آریا بانو - خراسان /پژوهش جدیدی که در دانشگاه مریلند آمریکا انجام شده، نشان می‌دهد نوجوانانی که به طور مکرر در خواب خُروپُف می‌کنند، احتمال بیشتری دارد که مشکلات رفتاری نظیر بی‌توجهی، پرخاشگری و مشکلات در روابط اجتماعی را تجربه کنند. این تحقیق، که بزرگ‌ترین پژوهش در نوع خود است، در راستای بررسی تأثیرات خُروپُف بر
سلامت رفتاری نوجوانان از مدرسه ابتدایی تا اواسط
نوجوانی انجام شده و اطلاعات حیاتی برای والدین فراهم می‌آورد تا بتوانند به شیوه‌های پزشکی مناسب این مشکلات را
مدیریت کنند.
بررسی داده های 12 هزار کودک
در این مطالعه ملی که در مجله انجمن پزشکی آمریکا منتشر شده، داده‌های مربوط به 12 هزار کودک ثبت‌شده در پروژه «مطالعه ملی رشد شناختی مغز نوجوانان» جمع‌آوری شده است. این پروژه به بررسی روند رشد مغز و
سلامت عمومی
کودکان در آمریکا می‌پردازد. والدین اطلاعات مربوط به خُروپُف
کودکان خود را گزارش کردند و پژوهشگران با تحلیل این داده‌ها به ارزیابی توانایی‌های شناختی و مشکلات رفتاری آن‌ها پرداختند. این مطالعه شامل کودکانی است که از 9 تا 10 سالگی وارد آن شده و تا 15 سالگی، به صورت سالانه تحت بررسی‌های مختلف قرار گرفتند. نتایج نشان داد نوجوانانی که حداقل سه بار در هفته خُروپُف می‌کنند، بیشتر دچار مشکلاتی نظیر بی‌توجهی در کلاس‌های درسی، مشکلات در روابط اجتماعی و ناتوانی در بیان احساسات خود هستند.
نتایج جالب این پژوهش
این یافته نشان می‌دهد که مشکل خُروپُف به طور مستقیم بر عملکرد شناختی تاثیر نمی‌گذارد، بلکه بیشتر با رفتارهای اجتماعی و روانی نوجوانان ارتباط دارد. همچنین، مشخص شد که با افزایش سن کودکان، میزان خُروپُف حتی بدون درمان خاص، به طور طبیعی کاهش می‌یابد. جالب‌تر این که پژوهشگران این مطالعه به موضوعی دیگر هم اشاره کردند که در آن، بسیاری از
کودکان مبتلا به اختلالات تنفسی هنگام خواب به اشتباه به عنوان مبتلا به اختلال کم‌توجهی- بیش‌فعالی تشخیص داده می‌شوند. این تشخیص نادرست منجر به تجویز داروهای محرک می‌شود، در حالی که این
کودکان به درمان خاصی نیاز ندارند. این خطای تشخیصی می‌تواند علاوه بر ایجاد هزینه‌های درمانی، بر وضعیت روانی و اجتماعی کودک تأثیر منفی بگذارد.
ضرورت درمان خُروپُف نوجوانان
![]()
طبق آمارهای موجود، حدود 15 درصد از
کودکان آمریکایی با اختلالات تنفسی در خواب مواجه هستند. این مشکل، به خصوص در سنین نوجوانی، ممکن است به بروز اختلالات رفتاری منجر شود که در صورت تشخیص ندادن صحیح، می‌تواند با درمان‌های غیرضروری یا اشتباه همراه شود. به همین دلیل، پژوهشگران بر لزوم توجه به درمان‌های پزشکی مناسب و دقیق برای
مدیریت خُروپُف و اختلالات خواب در
کودکان تأکید دارند.