آریا بانو -
مادر شاغل یا خانه‌دار؛ مساله این است!
k ١.٥
٤
کودکت /
مادر شاغل یا خانه دار؛ سوالی که همیشه مادران با آن برخورد می‌کنند. از هر مادری سوال کنید که تصمیم دارد بعد از بچه دار شدن به شغل خود بازگردد یا در خانه بماند، به احتمال زیاد یک فایل اکسل (Excel) در ذهن خود دارد و درآمدی که از کار به دست می‌آورد و هزینه‌های مراقبت از کودک را با هم می‌سنجد، یا در ذهنش درباره آینده‌ی کاری که آن را رها کرده فکر می‌کند و تصور می‌کند اگر آن را ادامه دهد به کجا خواهد رسید. هر چند ما تمایل داریم به این موضوع به صورت شخصی نگاه کنیم، اما استرس و فشاری که به وسیله این انتخاب به وجود می‌آید بیشتر جنبه اجتماعی دارد تا اینکه به عنوان تصمیم شخصی یک
مادر محسوب شود.
جالب است بدانید در سال 1967 میلادی، حدود نیمی از
زنان بعد از بچه دار شدن در خانه می‌ماندند و از کودک مراقبت می‌کردند وظیفه کار کردن و کسب درآمد تنها بر دوش شوهرانشان بود. در حالی که جدیدترین آمار نشان می‌دهد تنها 29٪ مادران بعد از به دنیا آمدن کودکشان در خانه می‌مانند و به کار
خانه داری و مراقبت از فرزندان می‌پردازند و بیش از 71٪ از مادران کار کردن بیرون از خانه را ترجیح می‌دهد.
مادر شاغل یا خانه دار بودن بسیار در روحیه مادران تاثیر مستقیمی دارد.
ماندن در خانه یا بازگشت به کار
در ادامه تجربه‌ی یک
مادر از برگشتن به کار را با هم می‌خوانیم.
وقتی دخترم سه ماهه بود، من با یک
چشم انداز جدید دوباره به سر کار برگشتم. کار روزنامه نگاری که تا پیش از این با شوق و اشتیاق انجام می‌دادم حالا دیگه به عنوان یک مسئولیت و بار سنگین احساس می‌شد. من میخواستم بنویسم و به اصطلاح از نردبان ترقی بالا بروم و از نویسندگی به سردبیری برسم اما همزمان دلم می‌خواست در خانه کنار دخترم هم باشم. همچنین کار کردن به صورت پاره وقت به عنوان یک نویسنده نه دستمزد کافی برای من داشت و نه فرصت انجام کارها مراقبت از کودک را به من می‌داد. رفتن به کار تمام وقت هم باعث می‌شد هربار که سر کار می‌رفتم و زمان بیشتری از دخترم دور بودم دلم بیشتر برای در خانه ماندن و بودن در کنار دخترم تنگ شود. البته ماندن در خانه فقط به این معنی نبود که درآمدمان نصف می‌شد بلکه خودم هم از ماندن در خانه و فقط انجام کارهای خانه احساس خوبی نداشتم.
مراقبت از کودکان
خیلی از مادرها تاکید می‌کنند که با وجود مشکلات اقتصادی چاره‌ی دیگری جز کار کردن ندارند هر چند در حال حاضر در بسیاری از کشورها مرخصی
زایمان و بیمه بیکاری پس از
زایمان برای مادران در نظر گرفته شده است، برای مثال در آلمان 6 تا 12 هفته مرخصی برای بودن در کنار
فرزند وجود دارد این مدت برای فرانسه تا 16 هفته هم می‌تواند افزایش داشته باشد. همچنین هزینه‌های مراقبت از کودک هم با توجه به میزان حقوق
مادر در مدت مرخصی پرداخت می‌شود.
در کشور ما
ایران هم مرخصی
زایمان و بیمه
زایمان وجود دارد که طبق آخرین مصوبات مرخصی
زایمان بابت وضع حمل و
زایمان به کارکنان زن تعلق می‌گیرد و در حال حاضر مدت آن شش ماه است. مرخصی
زایمان جزء سوابق
مادر محسوب می‌شود و در طول این مدت از طرف سازمان تامین‌اجتماعی دستمزد ایام
بارداری به بیمه شده پرداخت می‌شود و پس از مرخصی،
مادر می‌تواند به کار سابق خود باز گردد. طبق این مصوبه
مادر می‌تواند از 30 روز قبل از زایمان، 120 روز مرخصی بعد از به دنیا آمدن
نوزاد و 30 روز هم مرخصی برای مدت شیردهی نوزادش استفاده کند که مجموعا 6 ماه می‌شود.
اما باز هم مهمترین دلیل شاید مسائل اقتصادی باشد، هزینه مراقبت از
کودکان و فراهم کردن امکانات برای آن‌ها مشغله ذهنی بسیاری از والدین است.
پرستار کودک
چه ماندن در خانه و چه کار کردن بیرون از خانه مزایا و معایبی برای شما و
فرزند شما خواهد داشت یکی از مزایای ماندن در خانه کمک به عملکرد تحصیلی
کودکان است.
تحقیقات اخیر نشان می‌دهد والدینی که اوقات بیشتری در خانه می‌مانند نه تنها برای فرزندان کوچک‌تر بهتر است بلکه مزایای زیادی برای فرزندان بزرگتر هم دارد.
