یک روز بنفش برای بیماران صرع
پزشکي
بزرگنمايي:
آریا بانو -
یک روز بنفش برای بیماران صرع
٤٥٢
٠
آخرین خبر / روز جهانی بنفش با هدف آگاهی عمومی و حمایت همه جانبه از صرع ، روز 26 مارس برابر با 6 فروردین است. برگزاری این روز یک تلاش جهانی برای ارتقای فرهنگ جوامع نسبت به صرع و گفتگو در این رابطه است ؛که اولین بار در سال 2008 توسط کسیدی مگان (Cassidy Megan) دختری 9 ساله و مبتلا به صرع در کانادا پایه گذاری شده و به سرعت در اکثر کشورهای جهان با استقبال مواجه شده است. رنگ بنفش به جهت گل گیاه اسطوخودوس که در درمان تشنجات کاربرد دارد به عنوان رنگ بین المللی صرع شناخته شده و از مردم خواسته می شود تا در این روز با استفاده از رنگ بنفش در پوشش خود ، به این حرکت جهانی بپیوندند.
صرع یکی از بیماریهای شایع در ایران بوده و دارای عوارض زیادی است. براساس نتایج یک مطالعهی فراتحلیل میزان شیوع کلی صرع در ایران درحدود پنج درصد است. این میزان در مطالعاتی که در مرکز کشور انجام شده بود، شش درصد، در شمال کشور یک درصد و در شرق کشور چهار درصد بوده است. مهمترین عوامل خطرساز بیماری صرع در ایران بیماریهای جسمی، بیماریهای روانی و وراثت هستند. این آمار نسبت به آمار کشورهای دیگر بالاتر است.
مردان بیش از زنان دچار صرع میشوند. جراحت مغزی یا عفونت میتواند موجب بروز صرع در هر سنی شود. دلیل آغاز صرع برای افراد سنین مختلف متفاوت است. کودکان ممکن است با نقصی در ساختار مغزشان متولد شوند یا اینکه ممکن است دچار آسیب مغزی یا عفونتی شوند که موجب صرع میشود. آسیبهای شدید سر شناختهشدهترین علت صرع در افراد جوان است. در افراد میانسال سکتهها، تومورها و جراحات از اصلیترین علتها هستند. در افراد دارای سن 65 و بیشتر، سکته رایجترین علت شناختهشدهی است و پس از آن بیماریهای تخریبکنندهی عصبی نظیر آلزایمر قرار دارند. اغلب تشنجها بالافاصله پس از اینکه فرد دچار جراحت در سر شدن آغاز نمیشوند بلکه طی چند ماه پس از آن ممکن است اتفاق بیفتند.
صرع چیست؟
صرع (epilepsy) یک اختلال مغزی است که با تشنجهای مکرر مشخص میشود. تشنج معمولا بهعنوان تغییر ناگهانی رفتار در اثر تغییر موقت در عملکرد الکتریکی مغز تعریف میشود. مغز در حالت طبیعی بهطور مداوم ایمپالسهای الکتریکی کوچکی در یک الگوی منظم تولید میکند. این ایمپالسها در طول نورونها حرکت میکنند و ازطریق ناقلهای عصبی (نوروترانسمیتر) به کل بدن منتقل میشود. بقراط، فیلسوف یونانی نخستین فردی بود که فکر میکرد صرع در مغز آغاز میشود.
در صرع ریتمهای الکتریکی مغز دچار نامتوازنی شده و منجر به بروز تشنج مکرر میشود. در بیماران دارای تشنج، الگوی الکتریکی نرمال بهوسیلهی انفجارهای همزمان و ناگهانی انرژی الکتریکی که ممکن است بهطور کوتاه روی هوشیاری، حرکات یا احساسات تاثیر بگذارد، دچار اختلال میشود. صرع معمولا پس از اینکه فردی دارای حداقل دو تشنج باشد که توسط علت شناخته شدهی پزشکی مانند ترک الکل یا کاهش شدید قند خون ایجاد نشده باشد، تشخیص داده میشود. اگر تشنجها از یک منطقهی خاص از مغز بیایند، علایم اولیه تشنج میتواند منعکسکنندهی عملکرد آن منطقه باشد. قسمت راست مغز، سمت چپ بدن را کنترل میکند و بخش سمت چپ مغز، سمت راست بدن را کنترل میکند. براین اساس اگر یک تشنج در قسمت راست مغز در منطقهای که حرکت اندامها را کنترل میکند، اتفاق بیفتد، تشنجها ممکن است همراهبا لرزش و تکان خوردن انگشت شست یا دست چپ باشد.
انواعی از صرعهای مختلف وجود داد که دارای یک وجه مشترک هستند: گرایش به داشتن تشنجی که در مغز آغاز میشود. تمام تشنجها ناشی از صرع نیستند. وضعیتهای دیگری که ممکن است شبیه به صرع بهنظر برسند عبارتاند از غش یا افت شدید قند خون در برخی از بیمارانی که برای دیابت تحت درمان قرار میگیرند. هر فردی ممکن است در شرایط خاصی دچار تشنج شود، اما بیشتر افراد در شرایط طبیعی دچار تشنج نمیشوند. تشنج گاهی با عناوین غش و حمله نیز مطرح میشود. تشنج زمانی اتفاق میافتد که در مسیر طبیعی عملکرد مغز اختلالی پیش میآید. در فاصلهی بین تشنجها مغز به حالت طبیعی عمل میکند.
صرعهای مختلف، علتهای بسیار متفاوتی میتوانند داشته باشند. این علل میتوانند پیچیده بوده و گاهی شناسایی آنها دشوار است. داشتن یک یا چند مورد از شرایط زیر میتواند موجب بروز این نوع تشنجات شود:
استعداد ژنتیکی که از والدین به ارث میرسد
استعداد ژنتیکی که حاصل تغییر جدیدی در ژنهای یک فرد است
تغییر ساختاری در مغز مانند عدم توسعهی مناسب مغز یا جراحت ناشی از آسیب مغزی مانند عفونتهایی نظیر مننژیت، سکته یا ضربه.
تغییرات ساختاری ناشی از مشکلات ژنتیکی نظیر توبروز اسکلروزیس یا نوروفیبروماتوز که روی مغز تأثیرگذار هستند
هماکنون برخی از پژوهشگران بر این باورند که شانس ابتلا به صرع تا حدودی ژنتیکی است. هر فردی که تشنج در او آغاز میشود، همیشه دارای مقداری احتمال ژنتیکی برای بروز این بیماری است. دامنهی این احتمال در بین افراد مختلف متغیر است. حتی اگر تشنجها بعد از یک جراحت مغزی یا دیگر تغییرات ساختاری آغاز شود، این امر میتواند هم حاصل تغییر ساختاری و هم استعداد ژنتیکی فرد در ابتلا به صرع باشد. افراد زیادی ممکن است جراحت مغزی یکسانی را تجربه کنند ولی همهی آنها پس از آن دچار صرع نمیشوند.
-
سه شنبه ۶ فروردين ۱۳۹۸ - ۱۵:۲۷:۳۳
-
۹۴ بازديد
-
-
آریا بانو
لینک کوتاه:
https://www.aryabanoo.ir/Fa/News/143344/