چاپ

آریا بانو - غزل شماره 378 حافظ در اعتراض به شیخ زین‌الدین علی کلاه سروده شده و زمان سرودن آن هنگامی است که او در پی فاصله انداختن بین شاه و حافظ بوده است. حافظ درباره خصوصیات اخلاقی خود و رندان می‌گوید ما بدگویی نمی‌کنیم و به پایمال کردن حق دیگران تمایل نداریم. به کسی تهمت ناروا نمی‌زنیم و خودمان را پاکیزه و مبرا از عیب نمی‌دانیم.

سرویس فرهنگ و هنر
ما نگوییم بد و میل به ناحق نکنیم
جامه کس سیه و دلق خود ازرق نکنیم
عیب درویش و توانگر به کم و بیش بد است
کار بد مصلحت آن است که مطلق نکنیم
رقم مغلطه بر دفتر دانش نزنیم
سر حق بر ورق شعبده ملحق نکنیم
شاه اگر جرعه رندان نه به حرمت نوشد
التفاتش به می صاف مروق نکنیم
خوش برانیم جهان در نظر راهروان
فکر اسب سیه و زین مغرق نکنیم
آسمان کشتی ارباب هنر می‌شکند
تکیه آن به که بر این بحر معلق نکنیم
گر بدی گفت حسودی و رفیقی رنجید
گو تو خوش باش که ما گوش به احمق نکنیم
حافظ ار خصم خطا گفت نگیریم بر او
ور به حق گفت جدل با سخن حق نکنیم
〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰
تعبیر فال حافظ شما
مراقب باش تا با بی‌فکری‌های بچگانه خودت را به دردسر نیندازی. در هر کار با تفکر و اندیشه پیش برو تا به مقصود خود برسی. به آنچه که داری قناعت کن و برای بیش و کم دنیا، خود را بیهوده به رنج و زحمت نینداز.
〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰
شاهد فال:
غزل شماره 379 - سرم خوش است و به بانگ بلند می‌گویم