بزرگنمايي:

آریا بانو -
با اعتیاد پسر 14 ساله ام به بازی های اینترنتی چه کنم؟
٨٢
٠
خراسان / پسری 14 ساله دارم که هر شب از ساعت 10 تا 4 صبح پای بازی‌های اینترنتی یا به قول خودش گیم می‌نشیند که من اسم‌هایش را هم بلد نیستم. می‌گوید همه دوستانم هستند و من هم می‌خواهم بازی کنم. چشم‌هایش کاسه خون شده اما تمام تابستانش را پای رایانه و گوشی گذرانده است. حرف هم گوش نمی‌دهد و حتی برای خرید نان و میوه بیرون نمی‌رود.
بعضی نوجوانان به جای فکر کردن به آینده‌ و برنامه‌ریزی برای موفقیت به دنبال فرار از مشکلات زندگی می‌روند! بازی‌های رایانه ای یک راه فرار جذاب به ویژه برای نوجوانانی که دارای ناسازگاری‌های اجتماعی هستند، ارائه می‌کند.
ترک بازی‌های رایانه ای سخت است
معمولا پسرها جذب چنین بازی‌هایی می‌شوند و خود را در جهانی که همه چیز در کنترل آن‌هاست، غوطه‌ور می‌کنند. هنگامی که افراد بازی می‌کنند، مغز آن‌ها تولید اندروفین می‌کند و این اتفاقی است که توسط قماربازان یا افراد معتاد به مواد‌مخدر تجربه شده است بنابراین باید پسرتان را درک کنید چراکه ترک چنین بازی‌هایی به آسانی اتفاق نمی‌افتد. در ضمن بچه‌های خجالتی، نسبت به بچه‌هایی که در فعالیت‌های ورزشی، فعالیت‌های اجتماعی دسته جمعی و ... شرکت می‌کنند، بسیار بیشتر در معرض خطر اعتیاد به بازی‌های رایانه ای و دنیای مجازی قرار دارند.
نباید در دام شبکه‌های اجتماعی بیفتد!
در این بین، چالش‌های بزرگ‌تری نیز وجود دارد. برای مثال طبق پژوهشی که به تازگی انجام شده، وقتی نوجوان این رفتار خود را ترک می‌کند، بیشتر وقت آزاد خود را در شبکه‌های اجتماعی سپری می‌کند. نوجوانان و افرادی که اعتیاد خود به دنیای مجازی را ترک می‌کنند، ممکن است نتوانند به راحتی با دیگران ارتباط برقرار کنند. آن‌ها تمام وقت خود را صرف تعامل در دنیای مجازی می کنند و رو در رو شدن با دیگران در دنیای واقعی برای آن‌ها سخت خواهد شد.
او را از محیط خانه جدا کنید!
آیا تاکنون از خود پرسیده‌اید اگر فرزندتان را از رایانه دور کنید، وقتش را چگونه خواهد گذراند؟ کمک کنید او تغییر کند. او به منظور احساس راحتی در دنیای واقعی به حس اطمینان و اعتماد نیاز دارد. یک برنامه درمانی که مختص نوجوانان است، با جدا کردن شخص از محیط زندگی فعلی آغاز می‌شود. برای مثال اردوی تابستانی یا یک برنامه تفریحی در طبیعت و خارج از شهر که نوجوان را از محیط عادی روزانه خود جدا کند و او را در وضعیتی قرار دهد که دنیای واقعی را تجربه کند. بعد از حضور در فضای جدید، پسرتان باید زمان فراغتش را با فعالیت‌هایی که از قبل طراحی کرده‌اید، سپری کند. فعالیت‌هایی که در جهت ایجاد و القای اعتماد، توسعه حس شور و اشتیاق و پرورش مهارت‌های اجتماعی او باشد.
نویسنده : احترام اسماعیل زاده| روان شناس عمومی