چاپ

آریا بانو - همشهری آنلاین / یکی از زیبایی‌های کمتر شناخته شده تهران، سنگ تراشه‌های پهنه غربی پایتخت است. این مجموعه سنگی در حد فاصل دو روستای وردیج و واریش قرار گرفته و گردشگران در طول جاده منتهی به این دو روستا سنگ‌هایی در اشکال مختلف را می‌بینند.
بعضی از آنها شبیه آدم‌های نشسته هستند و بعضی هم به اسکلت سنگی حیوانات شباهت دارند. تعدادی را هم از هر زاویه‌ای وارسی کنید، فقط جمجمه‌های ترسناک هستند. باید کمی اهل تخیل و رویاپردازی باشید که به درستی بتوانید سر و تنه هر کدام را از هم جدا کنید و حفره‌های کوچک و بزرگ روی هیکل سنگی آنها را به جای چشم و دهان و بینی در نظر بگیرید. به همین دلیل به این مکان «کوه‌های عروسکی» یا «آدمک‌های جیان» هم می‌گویند.
از شکل سنگ‌ها می‌توان دریافت که فرسایش خاک روی آنها نقش‌ونگاری ماندگار به یادگار گذاشته است. اهالی روستا اعتقاد دارند، در گذشته در این مکان، قلعه قدیمی وجود داشته و اجدادشان در این قلعه زندگی می‌کردند و مجسمه‌ها بخشی از این قلعه بوده است، اما «دکترحمید نظری» زمین شناس به صراحت عنوان می‌کند که این حفره‌های سنگی «توف» است: «در برخی از مناطق کشورمان شاهد وجود کوه‌های آتشفشان هستیم. این کوه‌ها هنگامی که مواد درونشان فوران کند، موادی همچون گاز، مایع و جامد از آنها خارج می‌شود که بر روی زمین می‌نشینند و سنگ‌ها و توف آتشفشانی را پدید می‌آورند.
سنگ‌های این منطقه، سنگ‌هایی قدیمی‌اند و قدمت آنهابه 30‌ یا 40 میلیون سال قبل بر می‌گردد. آتشفشان‌ها حدود 35 میلیون سال پیش یا دوران سنوزوئیک اتفاق افتاده، به همین دلیل این سنگ‌ها، بقایای خاکستر آتشفشان هستند. حال ممکن است این خاکستر در آب یا خشکی ریخته شده باشد. از طرفی این خاکسترها در اثر وزش باد، فرسوده می‌شوند. نمونه‌ دیگری از این توف در روستای کندوان شهر تبریز وجود دارد. فرسایش بسیار شدید دلیل اصلی پیدایش اشکال و حفره‌های متعدد در بین سنگ‌های این محدوده است.»