بزرگنمايي:

آریا بانو - طبع بادمجان گرم و خشک است و زیاده‌روی در مصرف آن به دلیل افزایش گرمی و سودا، برای افراد با مزاج سوداوی، دموی و صفراوی مضر است. طبخ بادمجان با گوشت بره، روغن گاوی تازه، سرکه، زیره، گلپر، آب انار، کشک و سرکه به عنوان مصلح، برای تعدیل مزاج آن توصیه می‌شود.

سرویس سلامت - بادمجان و غذا‌هایی که با آن درست می‌شود، خوشمزه و متنوع هستند و طرفداران بسیاری دارد. همانطور که می‌دانید، مصرف بادمجان به صورت خام برای بدن مضر است و باید پخته شده آن را مورد مصرف قرار دارد، همچنین توجه به طبع بادمجان و مواد غذایی که می‌توان به عنوان مصلح در کنار آن مصرف کرد، باعث بهره‌مندی بیشتر از خواص این سبزی خوشمزه خواهد شد. در ادامه با طبع بادمجان، مصلحات بادمجان و مناسبترین شیوه طبخ آن آشنا می‌شوید.
طبع بادمجان
از دیدگاه طب سنتی طبع بادمجان گرم و خشک در درجه دوم یا سوم است و مصرف مداوم آن بدون به کار بردن مصلحات آن، به سبب غلبۀ خشکی در بدن، باعث ایجاد سودا و بیماری سودایی می‌شود و پوست را بدرنگ، سیاه و یا زرد می‌کند.
در اینجا به این نکته توجه داشته باشید با اینکه بادمجان طبع گرم دارد، اما سودا که سرد است تولید می‌کند. اصولا بر اساس طب سنتی، خوراکی‌هایی که هضم سختی دارند (مثل عدس، بادمجان، گوشت گاو و یا گوشت‌های مانده) تولید سودا را در بدن افزایش می‌دهند و هنگامی که سودا در بدن افزایش می‌یابد، منجر به بروز لک‌های پوستی، بعضی انواع دمل، جوش، واریس و حتی خونریزی مقعدی و بواسیر در افراد یا درد پهلو و عانه می‌شود.
مصرف بادمجان به دلیل گرم و خشک بودن طبع آن برای افراد با مزاج بلغمی مفید (البته به اعتدال) و زیاده‌روی در مصرف آن برای افراد با مزاج صفراوی، دموی و سوداوی نامناسب است و حتما باید با مصلح آن مصرف شود. به ویژه این افراد بایستی از زیاده‌روی در خوردن بادمجان در مناطق دارای اقلیم گرم و خشک به دلیل غلبه گرمی و عوارض جانبی آن اجتناب کنند.
بیشتر بدانید: خواص بادمجان چیست؟ (آشنایی با مضرات و خواص بادمجان)
مصلحات بادمجان
به دلیل طبع بادمجان، مصرف زیاد این سبزی به تنهایی، امکان ایجاد درد پهلو، زهار، بواسیر و درد چشم سوداوی را در پی خواهد داشت. به همین علت پخت آن با مصلح‌هایی مانند گوشت بره، روغن گاوی تازه، سرکه، زیره، گلپر، دانه انار، کشک، آب انار ترش و شیرین و گاهی با سرکه توصیه می‌شود.

مناسب‌ ترین نحوه پخت بادمجان در طب سنتی
اکثر افراد بادمجان را سرخ می‌کنند در حالی که این شیوه از طبخ باعث از بین رفتن خواص بادمجان و هدر رفتن ویتامین‌ها و ارزش غذایی این سبزی خواهد شد. از همین رو، طبخ بادمجان به صورت آب‌پز، بخارپز و کباب کردن آن در فر از مناسبترین شیوه‌های طبخ این سبزی پرخاصیت است که باعث حفظ مواد مغذی و از دست نرفتن ویتامین‌ها و عناصر معدنی آن می‌شود.
در طب سنتی بهترین شیوه طبخ بادمجان به شرح زیر است:
بهتر است بادمجان را ابتدا پوست گرفته و ورقه ورقه کنید. سپس لابه‌لای هریک از ورقه‌ها را نمک پاشیده و برای 2 تا 3 ساعت داخل آب سرد بیندازید. بعد از مدتی رنگ آب تیره می‌شود که باید چند بار آب عوض شده و این عمل تکرار شود تا دیگر آب سیاه نشود و تیزی بادمجان کم شود. این عمل باعث دفع سودا و بعضی مواد آلرژی‌زا موجود در بادمجان می‌شود. سپس بادمجان را با گوشت بره، بزغاله یا سایر مصلحات آن پخته شود.
البته پخت آن بصورت تنوری و کباب کردن بادمجان هم باعث تعدیل سودای آن خواهد شد. با این وجود در این روش ها، به دلیل آن که بادمجان در حرارت مستقیم آتش قرار می‌گیرد، قسمت عمده‌ای از ارزش غذایی آن کاسته و زمینه تشکیل ترکیبات سرطان‌زا در آن فراهم می‌شود. بر این اساس اگر می‌خواهید بادمجان را کبابی کنید چه بهتر که پوست آن بعد از کباب شدن کاملا جدا شود یا بادمجان‌ها را در کاغذ آلومینیوم در فر قرار دهید تا کاملاً مغزپخت شود؛ به این ترتیب، حرارت به طور غیر مستقیم موجب پخته شدن این سبزی شده و خواص و ارزش غذایی فوق‌العاده آن حفظ می‌شود.
مهناز پیرزاده