چاپ

آریا بانو -
تفسیر قرآن؛ در جامعه اسلامى، ایمان شرط اصلى مدیریّت و سرپرستى
٢٦
٠
خراسان / در آیه 28 سوره آل عمران می خوانیم:
لا یَتَّخِذِ الْمُؤْمِنُونَ الْکَفِرِینَ أَوْلِیَآءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِینَ وَمَنْ یَفْعَلْ ذَ لِکَ فَلَیْسَ مِنَ اللَّهِ فِى شَى‏ءْ إِلَّآ أَنْ تَتَّقُواْ مِنْهُمْ تُقَهً وَ یُحَذِّرُکُمْ اللَّهُ نَفْسَهُ وَإِلَى اللَّهِ الْمَصِیرُ
نباید اهل ایمان، به‌جاى مؤمنان، کافران را دوست و سرپرست خود برگزینند و هر کس چنین کند، نزد خدا هیچ ارزشى ندارد. مگر آن که از کفّار پروا و تقیّه کنید (و به خاطر هدف‏هاى مهم‏تر، موقّتاً با آن ها مدارا کنید) و خداوند شما را از (نافرمانى) خود هشدار مى‏دهد و بازگشت (شما) به سوى خداوند است.
استاد قرائتی در تفسیر این آیه می‌گوید:
پذیرش ولایت کفّار از سوى مؤمنان، ممنوع است.
در جامعه اسلامى، ایمان شرط اصلى مدیریّت و سرپرستى است.
ارتباط سیاسى نباید منجر به سلطه پذیرى یا پیوند قلبى با کفّار شود.
ارتباط یا قطع رابطه باید براساس فکر و عقیده باشد، نه براساس پیوندهاى فامیلى، قومى و نژادى.
ارتباط ظاهرى با کفّار براى رسیدن به اهداف والاتر، در مواردى جایز است.
در مواردى که اصل دین در خطر باشد، باید همه چیز را فدا کرد و فقط باید از خدا ترسید.