چاپ

آریا بانو - مهر /یک مطالعه جدید نشان می دهد که بیماران سکته مغزی در صورتی که مجبور شوند در طول دوره بهبودی بیشتر پیاده روی کنند، بیمارستان را با شرایط بهتری ترک می کنند.
به نقل از هلث دی نیوز، محققان می‌گویند افزودن نیم ساعت تمرینات پیاده روی پیشرونده به توانبخشی استاندارد سکته مغزی به طور قابل توجهی کیفیت زندگی و تحرک بیماران را تا زمانی که به خانه می‌روند بهبود می بخشد .
« جانیس انج »، متخصص توانبخشی سکته مغزی و پروفسور فیزیوتراپی در دانشگاه بریتیش کلمبیا در کانادا، در بیانیه‌ای گفت: «اگرچه دستورالعمل‌ها ورزش ساختاریافته و پیشرونده را پس از سکته توصیه می‌کنند، اما پذیرش این رویکردها که شدت کافی برای برنامه‌های توانبخشی دارند، هنوز کامل درک نشده است».
انج افزود: «ورزش ساختاریافته و به تدریج چالش‌برانگیزتر، با کمک دستگاه‌های پوشیدنی، می‌تواند به افراد کمک کند تا سطوح شدت ایمن را که برای نوروپلاستیسیته حیاتی است حفظ کنند.»
برای این مطالعه، محققان بیش از 300 بیمار سکته مغزی را که در 12 بیمارستان در سراسر کانادا در حال توانبخشی بودند، مورد مطالعه قرار دادند. در ابتدا، بیماران می‌توانستند به طور متوسط حدود 152 متر، طی یک آزمایش پیاده‌روی شش دقیقه‌ای استاندارد راه بروند.
تقریباً نیمی از آنها به طور تصادفی به پیاده روی اختصاص داده شدند تا حداقل 30 دقیقه فعالیت‌های تحمل وزن و پیاده روی را به توانبخشی روزانه خود اضافه کنند، که این فعالیت‌ها در طول زمان بر شدت آنها افزوده می‌شود.
به گفته محققان، هدف این بود که تا 2000 قدم ورزش با شدت متوسط به مدت نیم ساعت در پنج روز در هفته انجام دهند.
محققان دریافتند که واکرهای توانبخشی کیفیت زندگی، تعادل، تحرک و سرعت راه رفتن را نیز به میزان قابل توجهی بهبود بخشیدند.
انج گفت: «چند ماه اول پس از سکته مغزی زمانی است که مغز بیشترین توانایی را برای تغییر دارد. مطالعه ما نتایج مثبتی را در مرحله توانبخشی اولیه نشان می‌دهد.»
او گفت که این مطالعه نه تنها مزایای پیاده روی در توانبخشی را نشان می‌دهد، بلکه نشان می‌دهد که افراد دچار سکته مغزی به راحتی می‌توانند تمرینات جدید را در برنامه‌های موجود خود بگنجانند.