بزرگنمايي:

آریا بانو - چطور کارهای خانه را تقسیم کنیم؟
٠
٠
عصر ایران / هر کدام از شما به قول و قرار خود عمل کنید و در انجام آن کوتاهی نکنید و آنرا به تعویق نیندازید. کارها را سرسری هم انجام ندهید تا دیگری ناگزیر به تکمیل آن ها شود.
در گذشته تقسیم وظایف خانه بین زن و شوهر چندان معنایی نداشت. امروزه با گسترش تعداد زنان شاغل و حضور زنان در اجتماع، در بعضی از خانواده ها مسئله تقسیم وظایف با نگاه سنتی بعضا منجر به درگیری هایی بین زوجین می شود.
متأسفانه در شرایط حال حاضر جامعه ما، بعضی از آقایان کارهای منزل را زنانه میدانند و از آنجایی که با انجام کارهای زنانه در بین دوستان و آشنایان خویش مورد تمسخر واقع میشوند ، از انجام آن ها سرباز می زنند! آن ها هراس دارند که به آن ها بگویند:
زن ذلیل
ضعیف
بی اراده
کسی که آبروی مردها را می برد
همان طور که زنان میتوانند با داشتن شغل، به همسرشان در تأمین هزینه های زندگی کمک کنند، مردان هم باید در خانه به همسر خویش کمک کنند. اساس ازدواج باید بر پایه مشارکت، همدلی و صمیمیت باشد و اگر زن و مرد برای خویش مرزهای مشخصی تعریف کنند، شاید هیچوقت این صمیمیت ایجاد نشود. عشق واقعی آن است که زن و شوهر بتوانند در حد امکان کارهای همسرشان را سبک کرده و نگذارند خستگی در تنشان بماند. هنگامی که تمام کارهای خانه به روی دوش یک نفر باشد، این حس به وی دست میدهد که وی خدمت‌کار است، حس بی ارزشی نموده و احساس میکند سایرین از وی سواستفاده می کنند.
چند نکته
• هر کدام از شما به قول و قرار خود عمل کنید و در انجام آن کوتاهی نکنید و آنرا به تعویق نیندازید. کارها را سرسری هم انجام ندهید تا دیگری ناگزیر به تکمیل آن ها شود.
• هیچوقت با شوهرتان مانند یک کودک رفتار نکنید و برای وی رییس بازی درنیاورید. این تنها منجر به مشاجرات زیاد بین شما میشود و هیچ چیز را عوض نخواهد کرد. همچنین از گرفتن نقش قربانی بخود هم جلوگیری کنید. اینکار سبب میشود تنها خودتان از داخل بسوزید و همه هم فکر میکنند که به این شرایط خویش عادت نموده اید .
• هیچوقت مسئله کمک کردن در کارهای منزل را در وسط مشاجرات و دعواهایتان به میان نکشید. در چنین مواقعی هیچوقت کمک و توجهی که میخواهید را دریافت نخواهید کرد.
• هنگامی که شوهرتان برای به کاربستن برخی کارها توافق نموده است ولی آن کارها را انجام نمی دهد، غر نزنید و سر وی فریاد نکشید. درعوض، از وی سوال کنید که هنوز علاقمند است آن کار را انجام دهد یا نه و این که اگر انجام دهد واقعا از وی ممنون خواهید بود.
• هیچوقت سر شوهرتان داد نزنید. اینکار سبب میشود دیگر هیچوقت در هیچ کاری کمکتان نکند.
• هیچوقت پس از این که شوهرتان کاری را انجام داد، شما دوباره انجامش ندهید. اینکار وی را دلسرد میکند .
• زنان و مردان تفاوت های زیادی با هم دارند، بنابراین از وی توقع نداشته باشید که کارها را درست مانند خودتان انجام دهد.
• سعی در شروع دعوا نکنید. این به ندرت اتفاق می افتد ولی ممکن است اتفاق بیفتد.
• اینکه یکی از بهترین راهها برای همکاری در منزل این است که هر کس کارهای خویش را انجام دهد، اعم از زن و شوهر و فرزندان. اگر این فرهنگ در خانواده جا بیفتد که هر کس وسایلش را جابجا کند، هر کس ظرف غذای خویش را به اشپزخانه ببرد و هر کس ریخت و پاش خود را جمع کند، نصف مشکل حل میشود و اما در این امر پدر خانواده مهمترین الگو برای فرزندان است، چرا که کودکان به پدر خود نگاه میکنند و به همان میزان که وی کارهای خود را انجام میدهد ، کودکان هم نسبت به کارهای خویش حس مسئولیت میکنند ، به عنوان مثال اگرپدر پس از پایان غذا بلند شود و برود بچه ها هم همین کار را میکنند ، ولی اگر پدر ظرف غذایش را به اشپزخانه ببرد و در جمع کردن ظروف کمک کند، کودکان هم یاد می گیرند.
• داشتن روحیه قدردانی است، اگر مردان بدانند که قدردان بودنشان چه قدر به زن ها انرژی میدهد ، اصلاً وقت فراموش نمی کنند که از همسرشان قدردانی کنند.
بیش تر مردها هنگامی که همه چیز در منزل منظم است اصلاً عکس العملی ندارند ولی اگر کمی منزل به هم ریخته شود یا در موردی کوتاهی شود، بسرعت اعتراض میکنند در حالیکه هر کس در ازای کاری که انجام میدهد انتظار قدردانی دارد و زنان هم لایق این قدردانی هستند پس از آن ها قدردانی کنید، چرا که کار منزل کاری دشوار ولی بدون دستمزد و تعطیلی است..
تربیت فرزندان:
هنگامی که پای فرزندان به بین می‌اید همه مادر را مسئول تربیت وی میدانند بنابراین علاوه بر کارهای منزل، بعد از تولد فرزند وظیفه مراقبت و تربیت وی هم به عهده زنان انگاشته میشود . فرزندان از همان اول خصوصیاتی را از پدر خویش و خصوصیاتی را هم از مامان خویش بصورت ژنتیکی به ارث و میراث می برند..
به همین میزان هم در مسایل تربیتی هم از مادر و هم از پدر الگوبرداری میکنند ، ولی بخاطر نزدیکی بیش تر فرزندان با مادر، وی کمی بیش از پدر بر فرزندان تاثیرگذار است، ولی این به معنی آن نیست که پدر هیچ مسوولیتی ندارد..
هریک از ما توانایی های روحی و شخصیتی داریم که همسرمان ندارد و بعکس، بنابراین باید هر کدام این توانایی های مثبت را به فرزندان خویش یاد دهیم و مکمل یکدیگر باشیم.
مسلما تربیت فرزندان توسط پدر و مادر بسیار بهتر از این است که آنرا تنها به مادر سپرد..