آریا بانو -
تصمیم مادران شاغل برای ماندن در خانه
٧٩
٠
پارسه گرد / اگر مردد هستید که پس از بچه دار شدن در خانه بمانید و از کودک خود مراقبت کنید، این مطلب می تواند به شما کمک کند.
ماندن مادران در خانه و نگهداری از
کودکان امری امکان پذیر است و این را میتوان از مشاهده تعدادِ زیادی از مادران و پدرانی که این کار را میکنند، نتیجه گیری کرد. تعداد بسیاری زیادی (زیادتر از آنچه که بتوانید فکرش را بکنید) این کار را انجام میدهند. بر طبقِ آمارها 48% از کودکانِ زیرِ دو سال و 25 % از
کودکان 3 تا 6 ساله توسطِ یکی از والدین در خانه مراقبت میشوند. در 14 درصد از خانوادههایی که مادران در آن کار میکنند، پدران مسئولِ نگهداری از
کودکان هستند.
اکثرِ والدینی که برایِ مراقبت از کودکانشان در خانه میمانند، این کار را به طورِ بلند مدت انجام نمیدهند. به طورِ متوسط زنانی که به خاطرِ نگهداری از کودکانشان از کار بیرون میآیند، تنها 2.2 سال به این شیوه ادامه میدهند و 60% از زنانِ بالایِ 16 سال در آمریکا به صورتِ نیرویِ کار فعالند.
اغلبِ والدین، هنگامی که کودکانشان به مرحله پیش دبستانی میرسند، دوباره به فکرِ بازگشت به کار میافتند و هنگامِ ورودِ آنها به مدرسه به کار باز میگردند. البته همه نیز چنین کاری نمیکنند و یا ترجیح میدهند کاری انعطاف پذیر یا پاره وقت انجام دهند. 25% از
زنان در آمریکا به کارهای پاره وقت مشغولند.
برای گرفتنِ این تصمیم باید چه مواردی را مد نظر قرار دهید؟
عواملی مانندِ وضعیتِ مالی، شخصیتِ شما، وابستگی به شغلتان و احساسی که در این باره دارید، مواردِ مهمی هستند که در تصمیم گیری باید به آنها توجه کنید.
گاهی اوقات در برخی خانوادهها یک نفر میتواند هزینهها را تأمین کند؛ از طرفی حجمِ زیادِ کارِ خانه و بیرون، به آنها فشار میآورد و کیفیتِ کارشان نیز پایین آمده است. در این صورت کار کردن ارزش ندارد و بهتر است یک نفر به کارهای خانه و نگهداری از کودک بپردازد. برخی از این والدین هنگامی که میبینند فرصتِ تماشایِ مراحلِ رشدِ کودکشان را از دست دادهاند، ترجیح میدهند در خانه بمانند.
والدین بهترین نگهدارِ کودک به حساب میآیند. البته تفاوت قائل شدن بینِ شیوه هایِ مختلفِ نگهداری از کودک دشوار است، اما شواهدی ثابت کردهاند که گذراندنِ ساعاتِ طولانی در مهد یا کودکستان، فرصتهایی کمتر از حدِ ایدهآل را در اختیارِ
کودکان قرار میدهند.
البته مطالعاتی دیگر عکسِ این موضوع را نشان دادهاند، یعنی کودکانی که به مهد رفته بودند از نظرِ تحصیلی و اجتماعی نتایج بهتری را نسبت به کودکانی که در خانه توسط مادرشان مراقبت میشدند، کسب کردند، به خصوص هنگامی که مادران فقر
فرهنگی داشتند و تحصیلاتِ بالایی نداشتند.