بزرگنمايي:

آریا بانو - ورزش 3 /تیم فوتبال پرسپولیس در اولین دیدارش در جام‌ حذفی از سد مس سونگون گذشت تا با روحیه بالا عازم قطر شود.
 سرخپوشان حالا آماده دیدار حساس با الریان هستند. شاگردان‌ گاریدو برای اینکه به صعود به مرحله بعدی لیگ نخبگان امیدوار باشند چاره‌ای جز شکست حریف ندارند، اما برای بررسی کارشناسانه وضعیت قهرمان فصل پیش لیگ برتر با رضا جباری یکی از پیشکسوتان این باشگاه گپ و گفتی کردیم که چکیده‌ای از آن را در ادامه می‌خوانید.
نظر شما درخصوص برد پرسپولیس مقابل مس سونگون چیست؟
بازی خوبی بود و در کلیات پرسپولیس مالک و سوار بازی بود و موقعیت‌های خوبی هم خلق کرد. جام حذفی، جام شگفتی‌ها است اما حریف پرسپولیس تغییر مربی داشت و شرایط خوبی در لیگ یک نداشت و در این وضعیت به پرسپولیس خوردند. حریف شرایط آرمانی نداشت اما برای تیم گاریدو در این مقطع این بازی به کارشان می‌آمد تا هم بچه‌هایی که کمتر بازی کردند بتوانند بازی کنند و هم ساختار بازی و آن شکلی که قرار است در آینده رخ دهد، تمرین کنند. این بازی به آنها کمک کرد مثلا محمد خدابنده‌لو که با این حضور موثرش نشان داد می‌تواند اتفاقات خوبی را رقم بزند یا براجعه که خوب بازی کرد و نتیجه هم که خوب بود و البته خدا را شکر که لوکاس هم گل زد.
کمی هم درباره استفاده از جوان‌ها و البته گلزنی لوکاس در این مسابقه صحبت کنید.
مربیان بزرگ وقتی می‌بینند تیم‌شان از این لحاظ به مشکل برمی‌خورد سعی می‌کنند با تیم‌های سطح پایین‌تر بازی کنند و مهاجم خود را در شرایط مسابقه قرار دهند تا با گلزنی در بازی‌های این‌چنینی به لحاظ روحی روانی رشد کنند. نمی‌خواهم بگویم مس تیم ضعیفی بود اما در این مقطع که یکسری مشکلات داشت گاریدو توانست راحت‌تر به لوکاس اعتماد کند و او هم گل زد و هم پاس گل داد و علیپور هم گل زد تا یک بار روانی سنگین از روی دوش لوکاس برداشته شود. این بازی خیلی به تیم و لوکاس و حتی علیپور کمک می‌کند. چون علیپور سه سال در فوتبال ما و فضای پرسپولیس نبوده و هرقدر زمان به جلو برود علیپور باتوجه به شناخت قبلی‌اش عملکرد بهتری خواهد داشت، ژوائو هم همین‌طور. مربیان هم دنبال این قضیه می‌روند که چنین بازی‌هایی برگزار شود، اما درباره استفاده از جوانان هم این موضوع حلقه مفقوده لیگ برتر و فوتبال ما است چون به بازیکن 22 ساله هم هنوز می‌گوییم جوان درحالی که در دنیا به بازیکن 16 ساله جوان می‌گویند اما همین اتفاق هم در پرسپولیس شکل گرفته و گاریدو این جرات را دارد به خاطر اینکه ایشان در ایران مربیگری نکرده چون در پرسپولیس واقعا سخت است به بازیکن جوان بازی دهید. برعکس در تیم‌هایی مثل نساجی یا مابقی تیم‌هایی که انتظار نتیجه گرفتن در آسیا و لیگ را ندارند بازی دادن به جوان‌ها راحت‌تر است. در پرسپولیس و استقلال اگر به جوان بازی دهید و نتیجه نگیرید فشار وارد می‌کنند. گاریدو خیلی خوب عمل کرده. از گاریدو یک جمله قشنگ شنیدم نمی‌دانم‌ بگویم یا نه!

اگر ممکن است بگویید!
