چاپ

آنها در اين پژوهش از شرکت کنندگان خواستند تا در رقابتي شرکت کنند که براي اولين بار 20 سال پيش طراحي و انجام شده بود.

اين پژوهش جديد نشان مي‌دهد که منشا اين تنوع در "دي.‌ان.‌اي" (DNA) افراد است.

يافته‌هاي اين پژوهش جديد همچنين نشان مي دهد که زنان در خواندن ذهن افراد نسبت به مردان از توانايي بيشتري برخوردار هستند.

محققان در دانشگاه کمبريج، آزموني را برگزار کردند که براي اولين بار در حدود 20 سال قبل اجرا شده بود.

اين آزمون که "خواندن ذهن از روي چشم" (`Reading the Mind in the Eyes`) نام دارد، شامل نشان دادن تصاويري از چشم‌هاي افراد مختلف به شرکت‌کنندگان و درخواست تشخيص احساس و حالات اين افراد است.

اين پژوهش نشان دهنده اين است که افراد فورا مي‌توانند با نگاه کردن به چشم ديگران ذهن و احساسات آنها را بخوانند.

در اين پژوهش مشخص شد که توانايي برخي افراد در اين کار از سايرين بيشتر بوده و زنان داراي متوسط نمره بهتري هستند.

حال محققان در پژوهشي جديد با همکاري کمپاني بيوتکنولوژي 23andMe،اين آزمون را بر روي 89 هزار نفر در سراسر جهان انجام دادند.

آنها نيز دريافتند که زنان از متوسط نمره بيشتري برخوردار هستند اما چيزي که اهميت بيشتري دارد اين است که مشخص شد ژن‌هاي ما در انجام "آزمون خواندن ذهن از روي چشم" (Reading the Mind in the Eyes test) تاثير بسزايي دارند.

به گفته محققان اين پژوهش، اين بزرگترين پژوهشي است که در زمينه "همدلي شناختي" (cognitive empathy) انجام شده است.

همچنين اولين مطالعه‌اي است که براي مرتبط ساختن اين آزمون با تنوع در ژنوم انسان انجام شده است.

محققان اين پژوهش بر اين باورند که اين کار يک گام مهم رو به جلو در حوزه علوم اعصاب اجتماعي بوده و به تکميل پازل اينکه چه چيزي سبب تنوع در همدلي شناختي مي‌شود کمک مي‌کند.

به طور خاص، تنوع ژنتيکي در کروموزوم 3 در زنان به شدت با توانايي خواندن ذهن مرتبط است.

جالب توجه است که عملکرد مردان در اين آزمون با ژن‌هايي در منطقه خاصي از کروموزوم 3 در ارتباط نبود.

در کروموزوم 3 يک ژن به نام LRRN1 وجود دارد که در منطقه اي از مغز به نام "استرياتوم"(striatum) فعال بوده و نقش مهمي در همدلي ايفا مي‌کند.

مطالعات قبلي نشان داده‌اند که افراد مبتلا به اوتيسم و بي‌اشتهايي عصبي نمره پايين‌تري در آزمون Reading the Mind in the Eyes test داشتند.

اما در اين پژوهش جديد محققان دريافتند که تنوع ژنتيکي که با کسب نمره بالاتر در اين آزمون همراه است همچنين مي‌تواند خطر ابتلا به بي اشتهايي را کاهش دهد. البته اين تنوع ژنتيکي تاثيري بر روي اوتيسم ندارد.

محققان اين پژوهش بر اين باورند که اوتيسم هم دلايل اجتماعي و هم غير اجتماعي دارد.

اين مطالعه جديد ما را يک گام به درک چنين تغييراتي در جوامع مختلف نزديک‌تر مي‌کند.