در این پژوهش عملکرد تحصیلی 68.000 کودک اندازه‌گیری شد. نتایج این پژوهش نشان داد کودکانی که زمان بیشتری را در خانه کنار والدین می‌گذرانند عملکرد تحصیلی بهتری دارند، این عملکرد به خصوص در
کودکان 6 تا 7 سال بیشتر خودش را نشان می‌دهد. در مجموع کودکانی که در خانه با والدین خود تمرین می‌کنند به طور میانگین 15 تا 30 درصد نمره بهتری از سایر
کودکان کسب می‌کنند.
از دیگر مزایای ماندن در خانه و بودن در کنار
فرزند آشنایی بیشتر
مادر با خصوصیات کودک است، معمولا مادرانی که کودک خود را به پرستار می‌سپارند و خودشان به محل کار می‌روند شناخت کمتری نسبت به علائق و خواسته‌های کودکشان پیدا می‌کنند که می‌تواند در پرورش استعدادهای کودک اختلال ایجاد کند. تاثیری که
مادر در تربیت کودک دارد حتی مهربان‌ترین پرستاران و مربیان کودک هم ندارند. بسیاری از مادرانی که کودک خود را به پرستار می‌سپارند و به شغل خود باز می‌گردند اذعان می‌کنند که همیشه دلشان پیش کودکشان است و زمانی که از
فرزند خود دور هستند از اضطراب و نگرانی رنج می‌برند. اکثر مادران شاغل می‌گویند وقتی به محل کار می‌روند و کودکشان به پای آن‌ها آویزان می‌شود و التماس می‌کند که سر کار نروند و پیش آن‌ها بمانند احساس عذاب وجدان دارند یا وقتی می‌شنوند کودکشان در نبود آن‌ها کار جالبی انجام داده یا کلمه‌ای را به زبان آورده از اینکه آن لحظه در کنارشان نبودند حسرت می‌خورند یا وقتی از سر کار به خانه باز می‌گردند و خسته هستند و دیگر توان بازی با
فرزند خود را ندارند احساس بدی به آن‌ها دست می‌دهد.
اما با این وجود برگشتن به کار هم مزایایی دارد که نمی‌شود از آن‌ها
چشم پوشی کرد.
کار کردن
مادر موجب می‌شود از توانایی و استعدادهای خود استفاده کند و از آن‌ها غافل نشود و به پیشرفت شغلی خود ادامه دهد و به مراتب بالاتر برسد. کار کردن باعث ارتباط با یک دنیای بزرگتر می‌شود و به رسیدن به آرزوهای درونی او کمک می‌کند و باعث شکوفایی مهارت‌های فکری می‌شود. همچنین بعضی از مادرها اعتقاد دارند با کسب درآمد بیشتر می‌توانند امکانات بیشتری برای کودک خود فراهم کنند و استخدام پرستار نه تنها موجب تضعیف پرورش استعداد کودک نمی‌شود بلکه استفاده از پرستاران خوب و مجرب موجب می‌شود کودکشان بهتر بتواند با دیگران تعامل کند. در حقیقت آن‌ها عقیده دارند کودکشان هرچه با افراد بیشتری در ارتباط باشد در پرورش مهارت‌های ارتباطی و اجتماعی آن‌ها موثرتر است. بعضی‌ها از این زاویه به این قضیه نگاه می‌کنند که وقتی
مادر در کنار
فرزند خود نیست، کودک سعی می‌کند کارهایش را به تنهایی انجام دهد و به استقلال زودتر کودک منجر می‌شود.
همچنین درک بهتری از
مادر شاغل یا خانه دار داشتن هم، می‌تواند به رابطه بهتر به همسر هم کمک می‌کند، شوهرانی که خودشان به سر کار می‌روند و از سختی‌های آن آگاهی دارند بهتر همسران خود را درک می‌کنند و در تربیت کودک بیشتر همکاری می‌کنند. این موضوع می‌تواند به درک متقابل زن و شوهر منجر شود و به استحکام
خانواده بینجامد.
در نهایت می‌توان درباره
مادر شاغل یا خانه دار اینگونه نتیجه‌گیری کرد که هرچند اکثر کارشناسان
خانواده به بودن
مادر در کنار کودک اشاره می‌کنند و عقیده دارند مادرانی که شاغل نیستند و تمام وقت در خانه در اختیار کودک هستند می‌توانند به پرورش بهتر کودک خود کمک کنند، اما نباید از این موضوع چشم‌پوشی کرد که مادران هم برای زندگی خود برنامه‌ای دارند و نباید خودشان را کامل وقف کودک کنند چرا که در دراز مدت موجب یاس و بی انگیزگی در آن‌ها خواهد شد و تصمیم‌گیری درباره این موضوع به خود
مادر و شرایط زندگی او بستگی دارد.
نظر شما در باره
مادر شاغل یا خانه دار چیست؟ آیا مادران باید بعد از بچه دار شدن در خانه بمانند و از کودک خود مراقبت کنند یا باید به شغل خود بازگردند و مسیر شغلی خود را دنبال کنند؟ اگر شما در این زمینه تجربه یا تخصصی دارید می‌توانید با ما و مادران دیگر به اشتراک بگذارید تا دیگران از تجربه‌ها و نظرات شما استفاده کنند.