چاپ

آریا بانو - سالهاست که در شب آخرین چهارشنبه سال آسایش از خانواده‌ها به دلیل صدای هولناک ترقه‌ها و نارنجک‌ها و انواع وسائل نوین آتش بازی گرفته می‌شود و بسیاری در حسرت سنت‌های قدیمی چهارشنبه سوری هستند که دیگر از یاد رفته است.

بر اساس آماری که از چهارشنبه‌سوری امسال سخنگوی سازمان اورژانس کشور ارائه داده، از ابتدای اسفند تا ساعت 22 و 30 دقیقه 22 اسفند تعداد 2114 نفر در حوادث چهارشنبه سوری آسیب دیده‌اند.
از این تعداد 14 نفر فوت کرده‌اند. 152 نفر دچار قطع عضو، 700 نفر دچار آسیب از ناحیه چشم و 681 نفر دچار سوختگی شده‌اند.
با وجود حجم بالای این تلفات، سوال اینجاست که چطور آتش‌بازی‌های خانوادگی قدیم، جای خود را به سروصداهای کنونی داد؟
برخی برای پاسخ به این پرسش انگشت اتهام را به سوی مدیرانی دراز می‌کنند که پیش از این در برخورد با شادی‌های کم سروصدا و محلی در شهرهای مختلف، از پلیس برای برخوردها استفاده کرده و این جمع‌ها را برهم زدند.
روشن است که نتیجه به خشونت کشیده شدن این مراسمات سالانه، روی آوردن به ابزارهای مقابله بود. ابزارهایی که هم نشانی از آتش و شادی گذشته داشته باشد و هم آماده تقابل با نیروهای مقابل باشد و حتی این نیروها را دچار وحشت کند.
چنین است که سر و کله ترقه و نارنجک به کیف مدرسه دانش‌آموزان پیدا شد. دانش آموزانی که هرچند خاطره‌ای از برخوردهای گذشته با رسوم سنتی چهارشنبه سوری نداشتند، اما با رسم و رسوم تازه‌ای مواجه شده‌اند که محصول برخوردهای خشونت‌آمیز گذشته است و نشانی از تقابل و ترس و فرار دارد.
امروز هرچند پلیس برخورد خاصی با جوانان حاضر در مراسم چهارشنبه آخر سال نمی کند و به "سور" آنها کار زیادی مانند قبل ندارد، اما گویی شادی گذشته تبدیل به هیجانات عصبی شده که خود را در قالب سر و صداهای شبانه به نمایش می‌گذارد.
شاید اگر یکبار دیگر شادی نوستالژیک چهارشنبه سوری احیا شده و ترسی از شادی عمومی در محلات وجود نداشته باشد، کم کم بساط ترقه‌های چینی و نارنجک‌های کُشنده دستی هم جمع شود و اشتباهات گذشته جبران شود؛ البته فقط شاید...