن‌های علمی دانشگاه یا شرکت در فعالیت‌های ورزشی که فرصتی برای در کنار دیگران بودن ایجاد می‌کند.
نویسنده : دکتر رضا یعقوبی | ‌ روان‌شناس سلامت