چاپ

آریا بانو - باشگاه خبرنگاران / همیشه این سوال هست که چرا مؤمنین با اینکه اهل عبادت هستند، اما بعضا در گرفتاری و رنج هستند و در مقابل کسانی که به خدا اعتقادی ندارند در ثروت و راحتی هستند و خدا کاری به آنها ندارد؟
در این روایت به این سوال پاسخ داده می شود :
امام صادق (علیه السلام ) از رسول خدا (صلی الله علیه واله) نقل فرمودند که خدای عزوجل می‌فرماید :
به عزت و جلالم سوگند ، من بنده‌ای را که می‌خواهم رحمت کنم ، او را از دنیا بیرون نمی‌برم مگر اینکه بابت هر خطا و گناهی که کرده کفاره آنرا بگیرم.
من بنده‌ام را به بیماری در بدنش و یا تنگی در روزیش و یا ترس در دنیایش مبتلا کنم تا کفاره خطایش باشد ، پس اگر باز چیزی بماند، مرگ را بر او سخت گردانم (تا آمرزیده و پاک بمیرد و پس از مرگ دچار عذاب نشود)

و به عزت و جلالم سوگند ، من بنده‌ گنه‌کاری را که بخواهم عذاب کنم از دنیا بیرونش نمی‌برم تا پاداش هر عمل نیکی که کرده را بدهم ، پاداش او را بوسیله تندرستی در بدنش و یا فراخی در روزی‌اش و یا به آسودگی و گشایش در دنیایش بدهم و اگر چیزی باقی بماند مرگ را بر او آسان نمایم.
« احادیث قدسی ، ص108»