آریا بانو -
طنز/ ژانر وحشت در چیدن جهیزیه
١٨٩
٠
خراسان / چیدن جهیزیه این روزها دغدغه خیلی‌هاست. دیدن کله گوسفند در یخچال
ساعت سه نصف شب وقتی که فقط دنبال پیتزای شب قبل هستید، شما را یک قدم فیلی به مرگ نزدیک‌تر می‌کند، چه فایده که یادتان می‌آید آخرین تکه پیتزا را در خانه پدری‌تان جا گذاشتید. بعد درست همان لحظه که ترس، نیازتان به دستشویی رفتن را تهدید می‌کند، یادتان می‌آید که تور و روبان‌های وسط دستشویی را جمع نکردید. تا همین‌جا هم متوجه ژانر عجیب چیدن جهیزیه شده‌اید. شاید باورتان نشود اما کمتر کسی تصمیم می‌گیرد از ظرف‌های بوفه‌اش استفاده کند. تنها هدف این ظروف نمایش توانمندی‌هایشان در نمایشگاه دایمی ظروف است. شما هیچ‌وقت در زندگی فرصت نمی‌کنید از آن لیوان با روکش طلایی آب بخورید و همه عمر دنبال یک لحظه خاص برای این اتفاق هستید، اما در نهایت لیوان طلایی با شوت کات‌دار خواهرزاده‌تان باطل می‌شود.
چیدن جهیزیه این روزها واقعا اتفاق نمایشی است. حواس‌تان موقع این نمایش به آدم‌های ردیف جلو باشد. قبل از ورود به خانه جدید باید تصاویر جهیزیه‌تان را دست‌به‌دست کنید. بگذارید اسمتان در موتورهای جست وجو بیفتد. خلاقیت در چیدن جهیزیه باید چیزی فرای جوراب به پای مرغ کردن و قالب خرسی بسته‌های گوشت باشد. مثلا فاکتور را بگذارید در یخچال تا مخاطب خاصتان پیغام موثرتری از آن بگیرد.
شاید باورتان نشود نیمی از جهیزیه و
سیسمونی هرگز هرگز هرگز به کارمان نخواهند آمد، اما کسانی که این جمله را می‌گویند تبعید می‌شوند به بلاک لیست دوستان‌مان. در مراسم چیدن جهیزیه حواس‌تان به نماهنگ روی
فیلم باشد، درست است که شما دویست میلیون پیاده شده‌اید، اما احوال مخاطب را درک کنید. گریه و ناله را بگذارید برای هفته دوم زندگی مشترک. لاک زدن پنجه‌های گوسفند و مرغ با ابروهای پیگمنتشن شده و مژه‌های لیفت‌شده به‌قدر کافی گریه‌دار است، شما بدون
موسیقی متن هم می‌توانید رنج و عذاب این لحظه‌ها را نشان دهید. مهم این است که برچسب همه‌چیز را سرجایش بگذارید و پست را در تلگرام بگذارید و مطمئن باشید که آدم‌ها به‌زودی از در و دیوار صفحات مجازی‌تان بالا می‌روند. حتی جمله «گاد انلی کن جاج می» توی بیوگرافی اینستاگرامتان آن‌ها را از این هدف دور نمی‌کند، شما خوراک خبری یک عمر را به آن ها داده‌اید، پس خودتان را سرزنش نکنید و از این موج جدید مجازی لذت ببرید!
مهدیسا صفری‌خواه