او گفت بسیاری از مطبوعات و رسانه‌ها می‌خواهند با‌ من صحبت کنند و من این احساس را دارم که می‌خواهند با من دوست شوند تا از من ‌محافظت کنند و من این کار را نمی‌کنم و راه ‌خودم را ادامه می‌دهم. از این شخصیتی که‌ می‌بینم واقعا لذت می‌برم‌.‌ دلیلش هم این ساختاری است که در خارج از ایران برای او شکل گرفته و این درسی برای مربیان است. ما مربیان نباید وارد این قضایا شویم تا کسی بخواهد از ما‌ محافظت‌ کند و باید متمرکز کار خودمان باشیم، این یک درس بزرگی است که حالا ممکن است یک‌ جایی نتیجه هم‌ ندهد. گاریدو به جوانانش چطور بازی می‌دهد و با رسانه‌ها چه تعاملی دارد یک روش حرفه‌ای است. او واهمه ندارد که کار درست را انجام دهد حتی اگر نقد شود. این برای خودم هم درس خوبی بود.
وضعیت پرسپولیس در لیگ ‌نخبگان آسیا را چطور ارزیابی می‌کنید؟‌
پرسپولیس نام بزرگی دارد از گذشته و حالا هم تیم‌ خوبی دارد. از اول فصل چالشی که با مدیریت داشتم بحثم همین بود که ما در ایران با این شکل و ترکیب مشکل زیادی نداریم و به امید خدا می‌رویم برای قهرمانی اما بحث آسیا است و اعتبار پرسپولیس و فوتبال ایران. نقدهای من برای این بود تا یک پله بتوانیم بالاتر از فوتبال ایران قرار بگیریم. سطح آسیا خیلی بالاتر از فوتبال ما است. به دلیل اینکه بازیکنان قدرتمندی تیم‌ها در شرق و حوزه خلیج‌فارس جذب کردند. ما در زمینه نقل و انتقالات و جذب بازیکن از آنها عقب افتادیم اما شکل تیمی و نام تیم ‌ما و همین‌طور مربی و بازیکنانی که کمک می‌کنند که بتوانیم برنده باشیم. حتی مقابل بعضی تیم‌ها مثل الاهلی می‌توانستیم برنده بازی باشیم‌ اما نتیجه کسب نشد. اگر مهاجمی شش‌دانگ حرفه‌ای مثل مانه و رونالدو داشتیم الان دوتا برد داشتیم اما دست روی لوکاس گذاشتیم که تعداد بازی‌هایش کمتر بوده و اسم و رسم آنچنانی ندارد حالا تا بیاید اوج بگیرد زمان می‌برد اما بازیکنان در سطح بالا نیاز به زمان ندارند و وقتی وارد تیمی می‌شوند شخصیت آن تیم را بالا می‌برند. از این جهت می‌گفتیم‌ تیم خوب بسته شود تا در آسیا سربلند باشیم. با این حال اعتقاد دارم با همین‌ تیم‌ هم می‌توانیم برنده بازی باشیم.
سوال آخر، درباره تیم ملی است. نقدهایی که به تیم ملی می‌شود واکنش‌هایی به همراه داشته. این‌ حواشی به فوتبال ما ضربه نمی‌زند؟‌
نقد تعریف خودش را دارد، ببینید اشتباهات بازیکنان تیم ملی سر جای خودش و موافقم نوع برخورد کادرفنی اشتباه است و به این موضوع نقد دارم اما این‌ چیزی که من می‌بینم توهین به اشخاص و پایین آوردن شخصیت بازیکنان است. یک فوتبالیستی سواد ندارد ملاک ما فوتبال او باشد و شخصیتش وگرنه باقی مسائل به خودش ربط دارد که من بگویم کتاب بخوان یا نخوان! طرف فوتبالیست است و کارش را انجام می‌دهد و اشتباه هم‌ داشته اما نگاه از بالا به پایین درست نیست. ما‌ خودمان را اول نگاه کنیم وقتی صحبت از جوانگرایی می‌کنیم آیا گزارشگر و مجری جوان نداریم که این آدم‌ها در همه شبکه‌ها هستند؟ صحبت از جوانگرایی می‌کنیم چرا در آن سیستم جوانگرایی نمی‌شود؟‌