بزرگنمايي:

آریا بانو - سلامانه: بررسی جدید مرکز آمار نشان می‌دهد ایرانی‌ها بیش از 13 ساعت در روز را به خوابیدن و مراقبت های شخصی اختصاص می دهند و تنها یک ساعت مشارکت اجتماعی دارند. مرکز آمار ایران در یکی از جدیدترین بررسی‌هایش، زمان صرف شده در یک شبانه‌روز برای خانواده‌های شهری را محاسبه کرده است که در تصاویر، جزئیات دقیق‌تری از آن را می‌بینید. همان‌طور که می‌بینید این پژوهش، خروجی بسیار تامل برانگیزی دارد. طبق این بررسی، ایرانی‌های ساکن شهرها که بیش از 70درصد جمعیت کشور هستند، به طور متوسط بیش از 13 ساعت در شبانه روز می‌خوابند، کمتر از سه ساعت کار می‌کنند و حدود نیم ساعت در روز آموزش می‌بینند. آن‌ها حدود 15 دقیقه تفریح می‌کنند و 2 دقیقه را هم به کارهای داوطلبانه و خیریه شان در روز اختصاص می دهند. در ضمن، استفاده‌شان از رسانه‌های جمعی هم به طور میانگین از 2 ساعت بیشتر است. مقایسه این آمار با کشورهای توسعه یافته و حتی توصیه‌های سازمان‌های بهداشتی، نشان از تناسب نداشتن بین شرایط فعلی و شرایط قابل قبول و حتی نه ایده‌آل، دارد.
آموزش را جدی بگیرید
در جهان امروز که آموزش و توسعه مهارت‌ها مهم ترین عامل توسعه اجتماعی است، قاعدتا با روزی نیم ساعت هیچ تحرکی در بخش اقتصاد و فرهنگ رخ نخواهد داد. معمولا متخصصان حوزه روان‌شناسی و خانواده از این‌که بیشتر والدین حاضر به شرکت در کلاس‌های فرزندپروری نیستند، شکایت می‌کنند؛ اما چگونه از افرادی که بیشتر از کودکان پیش دبستانی می‌خوابند انتظار فرزند پروری مناسب داریم؟! این میزان خواب در شبانه‌روز برای بزرگ سالان با احتمال افزایش بیماری های جسمی مانند چاقی و دیابت و بیماری‌های روانی مانند افسردگی و مشکلات ارتباطی رابطه‌ای قوی دارد.
این هم یکی از دلایل اصلی طلاق
امروزه طلاق به یک بحران اجتماعی تبدیل شده است اما با نگاه به این جدول و زمان یک ساعته مشارکت اجتماعی شامل روابط با دوستان، خانواده، همسر و ...، خیلی راحت می‌توان به ضعف ارتباطی خانواده و زوج ها پی برد. ضعفی که یکی از دلایل اصلی طلاق به شمار می‌رود و اگر هرچه زودتر برای اصلاح‌شان گامی برداشته نشود، زندگی زن و شوهرهای بسیاری را تهدید خواهد کرد.
به بزرگ سالانی مسئولیت‌پذیر تبدیل شویم
برخی حسرت زندگی در یک کشور مرفه را می‌خورند اما گویا اصولا برای خود وظیفه‌ای در راستای ایجاد این جامعه مرفه قائل نیستند. مقایسه زمان صرف شده برای فعالیت شغلی که کمتر از سه ساعت است با کشورهای توسعه یافته که چیزی بین 7 تا 8 ساعت است، به خوبی گویای این مطلب است. به نظر می‌رسد بیشتر افراد به دنبال ثروتمند شدن از راهی غیر از کار کردن و فعالیت شغلی می‌گردند تا یک شبه به ثروت افسانه‌ای دست یابند و باقی عمر را به استراحت بپردازند. آمار تکان دهنده فساد مالی در سازمان‌های دولتی و خصوصی که هر روز رسانه‌ها به آن‌ها اشاره می‌کنند، موید این دیدگاه مخرب است. در مجموع طبق بررسی‌های این پژوهش، می‌توان نتیجه گرفت بعضی افراد، از نظر رشد در حد یک کودک پیش‌دبستانی مانده‌اند. کودکی خودخواه که همه چیز را فقط و فقط برای خود می‌خواهد، هیچ مسئولیتی در قبال امور خانواده و جامعه بر عهده نمی‌گیرد، همواره طلبکار و متوقع است و بیشتر روز را در خواب سپری می‌کند! واضح و مبرهن است که برای داشتن جامعه‌ای مرفه و اقتصادی شکوفا، قبل از هر چیز باید افراد جامعه به بزرگ سالانی مسئولیت‌پذیر تبدیل شوند.