چاپ

آریا بانو - خراسان / مادری هستم که یک پسر دارم. به نظر می‌رسد که بیش‌فعال است. چند ماه بعد از ازدواجم، متوجه شدم که خانواده شوهرم در جلسات خواستگاری، از من پنهان کردند که همسرم در بچگی بیش‌فعال بوده است. نگرانم. خودم هم افسرده شدم. راهنمایی کنید.
مخاطب گرامی، باتوجه به توضیحات شما در پیامک‌تان باید بگوییم که بیش‌فعالی یا اختلال کم‌توجهی علت ژنتیکی دارد. همچنین ممکن است در برخی موارد افسردگی، استرس و حالات روحی مادر در دوران بارداری یا پس از آن، صدمات جزئی به ساختمان مغز کودک وارد کند که می‌تواند باعث این مشکل شود که البته باید توسط یک متخصص ماهر تشخیص داده شود. ممکن است برخی والدین با دیدن پرتحرکی فرزندان خود به بیش‎فعالی آن‌ها مشکوک شوند اما باید دانست که جنب‌و‌جوش زیاد نشانه قانع کننده‌ای برای این اختلال نیست. البته این‌که خانواده شوهرتان تایید کرده‌اند که شوهرتان در کودکی بیش‌فعالی داشته، پیگیری این مسئله را ضروری‌تر می‌کند. در ادامه راهکارهایی را برای درمان به شما پیشنهاد می‌کنیم.
بیش‌فعالی فرزندتان باید توسط متخصص تایید شود
علت ایجاد بیش‌فعالی فرزندتان اگر توسط متخصص تایید شود، احتمالا ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی است. کودک شما در بخش‌های مربوط به توجه و تمرکز در مغز، دچار نقص جزئی است که استرس و افسردگی شما با این موضوع ارتباط دارد. در ضمن ممکن است مسمومیت ناشی از سرب حاصل از دود خودروها و آلودگی هوا، غذاهای حاوی مواد افزودنی مثل شیرین کننده‌های مصنوعی یا رنگ دهنده‌های خوراکی و مواد جلوگیری کننده از فاسد شدن غذا که در بعضی غذاها وجود دارد، در بیش‎فعالی فرزندتان نقش داشته باشد.
دنبال درمان سریع نباشید

درمان سریع برای بیش‎فعالی وجود ندارد اما علایم آن قابل شناسایی و کنترل است. بهتر است ابتدا شما برای کمک به خود و همسرتان درباره این اختلال اطلاعات بیشتری کسب کنید. همچنین برنامه تربیتی ویژه‌ای را متناسب با نیازهای فرزند خود طرح‌ریزی کنید. درست است که کنار آمدن با کودک بیش فعال، کار ساده‌ای نیست و همین موضوع باعث ناراحتی‎تان شده است اما باید بدانید کودک شما ذاتا بد نیست ولی بدون مصرف دارو و رفتار درمانی نمی‌تواند رفتار خود را کنترل کند. از تنبیه بدنی کودک‌تان و پرخاشگری با او جداً خودداری کنید و با او رفتاری محبت آمیز داشته باشید.
زودتر موضوع را پیگیری کنید
کودکان بیش‌فعال بعد از درمان، افسرده می‌شوند. اگر این مشکل در کودک شما تشخیص داده نشود یا حتی در صورت تشخیص، به طور مناسب درمان نشود، عملا از این مشکل رنج می‌برد و در بین اطرافیان به عنوان کودکی بی‌ادب و غیرقابل تحمل شناخته می‌شود. باید سعی کنید با مشاهده علایم افسردگی هرچه زودتر فرزندتان را به متخصص نشان دهید و او را به زندگی خانوادگی و اجتماعی بازگردانید.