بزرگنمايي:

آریا بانو - سمیرا افتخاری: خانه‌های قدیمی تهران گنجایش جذب مخاطبان و گردشگران و توریست‌ها را دارند، تنها نیازمند صرف زمان و اندکی هزینه هستند تا به دل فراموشی سپرده نشوند.


سرویس سینمایی هنرآنلاین : ساخت بسیاری از آثار تاریخی در سینما همواره همراه بوده است با بازسازی لوکیشن‌های مورد نظر و یا ساخت مجدد یک بنای تاریخی که در سینمای دنیا اغلب از شهرک‌های سینمایی برای این امر استفاده می‌شود. شهرک‌هایی که بنا به فراخور ساخت دکورها و لوکیشن‌ها را حفظ کرده‌اند و علاوه بر اینکه هزینه‌های تولید پروژه‌های سینمایی را کاهش داده‌اند، در بحث زمان‌بندی نیز به کمک سایر فیلمسازان آمده‌اند. جدای از این مباحث که به تولید آثار می‌پردازد، خود این شهرک‌ها نیز به نوعی موجب رونق اقتصاد شده و فضایی برای گردشگری علاقمندان به سینما را شکل داده‌اند. به طور مثال در انگلیس، امریکا، هند، روسیه، چک، کره‌جنوبی، چین و... این شهرک‌های سینمایی بخشی از جاذبه‌های گردشگری کشورشان نیز محسوب می‌شوند.

در ایران نیز شهرک سینمایی این امکان را برای فیلمسازان فراهم کرده است تا از لوکیشن‌های تهران قدیم بهره بگیرند اما آنچه که در این مجال جای بحث است، کمبود فضا و امکانات موجب شده تا بخشی از دکورهای تاریخی که تولید شده‌اند از بین بروند و یا قابلیت استفاده نداشته باشند. این اتفاق جدای از بحث هزینه‌های تحمیلی به گروه‌های تولیدی، موجب شده تا بسیاری از این فضا دل کنده و به سراغ سایر لوکیشن‌ها بروند.
در تهران بخصوص در مناطقی چون پامنار، عودلاجان، سنگلج و ... هنوز هم می‌توان بناهای قدیمی را یافت که با کمی تغییر می‌توان از آن‌ها بهره برد و آن‌ها را تبدیل به یکی از جاذبه‌های گردشگری این کلان شهر کرد. بخصوص مناطقی چون لاله‌زار که زمانی جزو مهمترین خیابان‌های تهران بوده است و به لحاظ هنری خواستگاه هنردوستان بود هنوز هم آثار و بناهای تاریخی متفاوتی وجود دارد که متاسفانه به دلیل عدم رسیدگی مناسب به این بناها و عدم ثبت ملی آن‌ها اغلب در حال از بین رفتن هستند و دیگر نام و نشانی از آن‌ها نیست. امروز اغلب این بناها یا تبدیل به خرابه شده‌اند و یا مالکان آن‌ها قصد کوبیدن و ساختن برج‌های جدید را دارند. اما آنچه اهمیت دارد خاطره تاریخی مردم است که بسیاری از این بناها را به دلیل نمایش و یا استفاده در آثار سینمایی و تلویزیونی می‌شناسند. هنوز هم در منطقه عودلاجان حمام نواب را به نام حمام قیصر می‌شناسند و یا باغ خانه اتحادیه را به سریال "دائی جان ناپلئون" ناصر تقوایی یاد می‌کنند.
این اتفاقات در حالی پیش می‌رود که پیروز حناچی شهردار تهران پیش از این اعلام کرده بود که در منطقه لاله‌زار به دنبال این هستند تا بتوانند بناها و خانه‌های قدیمی را حفظ کنند و آن‌ها را تبدیل به مراکزی برای گردشگری کنند. در واقع این روزها کاری را که شهرداری باید انجام می‌داد عوامل تولید انجام داده‌اند و حالا عده‌ای دیگر از این فرصت استفاده کرده و به جذب گردشگر اقدام کرده‌اند.
حسن فتحی با ساخت سریال "شهرزاد" دو بنا را تبدیل به مرکز گردشگری کرد. یک با ساخت و مرمت باغ سلیمانیه حسن وثوق یا کوشک وثوق‌الدوله که مدت‌ها بود تبدیل به خرابه شده بود، بهمن‌ماه سال گذشته به شهرداری تحویل داده شد تا آن را مرمت کرده و از آن حفاظت کند. بنایی که در گذشته 1222 اصله درخت داشت و حالا از آن همه درخت تنها 453 اصل باقی مانده و باغ تبدیل به یک مخروبه شده است که با ورود سازندگان سریال "شهرزاد" و تبدیل آن به خانه "بزرگ آقا" بار دیگر این عمارت بر سر زبان‌ها افتاد و پیروز حناچی در بهمن‌ماه سال 97 صحبت از این کرد که این باغ را بازسازی کرده و آن را مکانی برای تفریح شهروندان خواهد کرد.

اما عمارت بعدی، عمارت موتمن الاطبا است که در منطقه پامنار واقع شده است و قدمت خانه به سال 1262 و زمان قاجار بر می‌گردد. در واقع این خانه متعلق به پزشک ناصرالدین شاه است که در زمان خود یکی از سرآمدترین بناهای تهران بوده است.شاید بتوان آن را اولین خانه سه طبقه ساخته شده در ایران نامید که ثبت در فهرست آثار ملی ایران شده است. این عمارت نیز در سریال "شهرزاد" بسیار دیده شد در واقع این خانه، خانه پدری فرهاد یکی از شخصیت‌های اصلی شهرزاد است که بسیار در این سریال دیده شد و حالا مکانی شده است برای گردشگری مخاطبان این سریال و تهران دوستان که با تبلیغ بازدید لوکیشن سریال "شهرزاد" بسیاری از علاقمندان را روزانه در خود جای می‌دهد.
علاقمندی مخاطبان به دیدن لوکیشن آثار نمایشی و سینمایی و همچنین بودن در آن فضاها خود می‌تواند یکی از جاذبه‌های گردشگری در سینما باشد که جا دارد هم هنرمندان و هم شهرداری به این امر ورود کرده و در آن تلاش جدی‌تری داشته باشند.
شهر تهران با وجود گسترش و وسعتی که دارد خانه‌های قدیمی را در دل خود دارد که با کمی صرف وقت و هزینه می‌توان از آن‌ها بهترین استفاده را کرد و در جذب گردشگران خارجی نیز موفق عمل کنند. خانه‌های تهران با کمی صرف هزینه و زمان می‌توانند همچنان نبض تپنده این شهر باشند و با حفظ آن‌ها استفاده بهینه کرد. اتفاقی که متاسفانه این روزها کمرنگ شده و خانه‌های قدیمی شهر جای خود را به برج‌های بدرنگ و بدقواره می‌دهند. شهرداری، مسئولان و مالکان باید این قلب‌های تپنده را حفظ کنند.