چاپ

آریا بانو - لست سکند / روآن مرش (Rowan Mersh)، هنرمند معاصر بریتانیایی که علاقه‌ی بسیاری به زیبایی طبیعی جهان دارد، با استفاده از هزاران صدف‌ دریایی، مجسمه‌های هیپنوتیزم‌کننده‌ای ساخته است! او با رویکرد تجربی‌اش به هنر، اشیاء معمولی و روزمره را به آثار هنری فوق‌العاده‌ای تبدیل می‌کند که در آنها به شکل، رنگ و ویژگی‌های هندسی توجه بسیاری شده است. اما این آثار، از هر اثر دیگری که این هنرمند خلق کرده، جذابیت بیشتری دارند و دلیلش را در ادامه با یکدیگر می‌خوانیم.
آنچه در مورد این آثار جالب توجه است این است که کامل کردن هر کدام از این آثار، چه اثری دیواری باشد و یا اثری ایستاده، بین دو تا شش ماه وقت می‌گیرد. مرش در ساحل به دنبال هر چیزی، از استخوان‌های خارپشتان دریایی گرفته تا انواع مختلف صدف‌ها، می‌گردد تا تصور ذهنی خودش را محقق کند. این کار، زمان و انرژی زیادی از او می‌گیرد.
مرش علاوه بر الهام گرفتن از تنوع بسیار زیاد صدف‌ها، تحت تأثیر اهمیت فرهنگی آنها نیز قرار دارد. اغلب سنت‌ها و نمادگرایی‌های مرتبط با صدف‌های دریایی به اثر او شکل می‌دهد و در نتیجه روایتی زمینه‌ای ایجاد می‌کند.
مرش در مصاحبه با مای مدرن مِت (My Modern Met) گفت، «آثار من را –به عنوان مثال– می‌توان در دسته‌ی پیثاوا (Pithváva ) قرار داد – مجسمه‌های دیواری ساخته شده از ده‌ها هزار قطعه صدف دندانی، که در امتداد کرانه‌ی اقیانوس آرام در شمال غربی آمریکا جمع‌آوری شده‌اند. اولین قوم‌ها و بومیان آمریکایی به مدت هزاران سال صدف‌های دندانی را به عنوان شیء‌ای با ارزش بسیار بالا معامله می‌کردند. در تاریخ شفاهی یورُک (Yurok)، پیثاوا خدای خالق صدف‌های دندانی است، و به این دلیل است که این نوع از صدف‌ها یک "ثروت مقدس" تلقی می‌شود.
مرش با تجلیل و به کار گرفتن این مواد و مصالح نامتعارف، زیبایی ذاتی آنها را بیرون می‌کشد. مجسمه‌های تکمیل‌شده‌ی او در عین حال که بینندگان و تماشاگران را به بررسی جزئیات خیره‌کننده‌ی تک تک صدف‌ها ترغیب می‌کند، از آنان دعوت می‌کند تا از این کار به صورت یک کل لذت ببرند. این صدف‌های ظریف گرچه ظاهراً یکدست می‌نمایند، ویژگی خاص و منحصر به فرد خود را به چشم‌های نافذ و تیزبینی نشان می‌دهند که راغب هستند تفاوت‌های ظریف‌شان را پیدا کنند.
این فردیت برای مرش بخشی از نقشه‌ی کلّی کاری است که انجام می‎دهد. او مسیر هر صدف را دنبال می‌کند، و مجسمه‎ای که در نهایت ساخته می‎شود نشانی از شکل هر کدام از اجزایش را در خود دارد. «تلاش من بر این است که به هر صدفی بنا بر استحقاقی که دارد واکنش نشان بدهم و بر این ویژگی‌ها تأکید کنم؛ اگر صدفی منحنی و کج است، من هم می‎خواهم با کار روی زوایای سیّال یا ضربه‎ی قلم‌ّمو بر روی سطحی که می‎سازم، این موضوع را نشان بدهم.»
همچنان همراهمان باشید تا باهم، به تماشای تصاویر جذابی از این مجسمه‌ها بنشینیم.
آیا به نظر شما هم چنین اثر هنری شایسته‌ی تقدیر است یا اینکه استفاده از این صدف‌ها و به کار بردنشان در یک اثر هنری، به نوعی آسیب رساندن به محیط زیست محسوب می‌شود؟